Onze familietraditie schrijft voor: iedere Pasen konijn in de pot. Hier volgt het recept: – Goed wat boter in de pan en het konijn, met zout en peper aanbraden – Voeg een paar uien toe – het begint al lekker te ruiken – als het konijn goed bruin is afblussen met wijnazijn, daarna een lepel mosterd, laurierbladen, kruidnagel en wat er niet al meer in je keukenkastje te vinden is naar smaak toevoegen – een paar uur laten pruttelen onder begeleiding van het Dick Bruna lied – en smullen maar.

Voor de liefhebbers heb ik nog: hoe slacht ik een heel lief wit konijntje op brute wijze voor dummies, alleen via email.

[0]

Een leven in lijstjes, nu zijn de boeken aan de beurt bij: Zidouta

[0]

Ontzettend uitdagend initiatief van Lubacov. Logland and beyond is vlijtig aan het lijsten: Soundtrack van je leven

[0]

landschap II

We bewogen ons voort door een landschap. Hij, klein en compact naast me ik lang en mager. De vormen verloren hun scherpte door het invallen van de schemer. We liepen op de schemer af, alsof het een plaats had. Ik durf nu, hier te beweren dat niemand ons toen, daar het tegendeel had durven beweren.

[0]

Landschap I

Dit is mijn landschap, dit is het. Maar wat is het?
Ik ben inmiddels op vele plaatsen geweest, plaatsen die mij boeiden. Zij werden een frisse wind die het stof blaasden van mijn landschap, dat dit is.

[0]

Een kijkje achter het decor van de massaconsumptie:GIFlandschap

[0]

En de toverafkorting is CSS.

[2]

Dit is toch om te huilen. Dit vraagt om een statement en wel in de vorm van diepe bewondering. Bewondering voor al die jongens en meisjes die elk weekend weer het dakleer van ome Harrie’s garage spelen met de meest erbarmelijke, bij elkaar geschraapte apparatuur. Laat het jammerhout scheuren, ram door het vel, schreeuw de vuilste tekst in de strijd tegen de muziekfabriek.

[0]

Ilja Pfeijffer II,

Ware poëzie, donderpreekte Pfeijffer, is per definitie geen verstaanbaar verslag en geen puisterige performance, want: “Wie klaarheid zegt, is klaar met zeggen en zal niet meer zingen”. Echte poëzie moet klonteren en schiften.

tijdens de nacht van de poezie. Niets mooier dan zo een stekebetige luis in de pels

[0]

Eddie is fucking back, woehaaah: eddie’s log Aanschouw ook Eddies kelder vol wapentuig (thnx 2 ltp)

[0]

Ilja Pfeijffer heeft een nieuwe bundel uit Het glimpen van de welkwiek en plotselink stuit ik op een heuse woordenrijke poetenstrijd, poezie leeft!!!!

[2]

letterlijk en figuurlijk het licht zien: Christian Facilities Online

[0]

Daar heeft ene Ben Vroom toch maar eventjes een ijzeren checklist gepubliceert. Eens kijken in hoevere zijn eigen tekst aan eigengestelde wetten voldoetchecklist goede website

[0]

Heb jij nog een naief manuscript in de lade liggen: TSP

[0]

Misvorming vormt de kunst van nu. De kunst van de afbraak. Om daarna niets meer op te bouwen. Deze fase is reeds voorbij. Er moet gebouwd, geleefd, gezocht. De zoektocht naar zinnige creatie, het je laten leven door materie, techniek, emotie. De nieuwe vormen zitten in de techniek besloten. De cyborg wordt langzaam realiteit. Mensen raken steeds meer verbonden met machines. Machines en massacultuur. De onvolkomenheid van de machine brengt ons uit ons evenwicht, verstoort het paradijs dat het voorspiegelt. De onvolkomenheid van de materie blijft onze grootste vijand.
Genialiteit op de valreep. Waar veel ruimte is gebeurt niets. De illusie van de tijd nemen voor. Geduld is eindig, de mens beperkt en genialiteit slechts een moment.

een gedachtentrap, ideeenestafette

[3]

hij verloste ons van de dode, een kwestie van vervoegen.

[0]

Al jaren zit ik te foeteren op het holliewoed-oscar-circus, maar vandaag moet ik toch een positief geluid laten horen: door de oscars heb ik Gladiator in de bioscoop kunnen zien. Wat een spektakel, wat een mega-suggestie, wat een totaalervaring. Af en toe ging het wat kort door de bocht ten behoeve van de spanning, maar alla. Ik heb mijn ongeloof toch de hele tijd kunnen opschorten. Ik zou een hele beschouwing kunnen houden over de historische film spiegel van de tijd waarin het gemaakt is, maar dan verniel je de hele film. Het is dan ook geen historische studie het is puur suggestie.

Ga hem kijken zolang die nog draait op het grote doek, en waag het niet te proberen op zo een pisschermpje met haperende video.

[3]

Vanavond was ik op de opening van een schilderijententoonstelling van kunstbroeder Dr. Kroete. Het had natuurlijk een hoog reuniegehalte met veel bijpraten. Zo ontstond er een interessant gesprek met oud-medestrijder Tjark over de kunstenaar Joep van Lieshout, waarvan ik wel eens wat rauw werk had gezien. Thuis ben ik gelijk maar eens het www gaan afstruinen:

http://www.rnw.nl/cultuur/html/exorcisme000818.html
http://www.boijmans.rotterdam.nl/onderw/ckv1/erotiek/sexero3.htm
http://www.dutch-sculptors.org/new/publications/beelden1-2000/lieshout.htm
http://www.delta.tudelft.nl/delta/jaargangen/31/6/lies.html
http://www.vpro.nl/data/laat/materiaal2/lieshout.shtml
http://users.bart.nl/~floris/jvl1.html
http://www.move.to/avl

[0]

Het jongetje in me kijkt echt uit naar deze film: Faust

[0]

Ben de laatste tijd een beetje in een zeurbui. Op zoek naar motivatie en inspiratie. Ik zoek echter niet hard genoeg, een intellectuele luiheid vertraagd mijn geest. Aan idee�n is er geen gebrek, die machine ratelt maar door. Het poept het ene idee na de andere uit, maar dan houdt het op. Ze zakken naar de bodem van mijn geheugen en als ik ze al opschrijf verwordt het tot een splinter aan mijn idee�nboom.

Het zal allemaal te maken hebben met een gebrek aan tijd en rust en ruimte. Stapels werk en verplichtingen, het huis dat ik bewoon een zootje vanwege een totale verbouwing. Mijn gekoesterde boeken staan al een half jaar dozen, bij het typen van dit stukje stoot ik een pot verf om. Een hoopvol ploeterende geest, tijd.

Vanmorgen heb ik het stukje over het koningshuis van mijn log gehaald. Teveel een voorbeeld van proberen leuk te doen. Het is echter louter een vormkwestie, een kwestie van te weinig tijd en geduld om een gedegen stuk te schrijven. Dat heeft Zidouta veel beter gedaan. De gevoeldens aan de basis waren en zijn wel oprecht. Dat koningshuis, dat is echt geen zuivere koffie en het klootjesvolk laat zich straal voor de gek houden. Dat bevalt me niet. Het meest ergerlijk vind ik de houding en rol van de journalistiek. De vercommercialisering van het nieuws gaat ten koste van de kwaliteit van de journalistiek en haar rol van onafhankelijk controleurs van de samenleving. Sensatiezucht, paparazzigedrag, primeurgeilheid, populistisch geschreeuw, nieuws is business nieuws is entertainment geworden. Als schapen laten ze zich leiden door de propagandamachine van de macht. Gelukkig krijgt elke beweging op zijn tijd zijn tegenbeweging

[0]

Mis zo wel een beetje de koffievlekken en etensresten: boekblad (via Zidouta)

Als pure Tool-addict was ik blij met het nieuwtje dat Tripleee bracht: er komt waarschijnlijk een extra exclusief Tool-concert. Eigenlijk had ik dat al wel verwacht. Zo een festival krijg je me met geen stok heen. Van die puistpuberige neo-punkhippies van 16, die door hun ouders naar de trein worden gebracht. Begin je een beetje lekker van je af te meppen heb je gelijk bloed aan je handen. Hapklare mojo-brokken. Zet dan net zo liever gewoon de ceedee aan.

[1]

Ben vol lof, ben in cyberheaven. Ik beluister nu via chez Lubakov Lubacovs’ album van de week: Motor Psycho’s Demon Box. Ben geen echte Psychonaut, eigenlijk ken ik alleen het recente werk, maar dit oude werkje is waar de moeite.

[0]

Soms spoken er van zinnetjes door mijn hoofd: Dat je je leven laat bepalen door de dingen die je hebt.

[0]

wil weer eens wat meer op mijn laptop gaan werken: een gebonden grijs gewolkt boekje van Atlanta, f 14,95. Maar ik merk dat mijn handschrift naar cyberspace is. Ik moet mijn schrift concerveren, nu het nog kan. Daar zal vast wel een of ander slim programmaatje voor zijn. Reageer.

[0]

De oude zeur en zelfmoorddeskundige Jeroen Brouwers geeft het boekencircus van katoen in een nu al memorabele toespraak: Circussen van ijdelheid. (via De Leeskamer)

[2]

Onze poes, Scully, heeft weer slachtoffers gemaakt. Toen ik van morgen beneden kwam werd ik getuige van wat een lynchpartij was geweest. Overal veren en bloed, maar nergens een spoor van het lijkje. Op een dag trek je je schoenen aan, wat voel ik toch�

[2]

Holliewoeds toppunt van zelfbevlekking. Elk jaar wordt de illusie de mens als halfgod een stukje beter. Zeer aardig zijn de documentaires over de stressmachine achter de schermen.The 73rd Annual Academy Awards

[0]

Een van de belangrijkste opgaven van het leven is je beperkingen leren kennen.

[0]

Wat een hele marathon had moeten worden is een halve geworden. Na 13 uur konden we het verschil niet meer zien tussen special agent Cooper en BOB. Zo een serie moet je met heel je ziel en zaligheid beleven. Binnenkort de andere helft als we weer helemaal zijn bijgekomen. Now I really need a cuppa Joe.

Ik sta op het punt om te vertrekken naar een twin peaks marathon. De komende 21 uur ben in de wereld waar niets is wat het lijkt. Wordt een lange nacht met veel damn fine cups of coffee, black as the moonless night. De serie gaat over alles dat er is in de wereld, maar vooral ook over de overwinning van de natuur over de mens, erg actueel nu tijdens de MKZ-toestand.

Wordt vervolgd…..

[3]

Waar is de tijd gebleven dat de schrijver nog op grote afstand, in resignatie, worstelde met de woordenwereld, zijn wereld: Schrijvers onthaald als popsterren op zevende dag literatuur

[0]

Frontpageridders better NOW WASH YOUR HANDS!!!

[1]

Voor de ware bibliofiel: NetUit. Elke week een complete lijst van alle pas verschenen Nederlandstalige boeken.

[0]

De heilige Rabobank geeft de boeren financi�le steun. Tot tranen geroerd, waar zijn de tissues? Ik zie alleen nergens staan dat het om een renteloze lening gaat. Er had beter kunnen staan Dat schoftentuig van de Rabobank probeert geld te verdienen aan de slachtoffers van MKZ.

Rabobank begint zich toch al te ontpoppen al de nieuwe Jehova’s getuigen. Je moet die jongens van je erf afslaan met hun hypotheken, verzekeringen en wat niet al meer voor verre bijzaken. Het liefst glibberen ze lichaamloos binnen via de telefoon. Die jongens staan te popelen om de laatste nagel aan je doodskist te financieren. “Mijnheer, ik hoor dat u dood gaat, heeft u al gedacht aan…”

[0]

Omdat grote lappen tekst op het www niet schijnen te werken, hier een totaal andere insteek, die het bestuderen waard is: The Visual telling stories

[0]

Het echte moe zijn. Het vel loopt van je gezicht. Eigenlijk heb je niets meer bij te dragen. Het zakt uit je weg, langzaam, maar te snel om erachteraan te duiken. Ik ga naar een zachte warmte. Daar kruip ik behaaglijk in een zwart gat. Weg van hier, op naar een nieuw begin.