niemsz

55′ soort van fartlek. Zwaar maar bevredigend. Veel volk onderweg, waarschijnlijk genietend van schaarse zomer. Benen voelden goed en soepel.

40′ interval, 3′ tempo en 1’30” sjokken. Ging zeer aardig, controle en kracht lijken terug te komen.

rlnd:

De tijd, die over alles waakt, heeft buiten jou om de oplossing gebracht.
De tijd, die het antwoord weet, is blijven verstrijken.

Op een dag als deze, wat later, wat eerder, begint alles opnieuw, begint alles, gaat alles verder.

(Perec, een man die slaapt, pg. 100)

(eeuwig mooi)

Verloren tussen ‘angry young’ en ‘grumpy old’.

40′ gaan en niet te lui

Iets meer dan 50 minuten over 10 km. Eigenlijk ging het te snel voor mijn huidige conditionele gesteldheid, maar ik had gewoon zin mezelf af te beulen. Naderhand een lekkere koude straal water over mijn benen en als een stijve hark door het huis, Als je een hele tijd niet echt hard gelopen hebt besef je pas weer dat bepaalde tempo’s en bepaalde afstanden helemaal niet zo vanzelfsprekend zijn en ben je weer blij een bepaald (basis)niveau te bereiken.

Voor wie vastgekoekt zit aan de windows een waar fijn schrijfprogramma, Q10.

Cipolla’s vijf fundamentele wetten van menselijke domheid:

Ruim een half uur met ruim vijfendertig graden met een relatief redelijk tempo en daarna ruim een uur tropisch gaar.

Ruim 40′ gelopen in een behoorlijk tempo. Lekker in de schemering. H. fietste het eerste stuk mee wat het tempo wel wat opdreef.

Ruim drie kwartier lopen met ruim dertig graden en het ging helegaar nog niet onaardig.

Na eeuwen en eeuwen ben ik overstag ofwel eindelijk unnunnechtummek

En weer eens een half uurtje loslopen na een irritante blessure. Het ergste is nog dat de blessure niet van het lopen zelf komt. Ging nog niet onaardig, hoewel ik wel aan basisconditie heb moeten inboeten.