De Broers

Lees momenteel De Broers, zoals ze tegenwoordig heten, en soms moet ik even wat anders, want het is werkelijk proza. De mens wordt ermee uitgebeend. Daar moet je als lid van de soort wel eens even van bijkomen.
Het lezen vlot maar langzaam. Net een van de beste hoofdstukken uitgelezen, De grootinquisiteur, meesterlijk. Het is een vage prefiguratie van het Pilatus verhaal in Boelgakovs Meester en de Margarita. Diepgaand theologisch proza met als kern een dialoog tussen Jezus en een zwaarwichtige opponent. Onovertroffen.

Sjokken 99’26” over 16,95 km – eerste 10 km gingen redelijk, daarna werd het tobben – brandend maagzuur – verkoudheid – stramme poten – recreerende Hollanders die hun bakkes niet open kunnen maken als je ze groet.

<%image(20070902-16_95km_grote_ronde.jpg|500|262|null)%>

Had vandaag het gevoel dat we concepten zijn die ergens een plaats hebben, niet zoals we het hier en nu ervaren, de doden en de levenden zijn ergens als concept verankert, ik heb ze in dat wat ik nu mijn leven noem ontmoet, maar in een ander daar en ooit ontmoeten de concepten elkaar weer anders, hoewel het hier en nu en daar en ergens bedacht worden door het zogenaamd huidige ik.