Toen ik de regisseur Paul Verhoeven in het programma R.A.M. zag praten dacht ik: “die spreekt Niemsz’ taal, en hij doet er iets mee en ik zit het te verkloten”
En die twee keken alsof ze een alien zagen voorspreken in hun kunstkerkdienst.

Een oude gewoonte in stand gehouden, op een laag pitje
Toen ik de regisseur Paul Verhoeven in het programma R.A.M. zag praten dacht ik: “die spreekt Niemsz’ taal, en hij doet er iets mee en ik zit het te verkloten”
En die twee keken alsof ze een alien zagen voorspreken in hun kunstkerkdienst.
De wereld is altijd nog gekker dan de gekste Niemsz
GAZA-STAD Het Israëlische leger heeft de oprichter en geestelijk leider van de Hamas-beweging,sjeik Achmed Yassin, gedood. Israëlische helikopters vuurden raketten af op Yassin in zijn rolstoel toen hij vanochtend een moskee verliet.
[bron http://teletekst.nos.nl/]
Arafat lovend over The Passion of the Christ
RAMALLAH – De Palestijnse leider Yasser Arafat heeft zaterdag in Ramallah de omstreden film The Passion of the Christ bekeken. Volgens onder meer joodse organisaties wakkert de film van de Amerikaanse regisseur Mel Gibson antisemitisme aan.Arafat vond de film niet antisemitisch, maar ,,roerend en historisch”, zei zijn adviseur Nabil Abu Rudeina tegen het Palestijnse persbureau Wafa. In zijn hoofdkwartier bekeek Arafat de dvd in gezelschap van zowel christelijke als islamitische Palestijnse geestelijken.
in memoriam
h.k.h. Juliana van Oranje-Nassauzij is zoals je oma’s tekent
zondagmiddag druipt gestaag als advocaat uit de pendule
en kruipt onder eiken met langzaam speelgoed
over het hoogpolig circuit van perzische tarzanbochten
in een walm van wierook en samos ”kijk oma is op tv”
zij wuift op witte omaschoenen naar de langste
lakervelder vlierkoek vendelzwaaiers uit drunen drachtense
klomphinkstapspringers van klein tot ons genoegen
kantklosters en scharenslieps in traditionele kledij
,,dat prinsje is net zo oud als jij” – ,,maar hoe kan oma thuis zijn
en tegelijkertijd op tv?” oma zelf weet het ook allemaal niet meer zo goedmaar het geeft niet het is niet erg het land dommelt vredig
onschuldig kinds als een knikkebollend lange
zondagmiddag in een bleke lentezon klein tot ons genoegen
en straks gaan we koekspringen en zakhappen de premier
is een wijs man de torens staan nog alle negers zijn aardig
en er wordt nog goed gesjoeld.
Ilja Leonard Pfeijffer
Binnenkort zal er na een onbevlekte ontvangenis plotseling een puntgave JéPé Twéé neerdalen. En niemand die het verschil zal zien. U bent vast gewaarschuwd!
Vroeger had was hier gewoonte in te gaan op actualiteiten. Het idee bestond dat er misschien nog een inzichtelijke draai aan te geven was, de achtergrond van een zich afgetekend feit voorzien van een persoonlijk koloriet. Het liefst fris en origineel. Deze ochtend werd ik wakker en bewust van het drama dat zich de laatste jaren heeft voltrokken: zoekende naar nuance heb ik alle kleuren op mijn palet te vermengd tot poepbruin. En dat ik daarin niet de enige ben.
Oskar Kokoschka, Please, 1972
Dat je op ondoordacht overdrachtelijke wijze van spreken een pistool tegen je hoofd zet om weer wat frisse lucht binnen te krijgen.
De goden surfen met Mozilla Firefox 0.8
Het gepeupel trekt zijn vleugels aan op zondagmorgen.
De motor draait stationair en lijkt niet meer tot versnelling te bewegen.
Dat ze Rosenboom bij die bloedhonden van Barend en Van Dorp hebben gezet.
Dat het opvallend is hoe groot het hoofd van Van Dorp is ten opzichte van het “kupke” van Barend in het nieuwe logo.
Dat ik wel eens uitgerekend zou willen zien in hoeverre BvD bijdraagt aan de toenemende hufterigheid. Een kwartier na de uitzending schreeuwt er binnen in mij nog een hufterige eikel in mijn oor.
Dat hun eigen beperkingen maat worden voor alles; mediamacht van het onderbuikgevoel.
Dat ik televisie wil die uitdaagt, die inspireert, die ruimte zoekt, die waardig is, desnoods Vara Laat
Hoe
Er was eens iemand
Dat komt wel vaker voor
Maar er was iets met hem aan de hand
en niemand had het door
Hans van de Ven
Infant Airway Managment Trainer
Een goed stuk radio op televisie, waarin de filosoof Ad Verbrugge zicht bezint op de grenzen van de vrijheid: bevangen in vrijheid. Ga daar maar eens eventjes voor zitten, en volgens mij komt ie, zoals vele wijzen, uit het oosten.
grenstoerisme
De attractie van de grens. De grens tussen verschillende morfologieen, maar ook hun uiterste grens met het niets. In het alledaagse is een grens zelden louter lijn; het is meestal een morfologisch overgangsgebied waar doorgaans verrassende attractieve combinaties te bewonderen zijn.
woehaah, probot op de nuchtere maag
[thnx 2 luba]
In deze samenleving, een collectieve arena van betekenisgeving en herkenning, dienen alle leden zich te onderwerpen aan de gezamenlijke erkenning van bepaalde legitieme, al dan niet fictionele verklaringen. De gezamenlijk erkende standaard oefent een druk uit op elke individuele deelnemer, die zelf onderdeel is van die druk. Wie zich onttrekt aan de collectieve standaard riskeert:
– te vervallen in onbegrijpelijkheid,
– het contract te breken met de secundaire dominerende macht en daarmee met de stabiliteit van de sociale formatie.
Het is dan ook onnodig afwijkend gedrag te onderdrukken (censuur), daar het toch niet door het collectief begrepen wordt.
Zonder kleurenruis vorm en toon beleven
Om de zoveel tijd overkomt me het monochome gevoel. Het is als wandelen in de schemering, in het niemandsland tussen dag en nacht.
Dit postje is Macproof, want deze letters zijn er eigenhandig op ingeklopt. Dit machientje kreeg ik van een ware liefhebber, die zijn oogappel een tweede leven gunde. Ik ben er nu al een dagje zoet mee. Toen ik gisteren zijn nieuwste imac bewonderde kreeg ik spontaan de neiging mijn PC zo in de zink te mieteren.
Het Ik, het wezen en het buiten
Al die in een viskom onder water: zwem naar boven.