Maand: november 2009

Ieniemienierondje om niet vast te roesten

Zevenheuvelenloop. Viel me niet tegen vandaag. Op het randje van verzuring gelopen, maar ondanks het gebrek aan voorbereiding een half minuutje langzamer dan de vorige keer. En als ik niet zoveel had hoeven slalommen was de tijd vast beter geweest. Voorbereiding van de dag zonder poespas is me goed bevallen: geen last van honger, dorst, volle blaas. Tevreden.

Zevenheuvelenloop. Redelijk uitgeslapen en net mijn koffie met muslibrood op. Melk op het fornuis voor de havermoutpap, die nu ik dit tekstje schrijf staat af te koelen op tafel. In de zes jaar dat ik nu hardloop is het de vijfde keer dat ik meeloop en is een soort ijkpunt geworden. Het is nagenoeg ook het enige loopje waar ik aan meedoe; mijn niveau is te laag om veel voldoening te halen uit wedstrijdjes. Lopen is voor mij vooral inspanning buiten, eruit gaan, lichaam en omgeving ondergaan. Natuurlijk probeer ik wel steeds verder en sneller te gaan, een doel dat te vaak sneuvelt in een te volle agenda. Ik ben heb mezelf tevreden gesteld met het feit dat al die jaren nog wekelijks loop.
De pap inmiddels achter de kiezen. Het is de kunst om genoeg te eten, maar niet te veel en genoeg te drinken, maar ook niet teveel. In de afgelopen jaren heb ik al zo een beetje alle fouten gemaakt en die kosten je toch al gauw een paar minuutjes. Matig eten en drinken is nu de heilbrengende strategie. Geen flauwekul is het devies. Een lichte warming-up, niet rekken en strekken, matig eten en drinken en vooral lopen en luisteren naar de signalen van je lichaam. Ga me maar eens klaar maken om op de trein te stappen.

Loopje, een half weekje voor de zevenheuvelenloop. Mezelf voorgenomen niet te hard te lopen om niets te forceren. Maar voor zondag zie ik geen toptijd, ik zit nog onder mijn gemiddelde niveau.

Had een lange loop moeten worden, maar ik werd uit mijn lopen gebeld. Doodlopende Maasheggenwegen zijn ook niet bevorderlijk voor de sport, wel prachtig, en pas op de stier. Opengebroken rotondes, loslopende honden en nordic walkers. Een tocht met obstakels.

Na een dagje klussen en slopen een stukje lopen. Loop nooit met een lege maag. Verder ging het soepel.

Rondje rond de kerk. Mistig, herfstig ergernis over mijn schoenen, New Balance, die te groot zijn, waardoor er te veel ruimte is en wrijving en uiteindelijk blaar. Ga die dingen nu echt wegmieteren. Zoek het niet nieuwe schoenen te kopen, is toch weer een bal geld. De loop-industrie wordt toch al niet rijk aan mij, loop net zo lang door tot de rafels erbij hangen. Genoeg gezwamd.