The end is important in all things.: nakedself.com/last%20page.htm

[0]

DNW is niet meer. Deze middag zag nog net de herhaling van de laatste aflevering: De waarzeggers van de nieuwe wereld. Zeldzaam goede televisie, alleen nog maar op internet.

[0]

Deze middag zapte ik langs de Nederlandse kanalen, eigenlijk met mijn kin op de knieën. In tegenstelling tot de publieken lenen de commerciëlen hun zendtijd ’s middags aan de meest lage commerciële uitwassen. Ze proberen me te laten bellen, poeslief proberen ze klaterend kermisjuwelen te laten bestellen, de zoveelste verzamelceedee van Elvis. Telecolportatie. En ik vroeg me af: als je zendtijd zo te grabbel gooit, hoe kun je dan waardering verwachten op momenten dat jij die nodig hebt?

[5]

Nog meer Pfeijffer: plagiaat, intertekstualiteit, bronvermelding, polemiek, postmodern citeren, whatever.

ctrl c-v de leeskamer]

[0]

Je ijdelheid over een wereldwijd netwerk uitsmeren

[0]

Wat me ook opvalt is dat het verschijnsel steeds meer belegen wordt. Nieuwe logs krijgen zelden meer aandacht, de maat lijkt vol. Ik moet zeggen dat ik nog wel eens een poging doe de nieuwe logs te bekijken, maar na een stuk of wat haak ik weer af, zoveel tussen eenvormige middelbareschool lol en al gezien cyberpopulisme sans populus, oftewel heb last van heb het allemaal wel al een keer gezien.

En daar moet iets tegen gebeuren

Ik ga op zoek naar nieuwe/ mij nog onbekende logs die wel de moeite waard zijn en ik zal daarvan berichten alhier. En mocht jij, spaarzame bezoeker, vinden dat jij de god van loggenlol bent, bloggergenie en pure greymatter, reageer dan eens een keer.

maar ik voorspel, ik voorspel, dat het leeg zal blijven.

[1]

Ben zo zoetjes aan toch stiekem al een hele tijd bezig met loggen. In ieder geval zo lang dat bepaalde dingen vanzelfsprekend zijn geworden. Een van die vanzelfsprekendheden is hoe hard Tonie, de godfather der webloggers, nog steeds gaat. En hij gaat steeds harder.

[0]

todleben (26k image)

[0]

Dit is mijn landschap, dit is het. Maar wat is het?
Ik ben inmiddels op vele plaatsen geweest, plaatsen die mij boeiden. Zij werden een frisse wind die het stof blaasden van mijn landschap, dat dit is.

[0]

naar aanleiding van de lezing van een gezaghebbende tekst (lectio) kwam men tot een probleemstelling (quaestio), die uitmondde in een dispuut (disputatio)

[0]

of dat ik op zolder een doos met oude foto’s vind, alleen zijn het tekeningen, al even oud.

[0]

PROGIRL.COM IS A QUEER-CENTERED, ARTISTS EXPERIMENTin female erotica for anyone who is interested in creative sex and the knowledge imparted upon those who boldly court the dissolution of self in the pursuit of their own pleasure.All girls portrayed here are engaged in creative-sexual exploration andactivelyinvolved in the making of these images.

[0]

[Berlinroman / Michael Rutschky]

[0]

Ik heb het nu welecht voor elkaar. Zit hier hier in een behaaglijk verwarmde woonkamer, kopje koffie, laptopje, mijn postje te schrijven. Karl Noten op TV, een laptop, pentium 1, 16mb, 2,1 kb/s maximaal, hum. Ja de lange weg is smal, deels onbegaanbaar en voert langs diepe klippen.

[0]

24 March 2002

Reading Marx: Expressionism and Foucaultist power relations / The conceptualist paradigm of discourse and the patriarchialist paradigm of reality / Surrealism, capitalism and Debordist image / F5

[0]

Laatst bewoog ik me door het landschap, op weg. Alleen namen getuigen nog van een ver verleden, een romeins verleden, een christelijk verleden. Maar de vormen die je ziet zijn hooguit 150 jaar oud. De totale hervormingstijd van een landschap verschilt per gebied, per object, maar het moment dat niets meer is zoals het ooit was komt, r�cksichtslos.

Oefening 1.

Som de dingen op die je nu ziet, die er over pakweg 150 jaar niet meer zullen zijn.

[0]

Materie in beweging. Niet te voorziene energiestromen. Een schakelpatroon, een omzetten van de ene materie in de andere; transsubstantiatie. Een subject neemt een verzameling van objecten waar. Deze verzameling wordt een waarneming van welke materiële samenstelling dan ook. Transsubstantiatie. Een kopie met een andere materiële samenstelling. Op het moment dat een subject iets met de waarneming gaat doen wordt de transsubstatiatieketen langer. Hij beschrijft de waarneming. De beschrijving kent weer een andere materiële structuur. Het geschrevene is eenvoudig te dupliceren. De keten wordt langer, oneindig langer. Verscheidene ketens kruisen elkaar, vervormen elkaar, misvormen elkaar. Verrijkende en verarmende transsubstantiaties. Bij een eenvoudig proces kan het algebraisch aantoonbaar worden gemaakt, op zichzelf ook weer een transfiguratie. Ooit was er een begin. Een kort klein matjes flitsend onbeduidend schijnend moment was er een omzetting van materiaal, waarbij het oorspronkelijke materiaal bleef bestaan. De materie deelde zich, werd steeds kleiner, maar er stond niets of niemand boven, die dat kleiner worden zou kunnen opmerken. Een oneindig vergrotende microscoop maakt een oneindig klein object oneindig groot. De complexie, om gek van te worden.

[0]

Een heerlijke dag. De zomer dient zich aan. De zon schijnt, de temperatuur is aangenaam en ik ben moe, doodmoe.

[0]

Wie wil die kennen, die niemand kent?

[1]

motor (13k image)

[0]

Lezen, lezen waartoe, met welk doel. Niets nieuws onder de zon, het onbekende onbegrepen, de betekenis in een dikwandige stalen kist gegoten in meters stenig hard beton.
Schrijven, de toetsen laten rammelen. Al het aanwezige herschikken. Alternerende denotaties. Vertrekkend vanuit een monadische substantie, meer dan en punt, al het ander ervanuit beziend. Beweging maakt betekenis. Waarom staat hier alles stil, betreed slechts het leven, zijn platgetreden gang in.

Woorden consumeren, woorden produceren. De ultieme verdraaier en onschuldige verrader.

[0]

Ik ben een denker. Ik vergat te denken. Niet te ver. Altijd een fractie minder. De motor moet draaien, het vliegwiel rond.

[0]

Hoe krijg je een vastgelopen motor weer aan de gang? Met kennis, een combinatie van opleiding gevolgd door de ervaring van oeverloos gepruts. Met chaos en geweld, vuur, hamers, kruupollie, beweging, zoveel dat op een gegeven moment als alle mogelijkheden tot star volhouden zijn verbruikt, hij wel weer op gang moet komen. Met een tegenstrijdige kracht, juist karakteristiek te noemen. En dan aan de praat houden, want dat is de kunst: de motor aan de praat houden.

[2]

Ik moet iets doen met de onredelijkheid van mensheid die zo nu en dan mijn habitat verontrust. Misschien middeleeuws, zoiets als een rubriek: ongewenst.

[2]