Het was voor de tweede maal binnen twee weken dat ik verbijsterd was door de acteerprestaties van de Spaanse acteur Javier Bardem. De dood is de kern van beide personages die hij speelt. In Mar Ardentro speelt hij een man die verlangt naar de dood in de nieuwste bejubelde Coens film speelt hij de dood zelf, met een ongrijpbare zwaarte. Deze man put uit een vat dat maar weinig acteurs weten aan te boren. Erudiet, ongrijpbaar, meedogenloos, vertederend. In zijn eentje bespeelt hij een heel orkest. En nu stop ik met deze beschamende idolatrie…
Stoppen? Ik begon het net aangenaam te gaan vinden …