De geur van aarde. Een deel van mijn kindertijd bestaat uit het bouwen van hutten. Het zijn perioden waarin hele hordes kinderen aan het bouwen slaan. De meeste hutten zijn niet meer dan een kuil in de grond overdekt met een ratjetoe aan bij elkaar gescharrelde materialen en aarde om het aan het zicht te onttrekken.
Soms kroop je alleen in zo een hol. De geluiden verstommen, er dwarrelt zand in je haar en je ruikt de zure geur van aarde: ik geloof niet dat er nog ooit dichterbij ben geweest.



De storm maakt me rusteloos en vroeg wakker

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *