Met youtube terug naar vervlogen tijden en naar Chuck Schuldiner (1967-2001), the founding father. Wat aanvankelijk een bak ruis was en later een redelijk volwassen geluid. Veelal dankzij verbeterde techniek van zowel apparatuur als muzikanten. Het metalen genre blijft natuurlijk een belachelijk gebeuren, maar als je er als opgeschoten snotneus aan bent blijven aan hangen dan hang je voor de rest van je leven.
ja, eens besmet, altijd besmet.
Waar. Waar. Ik ben juist weer eens terug in die sfeer dankzij C-187.
Wat ik gezien heb van het c-187 gebeuren, kan me maar matig bekoren. Jammer ik heb de oude pestilence nog altijd hoog zitten
Ik volg het ook niet allemaal meer op de voet en blijf ook vooral bij de ouwe meuk hangen. De nieuwe obituary is trouwens wel erg ok. Wat betreft C-187: het heeft gewoon geen soul. Goede voetballers, maar geen elftal.
Nieuwe Obituary? Wow. Die bestaan dus nog. Zal eens gaan luisteren hier en daar.
Dat gebrek aan soul zie ik ook. Voetballers zonder doel zal ik maar zeggen. Achja, ik vond het al heel wat dat ie minstens twee weken op mijn mp3-spelert bleef staan.