Een oude gewoonte in stand gehouden, op een laag pitje
Op het moment is het erg hip om je site laten keuren door het keurstation. Om eens even goed te lachen lijkt het en die kwezels trappen er ook nog in. Ziet er overzichtelijk uit jah, de kleuren zijn ook leuk en er staan best wel gave dingen op. Het is of je de Victory Boogy Woogy voorlegt aan een gelobotomiseerde Erica Terpstra.
Ook top is het verwijzen naar anti-weblog-sites. Bij deze dan.
En de 6432143213 ste omschrijving van het begrip weblog vind je hier
Het zijn geen florissante tijden voor de internetjournalistiek
Ik heb de mens wel eens vergeleken met een zak stront, een idee dat zich zeer goed tot kunst laat “verheffen”. Op een of andere manier voel ik wel enige compassie met deze machine van Delvoye, de vertedering die je voor een baby kunt voelen. Stront, zeik, kwijl en herriemachine, ach koetsjie koetsjie.
Welke kunstenaar zal als eerste op het idee komen om zijn kind naar de beurs te brengen. Je kind als investering, als bedrijf dat op den duur een hoog rendement kan halen. Eigenlijk best een idee. Kinderen van succesvolle ouders halen natuurlijk het hoogste rendement (lees winst). Het wordt eens tijd dat de overheid leert in te zien dat je moet investeren in de ontwikkeling van de jeugd, dat investering op den duur geld opleverd.
Deze draaien we speciaal voor de mensen die lid zijn van de bond tegen vloeken.
Godsgloeiende tering, een envelop van het Centraal Justitieel Incasso Bureau. Ze hebben me bij de veter: 60 piek omdat ik 9 km te hard reed op een lege rechte weg. Ik schreef het al eerder: het gaat ze allang niet meer om de verkeersveiligheid. Gelukkig heb ik wel het maximale uit mijn 60 gulden gehaald. Toch wel erg triest dat dezelfde individuen die in dit land de rechtsorde moeten handhaven zich laten lenen voor pure kasspekkerij. Laatst kwam me een fraai middel ter ore om je te wreken op de snelheidcontroles: neem een dagje vrij, huur zo een 45 km per uur karretje en leef je uit op de plaatselijke knooppunten. Echt lachen joh, en een rij achter me.
Eerdergenoemde Peter Verhelst is een schrijfexperiment begonnen, genoemd a text odyssey . Dit soort activiteiten zijn kleine lichtpuntjes in de exploitatie van de nieuwe media. Het nieuwe medium is er, maar dobbert stuurloos op woelige baren.
Bonkebonkebonke. Van drank schijnen je harses uit te drogen. Mag trouwens wat kosten daar in Sidney, het gaat compleet in vlammen op. Zoiets moet Nero ook voor ogen hebben gehad.
Ik lees nooit de Trouw. Ze zeggen zelf dat ze misschien wel de beste krant van Nederland zijn. Misschien wel. Ik weet het niet. Ik wil het ook niet weten. Ik hoef het niet te weten. Ik heb er eigenlijk geen behoefte aan. Ik ken er niemand van, ik weet niet wie ze zijn, ik weet niet waar ze staan, er is al zoveel, ik heb maar zo weinig tijd. Nu hebben ze een behoorlijk aantal boekrecensies op het www gezet. http://boekrecensies.trouw.nl/ Het is hard werken om misschien wel de beste te zijn.
De vlieg zweeft. Hij ging heen om te kleven. In nostalgische sferen is ie gebleven, vast aan de vliegenvanger.
Op het moment ben ik een alleraardigst boek aan het lezen Picknick op het ijs, van de moderne Russische schrijver Koerkov. Als boekverkoper kreeg het als leesexemplaar van de vertegenwoordiger. Het belandde eigenlijk een beetje op de grote hoop, maar naar nu blijkt, geheel onterecht. Tering , wat goed geschreven. Volledig in de lijn van de Russische vertelkunst. Alleraardigst is het geven van de pinguïn die de hoofdpersoon Victor in huis heeft genomen, wegens financiële problemen van de plaatselijke dierentuin. De roman bevat vele aandoenlijke scenes, absurde humor en de bikkelharde realiteit van het Rusland van nu. Ik weet nog niet hoe het afloopt, maar ik reserveer mijn donkerste gevoelens. Vandaag is trouwens de nieuwe roman van Peter Verhelst, Zwellend fruit verschenen, van de openingszin kreeg ik al kippenvel. Het is minimaal zwak te noemen dat de titel nog niet te vinden is bij de grotere internetboekhandels, als bol dot kont en boekniet. Lekker snel medium, Pfffff.
Ondanks de welvarende tijden blijft het tijd voor rake taal: www.pakdedief.nl . Want die welvaart hebben we echt niet aan de overheid te danken, maar aan het knoephard werken van de eigen bevolking. Dat al natuurlijk niet zonder eigen belang.
Waar ik me onder andere aan stoor zijn de spijkerharde snelheidcontroles in dit land. Het gaat al lang niet meer om de verkeersveiligheid. Het gaat ze alleen nog maar om de poen, anders zouden ze de grenzen niet zo strikt naleven. Nu het laserpistooltje is goedgekeurd is het hek helemaal van dam. Deze week ben ik hier in dit landelijk stukje Nederland 5 controles tegengekomen. Aan mij zullen ze niets verdienen, ik zet mijn autoradio op tien ga lekker toeren. Relaxen in het verkeer.
De overheid als eeuwige remschoen van de vooruitgang. Vooral in de lokale politiek zie je dat: talentlozen met een overschot aan tijd, vaak leraren, die opeens macht krijgen en zich belangrijk maken. De pest is dat ze opereren uit een minderwaardigheidcomplex: ze hebben nooit echt iets zinnigs voor elkaar gekregen. Met veel gedraai en gekonkel zijn ze op de wethoudersstoel gekomen en eenmaal op die plaats kunnen ze zicht niet meer los maken uit hun zelfgemaakte net van beloftes aan Jan en alleman. De macht in een kleine gemeenschap is vaak in handen van een kleine groep die het spel weet te spelen. Het spelen van het spel kost veel energie en veel tijd en staat gedegen besturen in de weg. Behoor jij niet tot het kliekje huichelaars of tot een levensbedreigende groep dan ben de uitermate geschikt afleiding van de frustraties van wethouder en gemeenteambtenaar.
Vandaag heb ik mijn windows maar eens opgepoetst. Opgespaarde zooi verwijderen, het register opschonen en ik heb zelfs het register opnieuw op laten bouwen, een handleiding hiervoor vond ik op de volgende pagina: http://home-1.worldonline.nl/~hviets/page9.htm.
De bestanden system.dat en user.dat waren te groot om met het standaard del-commando te verwijderen, waardoor ik het ganze internet, inclusief de napster-servers, heb afgeschuimd om een oude file-manager voor dos te vinden. Uiteindelijk vond ik het programmaatje tdel266 op downloads dot com . Het blijft tobben.
De dikke kop van de kunstkenner. De snob, de herkauwer. Kennis is al waarop de roem zich baseert, de feitjes van de encyclopedie. Heerlijk om te zien hoe snel die op hun gezicht gaan.
Naar aanleiding van een aflevering per tien secondene wijzer
Vertrouw het toch aan het papier. Dat nat in de kop is maar week en snel vergaan. Iedere ochtend: mueslibol en banaan.
Is naar de kapper gegaan.
Een of andere onverlaat heeft een megafile in mijn mailbox gepropt. Het is een mp3’tje afkomstig van vriend met zelfkennis, Eikel van Lebbis en Janssen. Bedankt Hermann voor de bijdrage.
Misschien voor sommigen een afgezaagde link, maar het blijft toch een alleraardigst surfhulp voor geduldlozen als ik: www.quickbrowse.com. Vooral aardig is het programmaatje QB-easy dat er te downloaden is. Hiermee kun je een hele rits bookmarks in een keer binnenhalen en het werkt ook nog. Ben benieuwd hoe snel ik op dit speeltje uitgekeken raak.
Ik erger me al een tijdje aan de zonnet-server waar ik ooit deze thuispagina op heb gezet. En als je je ergens aan ergert dan moet je daar uiting aan geven. Dit blijkt al jaren het beste medicijn tegen tobberige gevoelens. Omdat het gebakje inmiddels toch wel wat Mb’s in beslag neemt probeer ik hier even mijn tijd vol te schrijven. Ik zou natuurlijk kunnen beginnen met te vertellen wat voor een ballenfirma Zonnet is, dat ze me op onkosten jagen. Ik zou daaruit kunnen concluderen dat gratis internet onmogelijk is, zoals ik altijd al heb gezegd.Dat zou ik allemaal kunnen doen. Het probleem is dat mijn vaste provider te weinig Mb’s weggeeft zodat ik toch weer uitwijk naar een gratis verschaffer. Ditmaal wordt het een semi-gratis exemplaar, wish, waar ik in de vorige eeuw eens f19.95 naar heb overgemaakt. Eens kijken of ze deze diepte-investering waar maken.
Gisteren een gedeelte van de vierde man gekeken. Toch wel een aardige film, ondanks de homo-erotische aspekten. Het aardige dat ik eruit heb kunnen destilleren is een levenshouding die ik een beetje uit het oog ben verloren, namelijk te leven in een door de fantasie vervormde werkelijkheid. Ik lieg mijn waarheid is een uitspraak van de hoofdpersoon Gerard Reve. De dagelijkse banaliteiten kunnen wonderlijke vormen aannemen als je er je fantasie op loslaat. Je kunt zo je eigen mythe cre�ren. Dit idee heeft me ook altijd aangesproken in de door mij verafgoodde soap-noir Twin Peaks, of eigenlijk al het werk van David Lynch, volgens mij een van de grootste kunstenaars van de twintigste eeuw. Mais bon.
Via Smoel kwam ik op de volgende site: Bubblegum Tv. Als achter-in-de-twintiger kreeg ik een brok in mijn keel bij zoveel beelden uit een tijd dat alles nog goed leek. Snotter.
Prachtig dat veel artikelen gewoon op het www blijven staan. Op den duur komt er ruimte voor een nieuw soort wetenschapper, de cyberhistoricus. Erg aardig vind ik het om te kijken hoe er een aantal jaren geleden tegen de digitale revolutie werd aangekeken.
Echt iets voor de digitale pervert, met trilmechanisme
Gisteren Oase van Van Weelden uitgelezen, voor een overzicht van zijn oeuvre en een prachtige foto: http://www.meulenhoff.nl/cgi-bin/Meulenhoff.storefront/39ca764f004ba97a273f0a0a64320668/UserTemplate/38
Een prachtige selectie boekbesprekingen vind je op deze link
Als je niet veel geld hebt moet je hard werken. Vandaag de onze halve hal afgebroken en gedeeltelijk opnieuw gestukadoord. Nooit gedacht dat ik dat zelf zou kunnen. En dat alles vanwege een granolfobie. Verder heb ik niet veel te melden. Ik ben total loss. Morgen wacht er weer een zware dag, dan is er weer een boekenbeurs.
Een lekkere zondagochtend. Knus achter de cv en de pc. Buiten zit de dauw op de struiken. Ik heb nu twee dagen achter elkaar vrij. Kortom al zal kom wel.
In de nabije omgeving van mijn ouderlijk huis zijn ze begonnen met het afbreken van de papierfabriek, de Page. Het complex is altijd een markant gegeven in mijn jeugdherinneringen geweest. Al was het alleen al om de voortdurende aanwezige gesuis van de metershoge ventilatoren. Nu wordt het stil. De kolos gaat neer, maakt plaats voor woningbouw. Honderden gezinnen die papier verbruiken met hun geschijt en honderden pc-ventilatoren laten loeien.
Niemand gelooft hopelijk dat dit echt is: mslinux
De drie vaste lezers van mijn relaas op dit adres weten dat nogal een ouwe lul ben, op permanente voet van oorlog met overbodige vernieuwing. En overbodig zijn ze, meer dan drie van de zoveel Nederlandse televisienetten. Nu gaat dezelfde pot met geld naar teveel programma’s, zodat er nergens genoeg geld is om iets fatsoenlijks te maken. Mijn stelling is: terug naar drie netten en geef ieder programma de maximale middelen. Houd de goede programmamakers hier en zet de rest op de boot naar dat verloren continent aan de andere kant van de plas.
Gelukkig zijn er inmiddels zijn er al een flink aantal sterren gedumpt bij rtl’s inteelt-teevee-industrie. Ik koesterde de hoop dat het door mijn meest vervloekte programma eige hews en tewn het veld moest ruimen, maar tot mijn grote ontzetting verschenen gisteren Nico, Rob en Myrna zwelgend in hun eigen leukigheid op het scherm. Mijn aandacht brandde vast aan deze hel zoals je ook met een stroomkabel kunt versmelten. Vooral als Nico een leuke opmerking probeert te maken slaan bij mij de stoppen door. Het wordt tijd om stelling te nemen, om te kijken of het via de nieuwe media mogelijk is de oude te lijf te gaan. Gelukkig sta ik niet alleen, samen staan we sterk: rtlramp
Zo ik heb eindelijk weer eens tijd om wat te schrijven. Het waren overvolle dagen, die me het gevoel gaven van volledig leven.
Gisteren heb ik met Kroete een wandeling door de binnenstad van Nijmegen gemaakt. De nieuwe Marikenstraat is echt fantastisch geworden. Het stikt er van de boeiende doorkijkjes, lichteffecten, materialen en vormdetails. Ik heb Nijmegen altijd al een speeltuin voor volwassenen gevonden en dat is de laatste jaren toegenomen. Toen we er gisteren zo rondslenterderden was het verschil met het verpauperde stadje dat ik 4 jaar geleden heb achtergelaten overduidelijk. Die nieuwe autocad-architectuur is een aanwinst voor de vormgeving van onze leefomgeving. Je ziet de mensen die zich erin bevinden zichtbaar genieten.
Vandaag heeft Macrosof zijn nieuwste zeepbel gelanceerd: Windoowz Mielenijum, koowdneejm Windoowz ME. Schijnt fantastische verbeteringen te bevatten. Veeel stabieler, met allerlei handige fietsjurs. Sure, Bill.
Het wordt alweer vroeg donker. De dagen korten zeggen ze. Het licht wordt dan minder en minder lang. Niets wijst er nog op dat ook de temperatuur zal afnemen, vrij onverwacht. De mensen worden dan weer naar binnen gedreven. Warmtekernen, een concentratie van licht. De verspreiding van de zomer balt zich samen. Ik wordt warm, mijn gezicht gloeit. De kleuren van de herfst.
Ik heb nog wel wat strijkwas en liggen en oh ja, de afwas moet ook nog gedaan worden. Tijd voooorrr ai-robot
Vertwijfeling slaat toe bij Smoel (10 september). Ik moet zeggen dat ik niet geheel en al oneens kan zijn met zijn kritisch commentaar op de huidige weblog ontwikkelingen. Het is wel allemaal erg veel van hetzelfde en het zijn vooral de wat oudere rotten continu�teit bieden en interessant blijven.
Ik ben zelf nog maar zeer kort bekend met het fenomeen webloggen en het was never de bedoeling om een weblog avant la lettre te beginnen. Er zijn luiden die daar veel beter in zijn en veel meer tijd voor hebben dan ik. Het is eigenlijk te wijten aan een terminologische fout in mijn navigatiebalk dat ik dit schrijfsel weblog ben gaan noemen. In die paar maanden dat ik nu bezig ben dreigt er een soort weblogverslaving en krijg ik de neiging dit logboek steeds meer op een echte weblog te laten lijken. Het betoog van smoel heeft me weer op het juiste pad gebracht. Dit wordt weer gewoon een internetdagboek met hyperlinks. Het belangrijkste doel van deze site blijft het leggen van contact met geestgenoten, mensen die in staat zijn mij te stimuleren meer uit mezelf te halen. Dat is voor mij een ideale toepassing van het internet en eigenlijk ook de rede dat ik me er ooit mee ben begonnen.
Het overgrote deel van het internet is platte inhoudsloze slecht vormgegeven sjit. Door andere weblogs na te apen, wat er teveel doen, draag je alleen maar bij aan het sjit-overschot. Er is nu zelfs al een ultraschijt weblog. Niemand vind zijn eigen stront stinken, soms moet je er met je smoel in.
Nondegodver de teering mijn BX heeft er de brui aan gegeven. Waarschijnlijk een kapotte accu. Vorige week ben ik een keer vergeten de lampen uit te doen. Leeg. Dat doet zo een batterij geen goed. Alle lampjes zijn in het dashboard gesprongen. Even met een zaklamp kijken hoe hard we gaan. Nu heb ik al mijn halve dashboard gesloopt om de lampjes te vervangen , die ik niet heb. En natuurlijk is er weer wat afgebroken. En natuurlijk is het zondag. En natuurlijk zijn er dan geen winkels open. En nu ben ik Satan, de hulk en Hitler in het kwadraat. Wel eens een BX zien fikken of beter smelten want het is maar een kunststof poppenkraam. Maar goed dat mijn zwager me maandag uit de brand komt helpen. De engel.
Via LTP, het flashfilmfestival, er zijn luiden die er echt iets van bakken.
Gisteravond was het weer eens tijd voor soldaat van Oranje. Een film die ik regelmatig herzie. De muziek van Rogier van Otterloo, die ik nu al de hele ochtend naneurie, en dat wil je echt niet horen, is er geen onbelangrijk ingrediënt van . De schaduwzijde van de film is natuurlijk de bal-cultuur van het Leidens Studentenbestaan. Ze mogen Paul Verhoeven en Erik Hazelhoff Roelfsema op hun blote knieën danken dat ze er nog zo een heroische wending aan hebben kunnen geven. Puur vakmanschap.
Laatst reed er zo een geluidswagen door de straat, met een aankondiging van een optreden van Basjie en Adrian. Die knakkers hebben echt slecht voor hun pensioen gezorgd. Op de radio hoorde ik dat er extra beveiligingsmensen op de been waren bij zo een voorstelling vanwege een verhoogde pedofielenconcentratie. De angstmachine draait op volle toeren. Geen ouder stuurt hun kid nog naar die opgeschilderde dakloze en tweedehandse-nep-acrobaat-op-zijn-retour. Toch vind ik het erg sneu voor die twee. Wat er ook gebeurd altijd blijven lachen.
De consumentenbond werkt me al een tijdje op de zenuwen. Ze schijnen steeds harder te gaan schreeuwen om hun eigen bestaan te rechtvaardigen zonder ook maar een gram resultaat. Als ik aan de consumentenbond denk zie ik ook meteen die kop van een Felix Meurders voor me, met van die sensatiebeluste priemoogjes. Het gaat al lang niet meer om het belang van de consument, de consumentenbond is een bedrijf geworden waar de schoorsteen moet blijven roken. Daarom mag het nooit goed gaan met consumerend Nederland. Nu schijnen ze toch de toorn van een groep hackers op zich hebben afgeroepen. Gnuif
