Jongens: gas op de lollie

Als inwoner van de grensstreek rijd ik regelmatig over het grondgebied van onze ernstige oosterburen. En mensen onthoudt nu toch eens: In Duitsland mag je buiten de bebouwde kom 100 kilometer per uur rijden, minimumsnelheid, nondeju. Hoe vaak zit ik niet achter zo een gele NL plaat, zo een Hollandse zeikerd die gas geeft met zijn rempedaal, niet harder dan tachtig kilometer per uur. Jongen, planken met die bak, gummen, gas op de lollie, jagen met de wagen.

Er zijn groepen mensen voor wie de humanstische Westerse vrijheid een bedreiging is. Het zijn vooral groepen die zich er niet in weten te handhaven. Zij zoeken de veiligheid van een doctrine. Het vereist vertrouwen in je eigen individuele capaciteiten om je te kunnen manifesteren in chaos van de vrijheid. Maar ja, democratie is ook een doctrine, en vrijheid zelf eigenlijk ook.

Argeloos moment

Op een argeloos moment heb ik een deur opengetrokken en heb de ruimte betreden. In de ruimte waren her en der hoge lattenconstructies opgesteld. Maar ik ben geen hordeloper. Enkele constructies heb ik woest omvergelopen. Blauwe plekken op mijn gekneusde knoken. Allerlei zwaar materiaal is naar beneden gekomen. Het is me allemaal te gewichtig om zomaar aan de kant te zetten. Langzaam wring ik me in bochten, in kieren en gaten, op naar een eind en een nieuw begin.

Voor iemand met een hamer in de hand ziet alles eruit als een spijker, zoiets las ik straks ergens in een boekenaanbiedingsfolder. Een prachtig beeld over hoe perceptie beinvloed kan worden.