<%image(20080307-loop050308_sum.JPG|150|183|)%><%image(20080307-loop050308.jpg|350|262|)%>
05032008015_bew

Voor het eerst gelopen met Sports Tracker van Nokia. Het is echt een vreemde ervaring op de huid gezeten te worden door een machine die vrij goed weet waar je loopt, hoe laat je daar loopt en hoe snel. Door het gepiel was de prestatie niet grandioos. Moet voor mezelf wel gaan bepalen of ik in de toekomst mijn loopplezier door de machine wil laten bepalen.
De werking van Sports Tracker is best verbluffend. In een handomdraai exporteer je route naar Google Earth, waar je afgelegde weg behoorlijk nauwkeurig wordt weergegeven. Bij de tijden en snelheden zijn den ik wel vraagtekens te plaatsen. De route van vandaag heb ik zelf ooit nagemeten in Google Earth en kwam toen uit op 7,7 km. Sports Tracker komt uit op 7,5 km wat een marge van 2,5 procent oplevert. Is dit een acceptabele marge? Geen idee. Als je consequent met de machine blijft lopen krijg je wel en aardig overzicht van je ontwikkeling.

Een dik uur heerlijk gelopen, waarvan eenderde over heuvelige bospaden. De eerste vijf minuten speelde mijn rechter kuit weer op. De stijfheid en de pijn verdwenen gelukkig snel toen mijn spieren eenmaal warm waren.

1993

In 1993 heb ik Die Zweite Heimat voor een vriend op video opgenomen. Dat was op een zondag. De dag ervoor was er een slopend studentenfeest geweest bij ons in huis; overal sliepen er mensen tussen de zooi en de lege flessen. In deze chaos tapete ik volhardend door. Ik heb de serie zelf tot op heden nooit gezien, hoewel het me meermaals werd aangeraden. Nu vallen me de overeenkomsten op tussen de serie en het leven dat ik toen leed, begin jaren negentig, met mijn vrienden, protokunstenaars en andere marginalen. Het kijken van de serie vult me dan ook met weemoed en Sehnsucht. Hier volgt een link naar een interview met Edgar Reitz uit dezelfde tijd: ‘MET GEVOEL KUN JE GEEN FILMS MAKEN’

Citaat

‘Ik ben een Europeaan, en ik zie dat mijn cultuur in gevaar is. Er is al bijna geen Europese cultuur meer; in de keuken, in de literatuur, in omgangsvormen, in familiestructuren, in rituelen rond de dood en hoe we met dood en gezondheid omgaan. De hele wereld moet alles op dezelfde manier beleven, en op dezelfde manier eten, dezelfde dingen lezen. Maar globalisering is geen proces dat door de mens in gang is gezet, en het staat ook niet in dienst van de mens. Het is bedacht door grote multinationals die de wereld willen zien als ??n markt. Met Heimat wil ik eraan herinneren hoe treurig het is als we onze cultuur verliezen. Het is mijn verdediging van Europa.’

Edgar Reitz, ‘Onze cultuur is in gevaar’

Stilletjes op de stroom

Eindelijk weer op de stroom aangesloten. Een plan wordt vaak vertraagd. Ontsloten, want je hoeft maar willekeurig ergens aan te kloppen en er gaat weer een nieuw huis open. Dat behoeft geen enkele verklaring.

Je moet een ankerplaats hebben of een cel. Het een bied je de ruimte en het ander het innerlijk. Je moet een ankerplaats hebben en een cel. Beweging uit je gang halen.

Terwijl mijn achterste hard wordt op de designbank zit de poes irritant te jammeren op het laminaat. Hij had al weken uitgezien naar een teken dat hem zou schakelen naar de eerste versnelling. Het moest honger zijn dat het teken vulde met voldoende kracht.

Een warme accu en je libido naar de kloten.

Van plaats veranderen om op gang te komen. Het zijn manieren, kunstgrepen om ergens toe te komen. Het is wat stilletjes in het hier en nu.