Als het hart kon denken stond het stil.
Fernado Pessoa, het boek der rusteloosheid
Een oude gewoonte in stand gehouden, op een laag pitje
Als het hart kon denken stond het stil.
Fernado Pessoa, het boek der rusteloosheid
Voor mijn dertigste verjaardag mocht ik een boek uitkiezen. Ik koos Het boek der rusteloosheid van de Fernando Pessoa, maar eigenlijk koos het boek mijn, want dit boek ben ik!!
[0]
Toetsnaam: Computerkennis (gevorderde)
Aantal vragen: 25
Voldoende bij: 56 punten of meer
Uw naam: niemsz
Uw score: 96 punten
Uw resultaat: Voldoende
[0]
Maar nu ga ik douchen, heb namelijk nog altijd een lichaam.
community, der is geen community, alleen ik, hier, alleen, achter een cputer en jij, jij zit daar ook maar in je uppie.
Iedere week staan ze hier te controlleren, een lange lege rechte weg. Te kijken of je een kilometertje te hard rijdt, om je een euro of dertig uit de knip te trekken. Veiligheid, een fietspad wordt al tientallen jaren uitgesteld terwijl er al verschillende doden zijn gevallen. Staat Luke daar weer met zijn debielig laserpistooltje, ga d*verme maar aan de schop, graven voor je vaderland.
Dit is mij eerste postje op mijn nieuwe machine. Een lompe veel te snelle bak, het zal wel weer een tijdje duren voordat er iets van content uit komt.
Lezers en boeken, The House of Books heeft slechts twee woorden nodig om de kern van haar ambitie duidelijk te maken. Een ambitie die in al haar eenvoud en helderheid als doel heeft boeken voor een breed en ge�nteresseerd lezerspubliek te maken. Onze boeken scheppen duidelijke verwachtingen bij de lezer en maken die vervolgens waar. Dat is onze kwaliteitsnorm.
Met boeken geven auteurs vorm aan het eigene en unieke dat ze met de wereld willen delen. De lezer verliest zich in het boek dat hem rechtstreeks aanspreekt, het boek dat duidelijk laat zien wat het beoogt, en waar hij met tevredenheid aan terugdenkt. Kortom, het boek dat persoonlijkheid bezit.
En natuurlijk speelt de Nederlandse en Vlaamse boekhandel als belangrijkste ontmoetingsplaats van de ‘boekengemeenschap’ een hoofdrol in ons streven. We werken aan en hopen op een blijvende wederzijds vruchtbare relatie waarin boeken en lezers centraal zullen staan.
Er wordt regelmatig gevraagd naar het verhaal achter de naam The House of Books. We zochten een naam die onze internationale ori�ntatie weerspiegelt. Daarnaast moest de naam duidelijk maken wat een uitgeverij naar onze overtuiging vooral dient te zijn: een huis, een thuis voor onze auteurs. Ons huis vol boeken wil model staan voor al die Nederlandse en Vlaamse huizen waar ruimte en aandacht is voor ‘boeken voor lezers’.
We hebben gekozen voor een open, frisse presentatie en bieden u vooral feitelijke informatie over onze boeken en cd-rom’s. We hopen dat deze no-nonsense aanpak u aanspreekt.
[the house of books is onderdeel van Bertelsmann die eigenaar is van onder andere de ECI en Bol.com, RTL, Random House. red.]
[ctrl-c-v zero]
disharmonic orchestra is back, stukken minder low-fi dan op dat stuk vinyl dat ik ooit kocht
Barend en van Dorp zijn over hun hoogtepunt heen, echt. Ik zie alleen nog routine en pogingen die te doorbreken. Jan Mulder die een liedje zingt, een heuse ceedee, gasten van onderop de stapel en meningen, steeds meer meningen
Bushspeech [thnx 2 @je]
het is 22.14 uur en ik heb nog maar een klein uurtje om recht te doen aan familietraditie: het op zaterdagavond braden van een konijn uit eigen teelt. Hoe poezelig het leven naakt eindigt in een grijsgemarmerde kunststof blokkerkom.
Dus dit is nou internet…na vier jaar ploeteren met zo een afgeknepen lijntje is Niemsz eindelijk breed gegaan. Het is of je je puchje hebt ingeruild voor een V8.
Ik hoop dat dit een van mijn laatste updates zal zijn via de kpn; ze hebben de laatste 3 jaar genoeg aan mij verdient, en dan ook nog eens het geld verkwanselen, over onze ruggen. Maar ik moet voorzichtig zijn want het alternatief is gammel
vol van schaamte achter de bank gekropen keek ik net naar een programma waarvan de titel iets van idiots heeft. Een karrenvracht slachtoffers van postmoderne idolatrie. Laten we ze maar gewoon weer in god laten geloven en ieder zondag naar de kerk laten gaan om ze het zwijgen op te leggen.