Ja hier schrijft iemand die bijna verongelukt is. Het was spekglad vanmorgen. Op een smal weggetje moest ik aan de kant voor een tegenligger waardoor ik met mijn wielen in de berm kom. Bij het uit berm sturen verlies ik alle controle en maak met mijn white pony een pirouette richting boom, die ik in slow motion op me af zie komen. Vol met de achterkant ertegenaan. Snel de auto gestart, naar een rustig stuk gereden om de schade op te nemen: helemaal niets!!  Schijnbaar de boom alleen met mijn bumper geraakt. Don’t fok with my BX.

Vandaag heb ik mezelf weer eens overgeven aan een jaarlijks ritueel dat ergens te maken heeft met het goede voornemen mijn leven eindelijk eens te organiseren en productief te maken: het aan schaffen van een nieuwe agenda. Meestal ligt het ding na een paar weken onder een hoop papierzooi, waarmee het naar de voetbalclub verdwijnt.

Volgend jaar moet een vet jaar worden, de plannen die er nu al liggen beloven weinig slaap. Er mag ook wel eens iets gebeuren,  ik maak het me de laatste tijd veel te gemakkelijk. Ik permitteer me teveel vrijheid, teveel vrijheid maakt doelloos. Dat is de beperking van de vrijheid.

Misschien voor het nieuwe jaar: een lekker dagje uit naar een uitvaartcentrum bij U in de buurt