Momenteel vind ik veel troost bij mijn dichter die tevens ook
engel is: Lucebert. Niet echt een gelegenheidsdichter, en toch
heb ik een strofe gevonden die we op het prentje van Sterre hebben
laten afdrukken, net als de afdrukken van haar handjes, gevingerverft
met haar vader.
naar stad en land van geluk
zullen wij samen gaan
niet hier en naast elkaar
maar hier en daar
en ieder afzonderlijk
280503
We
zijn zojuist terug uit het ziekenhuis. Ook gestorven kindjes
moeten geboren worden, daarom zijn we gisteren opgenomen in het
ziekenhuis,
waar de
bevalling
door
middel
van medicijnen werd opgewekt. Dit is een langdurig maar ook mooi
proces. Vanmiddag om vijf voor drie werd ons dochtertje geboren:
Sterre
Graag
willen we iedereen bedanken voor de steun via de mail.
250503
Ons
kindje, het heeft nog geen naam, is gestorven. Een kind met
louter nog verwachting, dat niet de kans heeft gekregen geschiedenis
te worden. Maar in ons leeft het voort heeft daar voor altijd
zijn plaatsje gekregen.
Dat
je op een enkele stuip na genoeg genezen bent van postmodern
hoonlachen
Dat
je een klein beetje huilt, een brok wegslikt, een
traan wegknippert, het niet helemaal laat gaan, omdat droevige
dingen soms ook hun goede kant hebben
De
concurrentie laat het afweten dus kunnen wij het ook beroerd
gaan doen. Zo moet er ongeveer gedacht worden
en bijna vermoed
je onderlinge afspraken. Kostenbesparing en winstgroei ter bevrediging
van de belegger; ofwel de beurs als kanker van deze tijd. Terwijl
vroeger kostenbesparing leidde tot lagere prijzen en concurrentie
leidt die nu alleen nog maar tot het vergroten van marges. Wat
overblijft verdwijnt in de zakken van de beleggers, de top en
de adviesbureaus. We hebben het over de maininput van consumentenprogramma’s:
verzekeringsmaatschappijen, grootwinkelbedrijven, banken, energiebedrijven
en telecombedrijven
Dit alles overdacht ik toen ik bezig was 50 kilometer
af te leggen om mijn eigen geld, een niet pinbaar bedrag, van
de bank
te mogen opnemen. Ik ben al mijn hele leven bij deze
bank, een
lidmaatschap van vader op zoon. En met weemoed denk ik terug
aan het doordachte spaarpotje dat ik vol trots en vertrouwen
overhandigde. Later kwam ik erachter dat ik mijn centen er met
geen mogelijkheid meer uit kon krijgen, verbogen messen, afgebroken
pinnetjes en toen had het duistere licht van de argwaan al moeten
gaan branden. De praktijk: Je kunt je bank niet meer rechtstreeks
bellen. Je wordt doorverbonden naar een 0800 nummer inclusief
telefonist zonder problemen. Mijn geld zou over twee dagen klaar
liggen. Ik naar de bank, bank weg, niets meer, zelfs het pinmachien
een ruïne. Briefje: een andere bank heeft taken overgenomen.
Rijden, zoeken, parkeerproblemen, zoeken, bank, hokje, erg komisch
manneke, vloeken op het 0800 nummer, geen geld, bellen, mijn
geld bij een andere bank 15 kilometer verderop, niemsz rijden,
zoeken, zoeken, omleiding, zoeken, parkeren, betalen om te parkeren,
zoeken bank, niemsz plaatst opmerkingen, zie hierboven, loketbediende
helemaal beursgenoteerd afgestomd en eindelijk steek ik de centen
in mijn zak. Heeft me nog een rondje gebak gekost, een keiharde
regel bij het te laat komen op mijn werk.
En bij niemand kun je je gram meer kwijt, zodat ik u banaal
verveel. Niemand is meer verantwoordelijk want ze hebben geen
naam, daar zit de crux, maar ook het organisatorische genie.
Deze bedrijven zijn volledig gedepersonaliseerd en verworden
tot autonoom systeem waarin de mens vermalen wordt.
Jezelf voorbij zodat dat je gewoon alles mist,
nakendeju. Klee je wordt bedankt...
150503
Weer
eens een keertje moe te moede. De weergod kijkt wonder. Wortelwoest.
110503
Oftewel onze theorie van het tweemaal daags verwennen met een
half zekske om
nieuwe slachtoffers te voorkomen is onjuist gebleken
080503
Van invoer tot afvoer. Overtollige voorraad versnelt zonder
verzet. Nee, het is zo niet meer te volgen.
ow
ow ow als dat balkon maar goed vast komt te zitten
070503
Wat heb ik me toch last van pijnlijke snot. Kleine bloederige
harde stukjes die vast zitten aan mijn neusharen. Ik kom er nauwelijks
met mijn vinger achter. De snot heeft ook scherpe kantjes die
mijn gevoelige neushuidje beschadigen. Mijn vinger is net te
dik en onbruikbaar voor de inmiddels verspreide restjes. Nog
een keer snotteren, niet trompetteren, dat mag niet
dat is niet goed. Het laatste taaie goedje verdwijnt in mijn
slokdarm. Frisse lucht, vrij baan.
060503
Dankzij die idiote registratieplicht word ik iedere
ochtend in handen van de telegraaf gedreven.
040503
uren
ronddoolplezier voor drum-o-logen,
met een fantasische videoverzameling
Vannacht
heb ik voor het eerst ons kind voelen bewegen: hele kleine
maar duidelijke stompjes net boven de schaamstreek. Een
nachtgraver net als zijn vader.
020503
9
van 10 op de schaal van mundi: merde wat een maler!