In mijn dagboek vond ik het volgende stuk prozaïsche verdichtsel.
Een prachtige zin zat er in mijn hoofd, zojuist nog. Hij bleef maar half aan de eiwitten kleven. Voor geen eeuwigheid beschreven. Slechts afgeleide stukjes, brokstukken van eens een geheel. Een zwakke langzame kracht verplaatst ze. Ze maken een figuur, een fraktal? een exploderende chalenger? De willekeur kent dezelfde vorm: de geen-vorm. Mijn gedachten dreven naar deze hoek, een weidse hoek met nauwelijks obstakels. Een mooie weidse hoek. De grenzen zijn zacht. Abstractie in de kunst; waar bleef de abstractie de taalkunst? Beckett, Joyce, Lucebert, Schierbeek. Die konden er wat van. Het is bij een paar gebleven. Het theekransje, de oude vorm, houdt stand.
Computers, de verbeelde abstracte ruimte. Verbeelde abstractie is nog niet het abstract voelen, het wezen. Vormen zijn immer abstract. The grid is in your mind. De procedure van het vervormen. Het vervormen van de rasters. Verschuivende denotaties, meebewegende connotaties. Een nieuwe visie, een nieuwe kijk, nieuwe beschouwingen. Doch de vormen blijven. Zij staan al eeuwen en eeuwen. Een eeuwig kabinet.
Een werkelijke deformatie berekend in kleinste eenheden verzacht de pijn van de stilstand van alles.
Experimenteren met de abstracte vermogens van de taal. Een soort van Mondriaan. Zoveel later.
via Punckey: webdesignbureautjes
Aaaarrgh. Dit is niet waar. Mijn doemdenken krijgt weer voeding: Billyboy slokt Linux op. Ze zijn er toch achter dat hun eigen zaakje in de kern niet deugt. De kernel van Linux deugt alleen de toepassingen voor de gemaksgebruiker ontbreken nog. Ik heb zelf een hele tijd linux op mijn machine gedraaid maar op een gegeven moment was ik het moe om steeds maar weer van alles uit te moeten zoeken voordat ik aan de slag kon gaan. Op het moment dat mijn harde schijf te klein werd om twee besturingsystemen herbergen heb ik op een zeer duister dag in mijn leven de pinguïn de toegang tot mijn digitale woning ontzegd. In een verre toekomst hoop deze oude bak als webserver te laten draaien. Een prachtig voorbeeld van hergebruik van pensioengerechtigd materiaal is de reïncarnatie van Ladder in eendvogel.