De eenzaamheid slaat toe. Mijn steun en toeverlaat, mijn levensgezellin is voor een paar weken naar Ghana. Communicatiemiddelen lijken er niet echt voor handen want ik heb nog geen teken van leven van die kant gehad. Pas als een geliefde weg is merk je hoeveel ze voor je betekent. Snotter.

Via smoel kwam ik op de site van naboek. Wat er op deze pagina beweerd wordt is natuurlijk zo verneukeratief als de ziekte.

Wat is een netuitgeverij?

Een netuitgeverij gaat nog een stap verder dan de electronische boekhandel, omdat een netuitgever via internet rechtstreeks zaken doet met de lezer. Hierdoor is het mogelijk om boeken aan te bieden voor minder dan de helft van de prijs die er in de boekhandel voor zou moeten worden betaald

In Nederland kennen we nog altijd zoiets als een vaste boekenprijs. Het is dus verboden, ook voor uitgevers, om een boek onder de prijs te verkopen. Het gaat hier dus om  boeken die helemaal niet verkrijgbaar zijn in de boekhandel. Een prijsvergelijking als deze is stellen dat bij bouterij Niemsz een hoop stront goedkoper is dan de pokon bij bloemisterij Florrie. 

De kans dat mijn drol te koop zal zijn bij de bloemist acht ik overigens net zo klein als de kans dat het literaire meesterwerk van Jan de Vries in de boekwinkels terecht komt, want ik verwacht dat de titel alles zegt over de kwaliteit van het geschrevene. Het zou me overigens niets verbazen als Jan de vries zelf de oprichter is van Naboek. Weer een pracht voorbeeld van de krampachtige pogingen van een miskent genie, zelfs de reacties op zijn magnum opus lijken uit zijn eigen pen te vloeien. Watch out Arie Mulles, want dit is worse.

Misschien heb ik het wel helemaal fout. Voor een toekomstige rectificatie van dit stuk stel ik uitgeverij naboek leesexemplaar ter beschikking te stellen. Stuur maar naar mijn emailadres, bespaar ik me tenminste nog die 7 gulden verzendkosten 

Het is weer een hele toestand rond UPC, die immer nog kampt met puberende kinderziektes. Indanks dat ik midden in verbouwingswerkzaamheden zit zapte tijdens mijn middagkoffie (sterk en zwart), langs een tweede-kamer-debat, over de monopolievorming in kabelland. Oertaai, Staatssecretaris Van der Ploeg leek wel in de repeatstand te staan: bovenaan op de agenda, wetvorming duurt twee jaar, heeft onze volledige aandacht, daar kan ik niets over zetten, markwerking, Europeese Unie, Digitale Delta. Ik wist ineens weer waarom ik de politiek links laat liggen: zij laten ons ook maar links liggen. Die paar kritische noten in de tweede kamer breken niet door de schil van het kabinet. Misschien kunnen we het zaakje maar beter opdoeken. Ze schuiven wat met geld, voor een groot deel naar zichzelf, en laten het allemaal maar op zijn beloop: marktwerking. Inhoudelijke sturing, visie, structurele investeringen hoeven we van de jongens niet te verwachten. Maar het is allemaal prima, met de blanke werkende middenklasse, waar ik toe behoor, gaat het beter dan ooit.

Mijn excuses voor het bovenstaande taaie stuk, het floepte er zo uit. Wel aardig is de volgende site: www.anderetijden.nl

Er moet structuur komen. De tijd glipt me door de vingers. Agenda’s raken na twee weken kwijt en raken onder een dikke laag stof. Kalenders worden onderdeel van het behang. Wie o wie geeft me de gouden tip om wat meer structuur te krijgen in mijn leven en zo meer voor elkaar te krijgen. Ik denk te maken te hebben me een structureel probleem. Misschien moet ik het wel tackelen op de boeddhistische manier. Het idee loslaten dat je van alles moet. Op deze plaats wil ik Kroete danken voor zijn spoedcursus afgelopen week.

Een harmonieus getal hierboven, verder heb ik gisteren erwtensoep gegeten waardoor ik flink in de walm zit, hiervoor wil ik de Jacobi’s hartelijk danken.

Op de volgende link, link, is een fantastisch webcam programmaatje Inetcam 2.3.0. te downloaden. Als de kabel hier op wil schieten lijkt het me wel aardig de site te verknallen met een webcam.

Verder opzienbarend nieuws is dat de boxman niet meer is. Hiervoor graag een minuut stilte.

Op smoel las ik de nominaties van de herrezen ako-literatuurprijs. Twee titels ervan heb ik gelezen, Het on-Nederlands geniale Publieke Werken, en De Tweede man, van Doeschka Meijsing, het is overigens voor jou niet te hopen dat jij dat bent, Ramon. Verder is het geheel en al geen onaardig exotisch boek. De andere titels heb ik nog niet tot me genomen, en met een ervan zal dat ook zeker niet gebeuren. Van die flapdrol Grunberg krijg ik echt helemaal de schijt. Van dat postmoderne geblaat. Nu schijnt ie een boek onder een andere naam te hebben uitgebracht, Marek van der Jagt, De geschiedenis van mijn kaalheid. Het feit dat dit gegeven nu al, net na het verschijnen van het boek, aan het licht komt geeft te denken. Weer zo een maniertje om in de picture te komen. Kijk als je er op het eind van je leven mee voor de dag komt, of na je dood, dat heeft stijl. Verbijster me maar met goede literatuur.

Vandaag de stijl van mijn peedzj maar weer eens omgegooid. Kleur heeft het onderspit gedolven. Van het oeroude idee van me om een volledig getekende pagina te maken is nog niet veel terecht gekomen. Gebrek aan tijd en bandbreedte zijn de belangrijkste oorzaken. Het internet hangt aan elkaar van voorlopigheid.

Op het moment staat mijn machine in de woonkamer. Hierdoor vang ik nog allerlei televisiegeweld op. Een of andere knul met geld heeft een blond mokkel over de drempel geholpen. Bij Grote Broer zie ik voortdurend dezelfde scenes voorbij komen, met andere woorden er gebeurd eigenlijk geen zak. De hergroepering van scenes zijn voornamelijk bedoeld om je sympathie/antipathie voor bepaalde figuren te stimuleren of af te zwakken. Zo gaan die zaken. Zeer komisch vind ik de columns van Nico Dijkshoorn

De echte doellozen spelen Uroulette

Op het moment is het erg hip om je site laten keuren door het keurstation. Om eens even goed te lachen lijkt het en die kwezels trappen er ook nog in. Ziet er overzichtelijk uit jah, de kleuren zijn ook leuk en er staan best wel gave dingen op. Het is of je de Victory Boogy Woogy voorlegt aan een gelobotomiseerde Erica Terpstra.

Ook top is het verwijzen naar anti-weblog-sites. Bij deze dan.

En de 6432143213 ste  omschrijving van het begrip weblog vind je hier   

Het zijn geen florissante tijden voor de internetjournalistiek

Ik heb de mens wel eens vergeleken met een zak stront, een idee dat zich zeer goed tot kunst laat “verheffen”. Op een of andere manier voel ik wel enige compassie met deze machine van Delvoye, de vertedering die je voor een baby kunt voelen. Stront, zeik, kwijl en herriemachine, ach koetsjie koetsjie.

Welke kunstenaar zal als eerste op het idee komen om zijn kind naar de beurs te brengen. Je kind als investering, als bedrijf dat op den duur een hoog rendement kan halen. Eigenlijk best een idee. Kinderen van succesvolle ouders halen natuurlijk het hoogste rendement (lees winst). Het wordt eens tijd dat de overheid leert in te zien dat je moet investeren in de ontwikkeling van de jeugd, dat investering op den duur geld opleverd.

Deze draaien we speciaal voor de mensen die lid zijn van de bond tegen vloeken.

Godsgloeiende tering, een envelop van het Centraal Justitieel Incasso Bureau. Ze hebben me bij de veter: 60 piek omdat ik 9 km te hard reed op een lege rechte weg. Ik schreef het al eerder: het gaat ze allang niet meer om de verkeersveiligheid. Gelukkig heb ik wel het maximale uit mijn 60 gulden gehaald. Toch wel erg triest dat dezelfde individuen die in dit land de rechtsorde moeten handhaven zich laten lenen voor pure kasspekkerij. Laatst kwam me een fraai middel ter ore om je te wreken op de snelheidcontroles: neem een dagje vrij, huur zo een 45 km per uur karretje en leef je uit op de plaatselijke knooppunten. Echt lachen joh, en een rij achter me.

Ik lees nooit de Trouw. Ze zeggen zelf dat ze misschien wel de beste krant van Nederland zijn. Misschien wel. Ik weet het niet. Ik wil het ook niet weten. Ik hoef het niet te weten. Ik heb er eigenlijk geen behoefte aan. Ik ken er niemand van, ik weet niet wie ze zijn, ik weet niet waar ze staan, er is al zoveel, ik heb maar zo weinig tijd. Nu hebben ze een behoorlijk aantal boekrecensies op het www gezet. http://boekrecensies.trouw.nl/ Het is hard werken om misschien wel de beste te zijn.

De vlieg zweeft. Hij ging heen om te kleven. In nostalgische sferen is ie gebleven, vast aan de vliegenvanger.

Op het moment ben ik een alleraardigst boek aan het lezen Picknick op het ijs, van de moderne Russische schrijver Koerkov. Als boekverkoper kreeg het als leesexemplaar van de vertegenwoordiger. Het belandde eigenlijk een beetje op de grote hoop, maar naar nu blijkt, geheel onterecht. Tering , wat goed geschreven. Volledig in de lijn van de Russische vertelkunst. Alleraardigst is het geven van de pinguïn die de hoofdpersoon Victor in huis heeft genomen, wegens financiële problemen van de plaatselijke dierentuin. De roman bevat vele aandoenlijke scenes, absurde humor en de bikkelharde realiteit van het Rusland van nu. Ik weet nog niet hoe het afloopt, maar ik reserveer mijn donkerste gevoelens. Vandaag is trouwens de nieuwe roman van Peter Verhelst, Zwellend fruit verschenen, van de openingszin kreeg ik al kippenvel. Het is minimaal zwak te noemen dat de titel nog niet te vinden is bij de grotere internetboekhandels, als bol dot kont en boekniet. Lekker snel medium, Pfffff.

Ondanks de welvarende tijden blijft het tijd voor rake taal: www.pakdedief.nl . Want die welvaart hebben we echt niet aan de overheid te danken, maar aan het knoephard werken van de eigen bevolking. Dat al natuurlijk niet zonder eigen belang.

Waar ik me onder andere aan stoor zijn de spijkerharde snelheidcontroles in dit land. Het gaat al lang niet meer om de verkeersveiligheid. Het gaat ze alleen nog maar om de poen, anders zouden ze de grenzen niet zo strikt naleven. Nu het laserpistooltje is goedgekeurd is het hek helemaal van dam. Deze week ben ik hier in dit landelijk stukje Nederland 5 controles tegengekomen. Aan mij zullen ze niets verdienen, ik zet mijn autoradio op tien ga lekker toeren. Relaxen in het verkeer.

De overheid als eeuwige remschoen van de vooruitgang. Vooral in de lokale politiek zie je dat: talentlozen met een overschot aan tijd, vaak leraren, die opeens macht krijgen en zich belangrijk maken. De pest is dat ze opereren uit een minderwaardigheidcomplex: ze hebben nooit echt iets zinnigs voor elkaar gekregen. Met veel gedraai en gekonkel zijn ze op de wethoudersstoel gekomen en eenmaal op die plaats kunnen ze zicht niet meer los maken uit hun zelfgemaakte net van beloftes aan Jan en alleman. De macht in een kleine gemeenschap is vaak in handen van een kleine groep die het spel weet te spelen. Het spelen van het spel kost veel energie en veel tijd en staat gedegen besturen in de weg. Behoor jij niet tot het kliekje huichelaars of tot een levensbedreigende groep dan ben de uitermate geschikt afleiding van de frustraties van wethouder en gemeenteambtenaar.

Vandaag heb ik mijn windows maar eens opgepoetst. Opgespaarde zooi verwijderen, het register opschonen en ik heb zelfs het register opnieuw op laten bouwen, een handleiding hiervoor vond ik op de volgende pagina: http://home-1.worldonline.nl/~hviets/page9.htm.

De bestanden system.dat en user.dat waren te groot om met het standaard del-commando te verwijderen, waardoor ik het ganze internet, inclusief de napster-servers, heb afgeschuimd om een oude file-manager voor dos te vinden. Uiteindelijk vond ik het programmaatje tdel266 op downloads dot com . Het blijft tobben.

De dikke kop van de kunstkenner. De snob, de herkauwer. Kennis is al waarop de roem zich baseert, de feitjes van de encyclopedie. Heerlijk om te zien hoe snel die op hun gezicht gaan.

Naar aanleiding van een aflevering per tien secondene wijzer

Ecce homo

Vertrouw het toch aan het papier. Dat nat in de kop is maar week en snel vergaan. Iedere ochtend: mueslibol en banaan.

Ecce homo

Is naar de kapper gegaan.

Ecce homo

Een of andere onverlaat heeft een megafile in mijn mailbox gepropt. Het is een mp3’tje afkomstig van vriend met zelfkennis, Eikel van Lebbis en Janssen. Bedankt Hermann voor de bijdrage.

Misschien voor sommigen een afgezaagde link, maar het blijft toch een alleraardigst surfhulp voor geduldlozen als ik: www.quickbrowse.com. Vooral aardig is het programmaatje QB-easy dat er te downloaden is. Hiermee kun je een hele rits bookmarks in een keer binnenhalen en het werkt ook nog. Ben benieuwd hoe snel ik op dit speeltje uitgekeken raak.

Ik erger me al een tijdje aan de zonnet-server waar ik ooit deze thuispagina op heb gezet. En als je je ergens aan ergert dan moet je daar uiting aan geven. Dit blijkt al jaren het beste medicijn tegen tobberige gevoelens. Omdat het gebakje inmiddels toch wel wat Mb’s in beslag neemt probeer ik hier even mijn tijd vol te schrijven. Ik zou natuurlijk kunnen beginnen met te vertellen wat voor een ballenfirma Zonnet is, dat ze me op onkosten jagen. Ik zou daaruit kunnen concluderen dat gratis internet onmogelijk is, zoals ik altijd al heb gezegd.Dat zou ik allemaal kunnen doen. Het probleem is dat mijn vaste provider te weinig Mb’s weggeeft zodat ik toch weer uitwijk naar een gratis verschaffer. Ditmaal wordt het een semi-gratis exemplaar, wish, waar ik in de vorige eeuw eens f19.95 naar heb overgemaakt. Eens kijken of ze deze diepte-investering waar maken.

Gisteren een gedeelte van de vierde man gekeken. Toch wel een aardige film, ondanks de homo-erotische aspekten. Het aardige dat ik eruit heb kunnen destilleren is een levenshouding die ik een beetje uit het oog ben verloren, namelijk te leven in een door de fantasie vervormde werkelijkheid. Ik lieg mijn waarheid is een uitspraak van de hoofdpersoon Gerard Reve. De dagelijkse banaliteiten kunnen wonderlijke vormen aannemen als je er je fantasie op loslaat. Je kunt zo je eigen mythe cre�ren. Dit idee heeft me ook altijd aangesproken in de door mij verafgoodde soap-noir Twin Peaks, of eigenlijk al het werk van David Lynch, volgens mij een van de grootste kunstenaars van de twintigste eeuw. Mais bon.

Prachtig dat veel artikelen gewoon op het www blijven staan. Op den duur komt er ruimte voor een nieuw soort wetenschapper, de cyberhistoricus. Erg aardig vind ik het om te kijken hoe er een aantal jaren geleden tegen de digitale revolutie werd aangekeken.

Echt iets voor de digitale pervert, met trilmechanisme

Gisteren Oase van Van Weelden uitgelezen, voor een overzicht van zijn oeuvre en een prachtige foto: http://www.meulenhoff.nl/cgi-bin/Meulenhoff.storefront/39ca764f004ba97a273f0a0a64320668/UserTemplate/38

Een prachtige selectie boekbesprekingen vind je op deze link

Als je niet veel geld hebt moet je hard werken. Vandaag de onze halve hal afgebroken en gedeeltelijk opnieuw gestukadoord. Nooit gedacht dat ik dat zelf zou kunnen. En dat alles vanwege een granolfobie. Verder heb ik niet veel te melden. Ik ben total loss. Morgen wacht er weer een zware dag, dan is er weer een boekenbeurs.