je geest is lichaam

Vandaag gelopen in het weerlicht. Geprobeerd om mijn vreemde hoofdpijn eruit te lopen, maar dat is niet er gelukt. Het onweer in de verte leverde zeer mooie plaatjes op, maar de raakte vertroebeld door de vermoeidheid. Mijn lichaam is de laatste week een vreemde voor me. Allerlei rare kwaaltjes en blessures. Juist dan ervaar je dat je geest lichaam is.

zomergasten 2005 1

Zomergasten viel tegen. De gast was interessant, de fragmenten goed, en toch kwam het niet uit de verf. Er was vooral decor en Miss Palmen wist er niet van los te komen. Er was ook teveel licht dat het geheel verbleekte. En de tafel was te groot en daarmee de afstand tussen gast en interviewer. Dit gaat niet werken. Schilder het decor zwart, zet twee stoeltjes bij elkaar met een salontafeltje, hang er een lamp boven en haal Peter van Ingen terug. Dat is toch niet zo moeilijk.

mobieltje

Ik wacht op mijn nieuwe mobieltje. Hoewel ik praktisch nooit bel heb ik me er toch toe laten verleiden. Dat komt omdat er een 2 megapixel camera op zit. Het idee van het permanent bij je hebben van een camera heeft me over de streep getrokken. Het ding heeft vele technische snufjes. Zo zit er een mp3speler, een radio en ook een stopwatch, waardoor het uitermate geschikt is om met hardlopen mee te nemen. Eens kijken hou lang het gaat duren voordat het zure gevoel gaat overheersen en ik denk: flikker al die rotzooi toch op de stort.

In de wasmand lag ie.

In de wasmand lag ie.

Terwijl ik de grootste dingen naast me neerleg laat ik me soms laat ik me door de kleinste uit het veld slaan. Vanavond kon ik mijn stopwatch niet vinden en van gif ben ik niet gaan hardlopen. Ik heb het hele huis op zijn kop gezet, dingen teruggevonden die ik nog niet kwijt was, eenieder belast met verdenken. Het kostte me twee uur en een millimeter maagwand. Hoe kleiner je bent des te langer de weg.