Ik kom momenteel niet verder dan mijn eigen oppervlak. Ik ben ondoordringbare buitenkant, Binnen borrelt het, een soep van maanden staat er te koken. Die soep zet je geen gast meer voor, ik eet daarom veel buiten de deur. Kon ik maar binnen, ik flikkerde de duivelsdrek zo in de zink
Het shirt zit me te strak, zijn naad schuurt. Ik heb me een ander aangemeten. Zo een vreeslijk lelijke los geval, een net zonder mouwen. Misschien zie je me er nog we ergens in rondsjouwen, de kans is groot want ik ben nogal opzichtig aanwezig.
legenda
blauw = zo goed als gelogen