Javier Bardem

Het was voor de tweede maal binnen twee weken dat ik verbijsterd was door de acteerprestaties van de Spaanse acteur Javier Bardem. De dood is de kern van beide personages die hij speelt. In Mar Ardentro speelt hij een man die verlangt naar de dood in de nieuwste bejubelde Coens film speelt hij de dood zelf, met een ongrijpbare zwaarte. Deze man put uit een vat dat maar weinig acteurs weten aan te boren. Erudiet, ongrijpbaar, meedogenloos, vertederend. In zijn eentje bespeelt hij een heel orkest. En nu stop ik met deze beschamende idolatrie…

1993

In 1993 heb ik Die Zweite Heimat voor een vriend op video opgenomen. Dat was op een zondag. De dag ervoor was er een slopend studentenfeest geweest bij ons in huis; overal sliepen er mensen tussen de zooi en de lege flessen. In deze chaos tapete ik volhardend door. Ik heb de serie zelf tot op heden nooit gezien, hoewel het me meermaals werd aangeraden. Nu vallen me de overeenkomsten op tussen de serie en het leven dat ik toen leed, begin jaren negentig, met mijn vrienden, protokunstenaars en andere marginalen. Het kijken van de serie vult me dan ook met weemoed en Sehnsucht. Hier volgt een link naar een interview met Edgar Reitz uit dezelfde tijd: ‘MET GEVOEL KUN JE GEEN FILMS MAKEN’