Volgens mij probeert iemand de zaak op een morbide wijze te besodemieteren, en gelukkig maar. Komt zeker uit Amerka, zunnuh gek: dyingtime. (via Webwereld)

[0]

Via Reutellog, die toch wel akelig goed bezig is de laatste tijd: Museum of Depressionist Art

[4]

De mens is een machine. Het is een archaische machine die voor optimale prestaties dient te worden ge-fine-tuned. De technologie geeft ons hiervoor prachtige stukjes gereedschap. In een wereld met het abstracte begrip geld als hoofdmotor kent geen morele bezwaren. Slaven van geld, staalharde materie. Hoe bescherm ik nog mijn warme wezen, mijn onvolkomen essentie, wat mij maakt tot mezelf? (naar aanleiding van: Voetbalschoenen met computer)

[0]

De bibliotheek van de verdwenen geluiden

[0]

Pestilence is even terug in mijn geheugen dankzij tripleee en Score. Mijn oude (death)metalhart begint weer een beetje te kloppen. Nog altijd koester ik een T-shirt van de eerste elpee: malleous maleficarum. Grijs en vol met gaten. De frontman, Patrick Mameli, niet echt de bescheidenheid zelve, best wel een drol eigenlijk, is ook een beetje aan zijn grootheidswaan tenondergegaan, maar muziek kon ie maken, net als de rest van de band. Marco Foddis, de drummer groeide uit tot een van de beste metaldrummers ter wereld (hij kon met een hand 3/16e en met de andere hand 2/16e drummen). Nostalgie, toch zou ik wel eens willen weten waar die jongens nu mee bezig zijn. Het laatste dat ik gehoord heb is een project dat Gestalt zou heten, maar zelfs het heilige internet heeft me daar nog geen uitsluitsel over kunnen geven. Als je meer weet, graag een reactie….

[3]

Ik heb straf, ik mag vandaag niet achter mijn cputer van mijn ega, zij moet een verslag maken voor school. Als een ventje van 9 begin ik aan de afwas van drie dagen.

[1]

Hoewel het al 12.30 is, is het nog vroeg, heel erg vroeg. Ik heb zelf nog niet on de spiegel gekeken maar ik moet wel een gezicht hebben alsof er een vrachtwagen overheen is gereden. Zoals iedere addicted logger check ik mijn stats, met daarin een nieuwe domeinnaam I W O N D E R U vanwaar mijn eigen gezicht me aanstaart. Schrik. Het prille begin van een nieuwe weblog, met een beeldend verslag van de weblogmeeting, zonder Niemsz, die kun je ook maar beter niet op je feestje hebben.

[1]

Ben gisteren begonnen aan het boek Vriend van verdienste van Rosenboom. Het boekenweekgeschenk, dat ik al een maand had, heb ik aan de kant gesmeten. Het is bijna een overvol relaas over deze tijd, een tijd die ik zelf door en door ken, ben. Gaat op het stapeltje nooit uitgelezen boeken (van het enige boek dat ik van Rushdie gelezen heb, de Duivelsverzen, heb ik overigens wel intens genoten). Maar die Rosenboom, die is me der eentje. Die kan het echt. Zelfs dit ouder werkje heeft het al. Het komt een beetje stroefjes, met brieke benen op gang, maar geleidelijk dringt het zijn medogenloze onvermijdelijkheid aan je op. Rosenboom’s wereld is een sado-flipperkast waarvan de pijnlijke obstakels optimaal zijn geplaats. De eindbestemming laat zich immer vermoeden, hoe lang het spel ook duurt. Sadistisch wordt de hoofdpersoon Theo in het spel gehouden om heel diep te vallen. De schrijver dwingt je te getuigen, je wordt een alziende voyeur of je legt het boek op het stapeltje, nooit uitlezen boeken

[2]

Verboden Boeken

[0]

Smaakvol voorgelezen fragmenten uit de wereldliteratuur en aanverwante zaken: Salon.com Audio

[0]

Nog even en je karbonaatje loopt van je bord: Het Financieele DagBlad

[0]

Nieuwe videoclip van de Deftones, via Tripleee

[0]

Het is nu kwart over twaalf, een kwartier geleden is de boekenweek begonnen. Op TV zien we schrijvers, aanverwanten en totaal misplaatste types rondlopen als filmsterren bij een Oscaruitreiking. Even worden ze uit hun ploeterend bestaan gehaald en in de spotlights gezet. Gelukkig is er weer lekker veel commentaar op het boekenweekgeschenk, dat net bij Zeeman medogenloos werd neergesabeld. “Een totaal leeg boek“, “Een kat in de zak” Dit is mijn land van herkomst. Lijkt me een aardig thema voor de komende week, die overigens tien dagen duurt.

Laat je door alle uit de klei getrokken commotie niet weerhouden een goed boek te kopen.

[0]

Vandaag twee nieuwe loggers aan mijn favo-lijstje toegevoegd: Chez Lubacov en Scoremuziekweblog

In het gebied rond het Binnenhof zagen we de bureaucratie gevisualiseerd

[0]

Vandaag met kunstbroeder Dr. Kroete onze “Lust am Grauen” bevredigd in het Haags Gemeentemuseum met een deel van het werk van Francis Bacon. We hebben zijn minimale techniek bewonderd en gezwelgd in de bedwelmende beweging van Bacon’s sadistisch universum. Bacon zoekt echt de spanning op tussen een verfijnde techniek, een liefde voor de verf en een gruwelijke verbeelding. Een groot deel van zijn beeldtaal haalt hij uit de duizenden afbeeldingen die in zijn atelier rondslingerden en waarvan er een aantal tentoongesteld zijn.

Through the photografic image I find myself beginning to wander into the image and unlock what I think of as it’s reality more than I can by looking at it.

Domper op de feestvreugde was de zeer onvriendelijke wijze waarop wij rond sluitingstijd werden verzocht het museum te verlaten. Om vijf uur gaat het ding dicht. Wat zijn dat voor tijden. Een museumbezoek is toch een vrijetijdsbesteding, dan ben je toch open als de mensen vrij zijn, nondeju. Als vee werden we naar buiten gedreven, waarna het personeel nog voor ons bij de tramhalte arriveerden.

[0]

Een indringend kijkje in het leven van S.E. Fireworks directeur Rudi Bakker, die voor het NRC een dagboek bijhield.

[1]

Ow goodie goodie, I should have known better. Cinema van de onderste plank, dat is Hannibal. Ik loop bijna over van negativiteit en dat heeft niets te maken de vermeende heftigheid van de special effects, die hoogstens een beetje op de lachspieren werken. Kant nog wal, slaapverwekkend. Het script is een prutje van genre-elementen zonder doel of bedoeling. Het gedweept met goede smaak en psychologische spitsvondigheid is louter decoratie. Nog nooit heb ik de Goldberg variaties zo misplaatst gezien. Effectbejag, Holliewoed, marketingmachine, zijn weer een paar steekwoorden. Een film die je gezien moet hebben maar die zonde is van je vrije tijd, punt.

[3]

ik vroeg me al een tijd je af waar briljante eddie is gebleven. Zijn log met hoog woehaah gehalte is al een flinke tijd uit de lucht. Iets met thuisservers en kabel. Toch jammer, of heeft ie een nieuw ip-adres?

[0]

moet toch niet erger worden met mijn internet verslaving: zit nu met mijn winterjas en das aan achter een bord piepers te internetten. Waar is mijn webcam???

[0]

Dit zijn de eerste serieuze woorden die ik in mijn greymatterschermpje tik. Het voelt nog wat onwennig, maar aan de andere kant heb ik de laatste maanden zoveel verschillende werkwijzen gehanteerd dat er nooit sprake is geweest van enige gewennig. De installatie en het instellen van de templates heeft me zo een twee uur gekost Het zal nog wel niet helemaal kloppen, maar tot nog toe maakt het een machtige indruk. kan iemand mij misschien helpen bij het in Greymater “implanteren” van mijn oude logs, of anders van mijn droom afhelpen?

[7]

Marjon Bloem heeft een nieuwe roman geschreven, iets met stoute meisjes dingen, schijnt complete meuk te zijn. De roman is tevens een internetproject en eigenlijk was ik van plan om dat eens flink de grond in te stampen. Ben namelijk zwaar gefrustreerd, ik heb vanmorgen een schitterend idee verkloot, mais bon. Toen ik dus naar de site van games4girl ging vond ik het er eigenlijk best aardig uit zien. Wat een pokkedag wordt dit. Dit kan niet zomaar, dit schreeuwt om actie……..

Ik vond Smoel de laatste tijd nog maar een zuinig mondje. Ergens miste ik de no-nonsense-recht-recht-voor-de-raap benadering van Ramon, die zo zeldzaam is in logland. Vandaag de comming out. Smoel’s smoel werk in het geheim aan een mysterieus project. Hij zal ons hierover berichten in een serie met de titel, Overpeinzingen van een dot-com, een reactie op van Jole’s afrekening-zonder-einde. Niemsz wenst Ramon succes met het verwezelijken van zijn droom.

“Harry is nu pas echt gek geworden!”, deze woorden legt Max Pam J.H. Donner in de mond in zijn recensie, die al eerder in de HP de tijd verscheen over Mulisch laatste (?) wapenfeit, Sieeeegfrieeed. Een ongekend positieve insteek.

De tijd nog lang niet hervonden II

Een vreemde roes. Gewatteerd verwarmd, niet geheel onaangenaam. De tijd lijkt stroop. Tikt toch net zo snel voorbij. Waar ben ik en hoe lang gaat dit duren.

Waar is de tijd naartoe? Ik zoek en speur, maar waar ik hem vermoed wordt het steeds vager. Messcherp snijden heldere digitale cijfers de tijd in plakjes. Het licht verbrandt als een laser het hart van mijn ogen. Ik ben blind. Ik kijk voorbij iedere horizon. Maar soms, heel soms, op onmeetbaar willekeurige momenten, knijp ik mijn ogen toe en dan ligt ze daar heel rustig.

Het NICAM, wie?, voorheen Filmkeuring, oh die, heeft het gevonden. Ze hebben een hele rits labels ontwikkeld, om ons te informeren over allerlei door God en zijn engelenschaar verboden dingetjes in films, televisieprogramma’s en cputerspelletjes. Ja het zijn barre tijden. Zo te zien heeft Melkert weer een heel vat subsidie losgetrokken. Ik heb wel medelijden met de kinderen van bezorgde ouders, die zitten straks voor de 32324e keer achter hun grijs gedraaide Bambifilm. Kijkwijzer (die labeltjes doen het volgens mij wel erg leuk op je site, spaar ze allemaal.)

Hier denderd de carnavalsoptocht voorbij. Grote koppen van papiermasjee kijken door mijn raam. Mijn huis staat open, aan alle kanten dringt het gedruis naar binnen. Ik verschuil me achter een deurpost, maar de drank maakt de mensen opdringerig. Hun uitbundige massa weet me te vinden, verstikt en verslindt, allen tegen het individu: het is weer carnaval

In de Vs hoef je echt niet het knapste jongetje van de klas te zijn om president te kunnen worden. Ik denk dat er de komende jaren nog aardig wat te lachen valt om de capriolen van Dzjordzj Dobbajoe. WOIII nemen we dan maar op de koop toe. @win stuurde me deze pagina met de meest mooie uitspraken: The Complete Bushisms

jaren geleden waaide de film mee in de nouvelle-violence-storm (in een glas water): Killing Zoe. Toen ik de film voor het eerst zag kreeg ik met mijn kunstbroeders de fantasie om iets soortgelijks te maken: We kwamen al snel op een gijzelingsdrama in een talkshow met Sonja Barend en zo. Helaas is het bij fantasie gebleven. De maker van Killing Zoe, waarvan al veel te lang niets meer is verschenen, Roger Avery, heeft echter een fantastische site. Dat echt laat zien hoe het internet een verlengstuk kan zijn van je creatieve persoonlijkheid.

Vandaag allerlei complimenten van luiden waar ik zelf ook veel respect voor heb. Bedankt voor de extra stimulans. Jullie weten wie jullie zijn. Nu zoetjes aan over op de orde van de dag.