Een lekkere zondagochtend. Knus achter de cv en de pc. Buiten zit de dauw op de struiken. Ik heb nu twee dagen achter elkaar vrij. Kortom al zal kom wel.

In de nabije omgeving van mijn ouderlijk huis zijn ze begonnen met het afbreken van de papierfabriek, de Page. Het complex is altijd een markant gegeven in mijn jeugdherinneringen geweest. Al was het alleen al om de voortdurende aanwezige gesuis van de metershoge ventilatoren. Nu wordt het stil. De kolos gaat neer, maakt plaats voor woningbouw. Honderden gezinnen die papier verbruiken met hun geschijt en honderden pc-ventilatoren laten loeien.

Niemand gelooft hopelijk dat dit echt is: mslinux

De drie vaste lezers van mijn relaas op dit adres weten dat nogal een ouwe lul ben, op permanente voet van oorlog met overbodige vernieuwing. En overbodig zijn ze, meer dan drie van de zoveel Nederlandse televisienetten. Nu gaat dezelfde pot met geld naar teveel programma’s, zodat er nergens genoeg geld is om iets fatsoenlijks te maken. Mijn stelling is: terug naar drie netten en geef ieder programma de maximale middelen. Houd de goede programmamakers hier en zet de rest op de boot naar dat verloren continent aan de andere kant van de plas.

Gelukkig zijn er inmiddels zijn er al een flink aantal sterren gedumpt bij rtl’s inteelt-teevee-industrie. Ik koesterde de hoop dat het door mijn meest vervloekte programma eige hews en tewn het veld moest ruimen, maar tot mijn grote ontzetting verschenen gisteren Nico, Rob en Myrna zwelgend in hun eigen leukigheid op het scherm. Mijn aandacht brandde vast aan deze hel zoals je ook met een stroomkabel kunt versmelten. Vooral als Nico een leuke opmerking probeert te maken slaan bij mij de stoppen door. Het wordt tijd om stelling te nemen, om te kijken of het via de nieuwe media mogelijk is de oude te lijf te gaan. Gelukkig sta ik niet alleen,  samen staan we sterk: rtlramp