Een oude gewoonte in stand gehouden, op een laag pitje
Dat het zoetjes aan gewoon burgerlijk is als je met je latexbroek en geblondeerd piercinggezicht loopt te geilnichten. Radeloos kinky zap ik langs ’s lands mediazuilen op zoek naar een gezin met twee kinderen, een peugeot 206 en een te dikke golden retriever.
leuterende lor, blaast bazuint lala. Kun jij zien hoe laag die drempel is? een fraktie van, zoiets denk. Wie ooit op een sokkel stond, machogroot, ligt laag leep. En jij leest laag voor laag.
De scrupule van de precisie, de intensiteit van het streven naar volmaaktheid – zij zijn, verre van stimulansen tot handelen, innerlijke drijfveren tot verzaken. Het is beter te dromen dan te zijn. Het is zo gemakkelijk alles in dromen voltooid te zien.
Baron van Teive [Fernando Pessoa], De Stoicijn, voortreffelijk vertaald door August willemsen
Ik kreeg zojuist een mailtje van mijn betatester: BDN is mac=proof, maar ook zo goed als terug naar html1. digitale revolutie versus digitale reactionairisme.
DNW is niet meer. Deze middag zag nog net de herhaling van de laatste aflevering: De waarzeggers van de nieuwe wereld. Zeldzaam goede televisie, alleen nog maar op internet.
Deze middag zapte ik langs de Nederlandse kanalen, eigenlijk met mijn kin op de knieën. In tegenstelling tot de publieken lenen de commerciëlen hun zendtijd ’s middags aan de meest lage commerciële uitwassen. Ze proberen me te laten bellen, poeslief proberen ze klaterend kermisjuwelen te laten bestellen, de zoveelste verzamelceedee van Elvis. Telecolportatie. En ik vroeg me af: als je zendtijd zo te grabbel gooit, hoe kun je dan waardering verwachten op momenten dat jij die nodig hebt?
Houdbaar Nederland conserveert de beschaving zoals u en ik die kennen. Houdbaar Nederland blijft goed op de plank en verliest, ook na vier jaar, niets aan smaak en vitaliteit!
Strips zijn niet meer cool in ons land, dit in tegenstelling tot Belgie en Frankrijk. Per toeval kwam ik op de franka homepage en even ging ik weer een kleine twintig jaar terug. Gewoon genieten van een fraai uitgewerkte prent.
het eerste wat me al meteen boven de pet gaat is: cobussenpuntkom, over muziek, geluid, stilte, het opgewonden verkrachten van een plastic zak met een microfoon en de nagenoeg ondoorgrondelijke Derrida
Wat me ook opvalt is dat het verschijnsel steeds meer belegen wordt. Nieuwe logs krijgen zelden meer aandacht, de maat lijkt vol. Ik moet zeggen dat ik nog wel eens een poging doe de nieuwe logs te bekijken, maar na een stuk of wat haak ik weer af, zoveel tussen eenvormige middelbareschool lol en al gezien cyberpopulisme sans populus, oftewel heb last van heb het allemaal wel al een keer gezien.
En daar moet iets tegen gebeuren
Ik ga op zoek naar nieuwe/ mij nog onbekende logs die wel de moeite waard zijn en ik zal daarvan berichten alhier. En mocht jij, spaarzame bezoeker, vinden dat jij de god van loggenlol bent, bloggergenie en pure greymatter, reageer dan eens een keer.
maar ik voorspel, ik voorspel, dat het leeg zal blijven.
Ben zo zoetjes aan toch stiekem al een hele tijd bezig met loggen. In ieder geval zo lang dat bepaalde dingen vanzelfsprekend zijn geworden. Een van die vanzelfsprekendheden is hoe hard Tonie, de godfather der webloggers, nog steeds gaat. En hij gaat steeds harder.
Dit is mijn landschap, dit is het. Maar wat is het? Ik ben inmiddels op vele plaatsen geweest, plaatsen die mij boeiden. Zij werden een frisse wind die het stof blaasden van mijn landschap, dat dit is.
naar aanleiding van de lezing van een gezaghebbende tekst (lectio) kwam men tot een probleemstelling (quaestio), die uitmondde in een dispuut (disputatio)
Wim de Bie in de ban van Marcel van Eeden alias cioran. Als ware fan brand ik natuurlijk van nieuwsgierigheid, luidssprekertje, alleen geen geluidskaart nie, louter beep beep. Op een opgevoerde brommer over de digitale snelweg sukkelen.