Er ist wieder zurueck
Je zou er wel bij willen kunnen. Het zaakje lekker kneden om de doorbloeding te stimuleren. Een weke massa, een hap zout water, veilig in zijn schelp. Het is geen fijn gezicht.
Niemsz is in veler ongenade gevallen en lekker is het jongen, om zo een beetje laag bij de gronds rond te scharrelen, te beseffen dat je weer eens je best moet doen.
Houellebecq mompelt tegen Franse rechter
Het nieuwe loggen: Remcopubliekelijk afgetuigd na een dagje ultiem lifeloggen. Ik zeg je dat er sjit van komt, is me allemaal teveel van het oude dat nieuwe
Ik word echt sch**tziek van die nieuwe realplayer. Wil ie weer contact maken, moet ik vanalles registeren, plopt er weer een messedzgjesenter tervoorschijn. Hoe vaak ik ook van die randmeuk deinstalleer en hoe vaak ik ook mijn opstartgebeuren opschoon, ik stamp dadelijk dat hele zaakje in mijn prullebak.
Over angst, vluchtgedrag en iedereen die maar opstapt:
“ikdenkdakmaaropstap”
Winny de Jong dreigt uit LPF-fractie te stappen
De Leeuw vertrekt bij de NCRV
Van Mierlo stapt uit Europese Conventie
Grote stijging aantal heenzendingen
Van Nieuwenhoven geen kandidaat-partijleider PvdA
Retourvlucht voor gepakte drugskoeriers
Guus Hiddinkt denkt overweegt op te stappen bij psv
maar
Gerhard Schr�der mag blijven
So, Jesus left you lonely
Feels like, nothing�s really holy
No one, no one hears your calling
Falling, everything is falling
paranoia, nu denk ik weer dat mijn google is opgezet door de geheime dienst
Ik laat mijn verbeelding al lang niet meer los op het actuele nieuws. Na maanden het onderspit gedolven te hebben denk ik dat ik em maar een tijdje binnen houd, deuren en ramen gesloten, hoofdschakelaar om en wachten. wachten.
Dat je denkt vooruit gaan, maar je handen weigeren
Er staat een machine. Een rest van verloren beweging. Groene gewoeker kruipt tegen zijn karkas omhoog. Van plooi naar plooi. Op zoek naar niveau. Verriette vingers van vuile verhorror verpulvert. Zeg welkom verdomme!
Om tot expressie te komen, moet je de materie deformeren, zegt Appel in de film. Niet alleen aan zijn schilderijen, ook aan zijn sculpturen valt af te lezen dat hem dat moeiteloos afgaat. De beelden spreken van dood en verval, zijn een afdruk van een kunstenaarsleven dat afloopt, maar getuigen evenals zijn vroege werk van een speelse geest die niets van zijn creatieve kracht heeft verloren. […]
update: writersblock
ik wacht. Ik wacht op een telefoontje van de kabelboer, wanneer ze die kast eens op de muur komen schroeven. Der ligt hier al 10 meter utp te glimmen met van die prachtige stekkertjes die ik er zelf op kan knijpen en een kleurig doosje met netwerkkaart. Kan ik eindelijk die isdnsjit in een zak stampen, een langenneus maken naar het dat ondankbare geteisem van de kpn. Ik wacht, maar ik verwacht er weinig van.
moge de bloedhonden eeuwig afblijven van mijn zondagmorgen
Op deze dag van globaal herdenken heb ik eindelijk weer eens tijd mijn rijtje loggers te bezoeken:
Zero (DJ) heeft er de brui aan gegeven
vdW lijkt zich licht te beroeren
en verder draait alles maar door en door.
Een poging tot herdenken: ik weet nog dat ik pas om half zeven hoorde wat er in NY gebeurd was. Ik had de hele middag met H door de stad geslenterd, gelachen om een groep mensen die naar een televisie in een etalage keken. Absurd beeld. Het begon bij eentje, een groep, en uiteindelijk wist niemand wat ze er deden.
Als je dan nog even het hoekje omgaat: Topographie des Terrors
Ragelmatig wordt er in de media gesproken over het kabinet Balkenende I, alsof er ooit een Balkenende II zal komen…
Die zweite Schopfung. Deze bewogen tentoonstelling in de Martin Gropius Bau beroert mijn geest reeds enkele dagen.
Morgen keren we terug naar Berlijn, voor een kleine week. Berlijn is de stad van de wende. In haar betreed je de wenteltrap van de moderne West-Europese geschiedenis. Vanavond besefte ik dat mijn bezoeken aan Berlijn de wendingen in mijn persoonlijk leven markeren. Zoals de stad een knooppunt is van infrastructuur, treinen, metro�s, autobanen s-banen, vliegbanen, van een historische infrastructuur, van een persoonlijke infrastructuur met Bahnhof Zoo als centrum van een plaats waar je jezelf ontmoet en die ander jouw weg gaat en jij een onbekende.
vanavond schoot me opeens weer te binnen volgens mij van Bies’ Ex-leraar Duits,
Das Leben ist eine Krankheit und der Tod ist sein Artzt