Hoewel ik het werk van Mozart adoreer heb ik zojuist pas de film Amadeus bekeken: hij was subliem, maar ook een waardeloos historisch document.

Terwijl Bach de komische perfectie onthulde zo verenigde Mozart deze met het subject, een volmaakte harmonie van mens en natuur. Later nam het subject steeds meer de overhand en was het met de harmonie snel gedaan.