Ruim een uur en een kwartier afzien. Te langzaam, te warm, te lang en te veel wijn de zaterdagavond, dan moet je bloeden.
Maand: augustus 2008
Mondriaan
Ruim 40′ behoorlijk tempo. Ondanks nog wat stramme spieren een aardig tempo gelopen. Toch krijg ik een bepaalde stijfheid op dit moment moeilijk uit mijn spieren, erg vreemd.
week 34
serie: Zomergasten met Willem Schinkel ***
Ruim 60′ verzuren. Het kan aan een teveel aan bier hebben gelegen zaterdagavond, maar mijn spieren verzuurden waar ik bij liep. Het werd dus lekker afzien en stukken noodgedwongen wandelen. En dorst, jongens wat een dorst.
40′ minuten interval. De longen uit mijn lijf gelopen in de regen en mijn voeten stuk door met blote voeten te lopen in mijn nausa’s, geen aanrader, zeker niet als er een klein scherp steentje in blijkt te zitten.
80′ gemengde training met een groot stuk heuvel- en bostraining. Lekker door de losse zand gerausd en kletsnat gras en mijn schoenen zwaar en zompig werden. Omdat ik de hele dag hier in huis geschilderd had was ik niet helemaal scherp en moesten eerst de oplosmiddelen uit mijn kop. De volgende training mag wat lichter.
week 33
serie: Zomergasten met Annemarie Prins ****
boek: J.G. Ballard, Super-Cannes ***
film: L.A. Confidential ****
55′ soort van fartlek. Zwaar maar bevredigend. Veel volk onderweg, waarschijnlijk genietend van schaarse zomer. Benen voelden goed en soepel.
40′ interval, 3′ tempo en 1’30” sjokken. Ging zeer aardig, controle en kracht lijken terug te komen.
De eeuwige zomerklacht buiten het kloteweer.
Het televisieprogramma Zomergasten wil niet echt sprankelen. Het lijkt te ver doorgeredigeerd waardoor er weinig ruimte is voor spontaniteit en creativiteit. De heilige geest blijft in de fles en het magische moment uit. Erg jammer want Bas Heijne doet het zeker niet onaardig, maar hij is te braaf, te fatsoenlijk, te verstandig. Ik blijf het herhalen, Peter van Ingen, wo bist do blieben?
week 32
film: Heimat 3, episode 4: Allen geht’s Gut (1995) ****
serie: Zomergasten met Naema Tahir ***
85′ duurloop met alles erop en eraan, tempo, heuvel, sjokken. De laatste kilometers waren zwaar, maar er bleef controle.
40′ duurloopje. Begon wat stijfjes, maar verliep gaandeweg soepeler om redelijk vol te eindigen. Het wordt langzaam aan tijd weer wat langere afstanden te lopen, waarschijnlijk overmorgen.
Na twee jaar aanhalen
rlnd:
De tijd, die over alles waakt, heeft buiten jou om de oplossing gebracht.
De tijd, die het antwoord weet, is blijven verstrijken.
Op een dag als deze, wat later, wat eerder, begint alles opnieuw, begint alles, gaat alles verder.
(Perec, een man die slaapt, pg. 100)
(eeuwig mooi)
Week 31
serie: Zomergasten met Tom Holkenborg ***
film: Harry Potter and the Sorcerer’s Stone **
Niemandsland
Verloren tussen ‘angry young’ en ‘grumpy old’.
40′ gaan en niet te lui
Iets meer dan 50 minuten over 10 km. Eigenlijk ging het te snel voor mijn huidige conditionele gesteldheid, maar ik had gewoon zin mezelf af te beulen. Naderhand een lekkere koude straal water over mijn benen en als een stijve hark door het huis, Als je een hele tijd niet echt hard gelopen hebt besef je pas weer dat bepaalde tempo’s en bepaalde afstanden helemaal niet zo vanzelfsprekend zijn en ben je weer blij een bepaald (basis)niveau te bereiken.