Ik ben net terug van een nachtje film kijken. Aangezien we geen videorecorder hebben, haal ik eenmaal in de zoveel tijd wat achterstand in bij vrienden. Dat wil nog wel eens ten koste gaan van wat nachtrust. Vannacht stonden de volgende films op het programma:

12 monkeys, van Terry Gilliam, met o.a. Bruce Willis en Brad Pitt. Sterk scenario, spanning afgewisseld met absurde details. Tevens is er veel maatschappijkritiek te bespeuren, vooral de consumptiemaatschappij moet het weer eens ontgelden. Hierin is zeker een lijn te trekken met the fight club, waarin Brad Pitt en vergelijkbare anarchistische sleutelrol speelt.

Ronin, Iets met aktie en Robert de Niro. Wel aardig vond ik de ouderwetse achtervolgingsscenes, die nagenoeg uit de cinema verdwenen zijn. In de jaren zeventig was een film zonder vette achtervolgingsscene bij voorbaad onvoltooid.Voor liefhebber van old-school actie en in de prak gereden Europese auto’s is dit een aanrader. Erg goed vond ik de scene met een oude DAF die over de kop slaat.

Festen, een heuse dogma95 film, van Thomas Winterberg. Echt absoluut top, een meesterwerk. Een film die laat zien dat je zonder veel technische middelen weergaloze cinema kunt maken. Een genadeslag voor al die miljoenenverslindende middelmatige kapot geproduceerde Holliewoed-bagger. De film is een genadeloos geporteerd familiedrama tijdens het 60-jarige verjaardagsfeest van vader. Het drama begint op het moment dat de oudste zoon Christian (de namen zijn al perfect gekozen) het woord neemt tijdens het banket en verklaart verkracht te zijn door zijn verwekker. Zijn tweelingzus heeft naar aanleiding hiervan zelfmoord gepleegd. Akelig treffend en zeker niet zonder humor is de schone schijn in beeld gebracht. Voor degene die het niet nog niet gezien hebben zal ik niet meer verklappen.

Na deze film zijn we wat gaan slapen om weer wakker te worden met goodfellas, de bekende maffiaklassieker, lekker loos geweld, met een prachtrol van Joe Pesci