Vandaag na maanden van tobben eindelijk weer eens de vijftien kilometergrens gepasseerd.. Het ging niet geheel onaardig, maar ik had ook maar weinig over, wat het lopen oncomfortabel maakte. Het prachtige weer was een belangrijke stimulans net als de eerste hoofdstukken van het nieuwe boek over hardlopen van Dirk van Weelden getiteld Tempo dat ik gisteren heb aangeschaft. Van Weeldens eerste hardloopboek, Looptijd, heb ik al vele malen herlezen en zijn enthousiasmerende benadering vormt nog altijd een belangrijke stimulans om toch steeds maar weer die kilometers te gaan maken en er ook een mentale uitdaging in te blijven zien.