Ik blijf maar klikken, op het puntje van mijn stoel klik ik me vooruit in de tijd, terwijl ik echt ontzettend moet poepen…
Zoals het klokje thuis tikt…http://213.10.136.21
Zo gaat dat. Het internet woekert voort, groeit en groeit, als onkruid. Verse brandnetels tieren welig op het dode hout en ander tuinafval. De mestvaalt wordt groter. Soms bloeit er een bloempje op, dat heel even de aandacht trekt met zijn kleurenpracht. Korte tijd later is alles al weer verwelkt. Een tuinman, met een hark en een hele grote snoeischaar ontbreekt (ooooh, mijnheer Bosboom, wat zegt u dat toch weer moooooooi). [meer]