Zelden zag ik zo een heldere verslag van een samenloop van het noodlot. Je ziet, dit wordt goed, dit heeft potentie, chaotisch, ambitieus, geniaal, maar niet onmogelijk. Tot het toeslaat: F16’s, donkere wolken, de set spoelt weg, de hoofdrolspeler krijgt een infectie aan de prostaat en een dubbele hernia.

Maar, als Europeaan eis ik een herkansing. Ik wil die film zien, basta. Poen te over maar geen knaken over voor de enige kans op een Quixoteverfilming ooit. Ja, je kunt je geld beter opvergaderen, door mannen met stropdassen laten opsouperen. Geef die man een slordige 100 miljoen, goddomme

Terry Gilliam: een moderne Don Quichot
Lost in La Mancha

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *