Hallow, zei hij en liep zo de trap af. een oude tandloze zaag met kunststof handgreep bemoeilijkte zijn werkzaamheden. Beneden wachtte hem vijf emmers en drie versleten mopscleaners. Nondeju, de vooruitgang sluit als een cirkel om mij heen. Ik besluit mezelf te versnellen, doch bots op tegen cirkelvormigge redeneringen. Waarom moest ik ook die jonge vrouw mijn zin laten betalen. Volgens de loshangende lip was dat wel niet negenenvijftig-gulden-en-vijfenennegentig-cent. Terwijl buiten de rododendron langs de gevel kroop, stond in de donkere hoek een uit zijn kluiten gewachsen vingerplant. Ik dacht:”Nog even en dan haalt een vreemd mistig verleden mij in. Zou ik dan toch nog gek worden?”.