Bløf’s bluf

Het is alweer enkele jaren hip om Nederlandstalige popmuziek te maken. laatst zag ik een registratie van een optreden zo een neonederpopexponent Blløf. Normaal als je een tekst hoort ontstaat er zoiets als betekenis, maar hier ontstond niets. Het was willekeurig gemonteerd Nederlands. Ik begon ernstig aan mezelf te twijfelen, durfde er met niemand over te spreken, bang dat de diepere betekenis me ontging, geconfronteerd te worden met hysterische Zeeuwse meisjesfans. Tot ik vandaag het volgende wetenschappelijk artikel las: Pseudo-poetica: Blløf’s bluf

het eeuwige gezeik

Het is gewoon heel simpel: naar mate er meer televisienetten/programma’s zijn kijken er minder mensen per net/programma. Dat betekent dat de waarde afneemt voor de adverteerder, de kans dat een grote groep mensen zijn commercial ziet is namelijk kleiner geworden. Deze zal daarom minder voor de zendtijd willen betalen. De inkomsten dalen, de budgetten dalen, de programma’s worden nog slechter waardoor er nog minder mensen kijken en voila: een vicieuze cirkel is geboren.

blognostalgics I

blognostalgics I
In de kelders van mijn harde schijf vond ik nog een favorietenlijstje van 26 juni 2001 en te ontdekken wat er na ruim vier jaar verdwenen is

gloeibougie

Een kennis van mij heeft een pelletkachel staan, super gezellig, en gemakkelijk. Deze kachel werkt met pellets, dit zijn kleine samengeperste houtkorrels die je kan kopen in handige zakken, dus geen gesleur met hout, en toch een echte houtvlam. Je vult gewoon je kachel op met zo’n zak en naargelang je warmte vraagt (elektrisch geregeld met thermostaat) worden er via een ophaalschroef pellets aangevoerd naar de verbrandingskamer waar ze telkens automatisch ontstoken worden met een elektrische gloeibougie, als de gevraagde temperatuur bereikt is wordt de pelletaanvoer gestopt en dooft de verbranding automatisch. Kost rond de 2600 euro. [citaat]