Boeddhisme en ademhaling Nauwelijks toelaatbaar zwart metaal Duitse kunst tussen pakweg 1850-1950 ingewikkelde voorbij het nihilisme filosofieen relatie tussen de ervaring van ruimte en muziek
Ik heb mijn hoofd vol liters zwarte tar gegoten en kijk nu bezwaard naar de wereld om me heen. Het goedje lijkt hard te worden en zet langzaam uit, de druk op mijn schedel is niet te harden. Ik begin me druk te maken, mijn hartkloppingen irriteren. Mijn ogen puilen uit, kan niet slapen, ben wakker zonder bewustzijn. Ik word bang, er is iets in me gevaren, een insect van minsten een kilo. Zijn pootjes kriebelen aan de binnenkant van mijn oren. Hij kijkt met me mee door mijn overspannen ogen, knaagt aan mijn schedel als iets hem niet bevalt. Vooral gisteren was ie niet te houden. Hein Huisman presenteerde: wie wordt de showmaster van Nederland? Het tolde in mijn hoofd, hij stak zo zijn angel in mijn laatste restje zijn. De volgende keer ga ik maar weer lekker aan de wijn.
Dat het zoetjes aan gewoon burgerlijk is als je met je latexbroek en geblondeerd piercinggezicht loopt te geilnichten. Radeloos kinky zap ik langs ’s lands mediazuilen op zoek naar een gezin met twee kinderen, een peugeot 206 en een te dikke golden retriever.
leuterende lor, blaast bazuint lala. Kun jij zien hoe laag die drempel is? een fraktie van, zoiets denk. Wie ooit op een sokkel stond, machogroot, ligt laag leep. En jij leest laag voor laag.
De scrupule van de precisie, de intensiteit van het streven naar volmaaktheid – zij zijn, verre van stimulansen tot handelen, innerlijke drijfveren tot verzaken. Het is beter te dromen dan te zijn. Het is zo gemakkelijk alles in dromen voltooid te zien.
Baron van Teive [Fernando Pessoa], De Stoicijn, voortreffelijk vertaald door August willemsen
Ik kreeg zojuist een mailtje van mijn betatester: BDN is mac=proof, maar ook zo goed als terug naar html1. digitale revolutie versus digitale reactionairisme.
DNW is niet meer. Deze middag zag nog net de herhaling van de laatste aflevering: De waarzeggers van de nieuwe wereld. Zeldzaam goede televisie, alleen nog maar op internet.
Deze middag zapte ik langs de Nederlandse kanalen, eigenlijk met mijn kin op de knieën. In tegenstelling tot de publieken lenen de commerciëlen hun zendtijd ’s middags aan de meest lage commerciële uitwassen. Ze proberen me te laten bellen, poeslief proberen ze klaterend kermisjuwelen te laten bestellen, de zoveelste verzamelceedee van Elvis. Telecolportatie. En ik vroeg me af: als je zendtijd zo te grabbel gooit, hoe kun je dan waardering verwachten op momenten dat jij die nodig hebt?
Houdbaar Nederland conserveert de beschaving zoals u en ik die kennen. Houdbaar Nederland blijft goed op de plank en verliest, ook na vier jaar, niets aan smaak en vitaliteit!
Strips zijn niet meer cool in ons land, dit in tegenstelling tot Belgie en Frankrijk. Per toeval kwam ik op de franka homepage en even ging ik weer een kleine twintig jaar terug. Gewoon genieten van een fraai uitgewerkte prent.
het eerste wat me al meteen boven de pet gaat is: cobussenpuntkom, over muziek, geluid, stilte, het opgewonden verkrachten van een plastic zak met een microfoon en de nagenoeg ondoorgrondelijke Derrida