NIEMSZ WANGTOEPT IN BRUGGE DE TRAUERMARCH. IM GEMESSENEM SCHRITT.STRENG .WIE EIN KONDUKT. ERSTER TEIL SYMPHONIE NR.5.GUSTAV MAHLER


Omdat ik overweeg meer life in mijn log terug te laten komen, wat betekent relatief wat minder coute que coute marginale vervreemding. Daarom teken ik hier op, dat ik, op donderdag 9 oktober 2003, zo rond 23.00 uur Grand Cafe Boulevard van Thomas Lieske heb uitgelezen. En dat het me tot droefheid gestemd heeft, het slot van dit bij vlagen volkomen schrijfsel. Niet geniaal, zoals bijvoorbeeld natuurlijk De Asielzoeker, maar wel heel erg goed gedaan. Een boek dat nog wel een tijdje zal nagalmen in de pap tussen mijn oren.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *