elrado v. XXMCCVII

er is een mooie rode draad gebroken in de ochtend
er is de grond vochtig een kind slapend tussen woedbijt
er is een vrouw bij vrienden blijven slapen
er is een scheerstoel in de hemel opgenomen
er is een kamer ademloos gaan lopen
er is een kamer radeloos een leeg gelopen
er is een koker opgestaan met ledematen
er is een open oven hevig gaan bloeden

ik ben niet verzekerd
ik ben bij gebleven

ik ben op de doffe lucht van achtervolgers
langzaam uitgegleden uit
mijn eigen adem hijgt zijn zeilen
zijn zeezeilen zagen de wind
de wind valt om
om en om
( au )
er is een mooie rode draad gebroken in de ochtend

lucebert

noot:
Als je zelf niets te schrijven hebt waarom zou de je dan geen ander schrift gebruiken. Een schrift dat deze week menig maal spook sprak.

Gisteren werd onze Audi 80 plots een Audi 70, nadat hem de voorrang gewijgerd werd die hem toekwam. Nu zitten we in de bureaucratische mallemolen van het verzekeringswezen en de prangende vraag: wordt het een total loss of een facelift.

Vandaag waren we weer eens in het kroller-muller museum. Hoewel ik een ware liefhebber ben van de collectie en haar locatie meenden ze ons daar te kunnen verrassen met iets dat ze favorieten van Helene hebben genoemd. Wat een gedrocht. De favorieten hangen frivool in vloekende lijsten aan trendy gesauste wandjes. Een totale ontzieling van Helenes erfenis. In shock zijn we in de wagen gestapt en het park uit gejagen.

Mijn ongedurigheid leidt in toenemende mate tot synchroon lezen en wat ooit beperkt bleef tot mijn nachkastje slingert nu schaamteloos door het huis. Zo lees ik momenteel: Arbeidsvitaminen, Martin Bril en Dirk van Weelden, De enige gast, Dylan van Eijkeren, Tijd van onbehagen, Ad Verbrugge, Sferen, Peter Sloterdijk, De movo tapes, Afth, Met open zinnen, Ton Lemaire.

Ik wil niet naar bed, maar eigenlijk ben ik al halverwege. Hoe vaak was ik hier en hoe vaak moet ik nog concluderen: zij biedt geen kwaliteit, hier verliest het willen van het kunnen. Dus, welterusten.



de grote modderkruiper

GEL™

Als een kind zo blij met mijn nieuwe loopschoenen, dat ik zomaar twee minuten van mijn basis 8,8 km heb afgelopen, verend over het asfalt, allemaal dankzij GEL™.
GEL™ in je haren, GEL™ in je schoenen, GEL™ op de taart, GEL™ aan je snikkel en ga zo maar door. Met recht mogen we spreken van een GEL™-revolutie, die ondanks haar nadrukkelijke aanwezigheid aan ieders intellectuele aandacht lijkt te zijn ontsnapt.
Het is natuurlijk begonnen met de haarGEL™. Je hebt familiekiekjes van voor en na de GEL™. Ik herinner me nog de gekamde kapsels van voor de GEL™, pluizig of vettig, maar zonder model. Jaren heb ik rondgelopen met een aureool van uitgekamde krullen, een kroezig struis, tot GEL™ in mijn leven kwam. Sindsdien boetseer ik dagelijks mijn shampookrullen tot een weerbarstig pantser. Ik durf te beweren dat ik zonder GEL™ maagd was gebleven.
Ik denk dat er parallellen te trekken zijn tussen de introductie van de haarGEL™ en de individuele verharding in de samenleving met als uiterste consequentie de huidige jeugd die zich dagelijks een gladiatorenhelm boetseert van spikes.
Pas als de zwitsal zacht geborstelde kapsels weer het straatbeeld bepalen, is er weer hoop.

,,Je ziet hier zoveel vrouwen op oude sokken, in rare pullovers. Ik moet hier echt mijn best doen om zelf niet te verslonzen, om mijn elegantie te bewaren.” Nederlandse vrouwen verwarren een onverzorgd uiterlijk ten onrechte met onafhankelijkheid, zegt Barillé: ,,Franse vrouwen vragen aan hun minnaar: hoe wil je dat ik me vanavond kleed? Niet omdat ze afhankelijk zijn, maar omdat het zo leuk is om de lichtjes in zijn ogen te zien.”

[meer]

De wereld is altijd nog gekker dan de gekste Niemsz

GAZA-STAD Het Israëlische leger heeft de oprichter en geestelijk leider van de Hamas-beweging,sjeik Achmed Yassin, gedood. Israëlische helikopters vuurden raketten af op Yassin in zijn rolstoel toen hij vanochtend een moskee verliet.

[bron http://teletekst.nos.nl/]

Arafat lovend over The Passion of the Christ


RAMALLAH – De Palestijnse leider Yasser Arafat heeft zaterdag in Ramallah de omstreden film The Passion of the Christ bekeken. Volgens onder meer joodse organisaties wakkert de film van de Amerikaanse regisseur Mel Gibson antisemitisme aan.

Arafat vond de film niet antisemitisch, maar ,,roerend en historisch”, zei zijn adviseur Nabil Abu Rudeina tegen het Palestijnse persbureau Wafa. In zijn hoofdkwartier bekeek Arafat de dvd in gezelschap van zowel christelijke als islamitische Palestijnse geestelijken.

[bron http://www.limburger.nl/Index]

in memoriam
h.k.h. Juliana van Oranje-Nassau

zij is zoals je oma’s tekent

zondagmiddag druipt gestaag als advocaat uit de pendule
en kruipt onder eiken met langzaam speelgoed
over het hoogpolig circuit van perzische tarzanbochten
in een walm van wierook en samos ”kijk oma is op tv”
zij wuift op witte omaschoenen naar de langste
lakervelder vlierkoek vendelzwaaiers uit drunen drachtense
klomphinkstapspringers van klein tot ons genoegen
kantklosters en scharenslieps in traditionele kledij
,,dat prinsje is net zo oud als jij” – ,,maar hoe kan oma thuis zijn
en tegelijkertijd op tv?” oma zelf weet het ook allemaal niet meer zo goed

maar het geeft niet het is niet erg het land dommelt vredig
onschuldig kinds als een knikkebollend lange
zondagmiddag in een bleke lentezon klein tot ons genoegen
en straks gaan we koekspringen en zakhappen de premier
is een wijs man de torens staan nog alle negers zijn aardig
en er wordt nog goed gesjoeld.


Ilja Leonard Pfeijffer

Binnenkort zal er na een onbevlekte ontvangenis plotseling een puntgave JéPé Twéé neerdalen. En niemand die het verschil zal zien. U bent vast gewaarschuwd!

update WB

Vroeger had was hier gewoonte in te gaan op actualiteiten. Het idee bestond dat er misschien nog een inzichtelijke draai aan te geven was, de achtergrond van een zich afgetekend feit voorzien van een persoonlijk koloriet. Het liefst fris en origineel. Deze ochtend werd ik wakker en bewust van het drama dat zich de laatste jaren heeft voltrokken: zoekende naar nuance heb ik alle kleuren op mijn palet te vermengd tot poepbruin. En dat ik daarin niet de enige ben.