Misvorming vormt de kunst van nu. De kunst van de afbraak. Om daarna niets meer op te bouwen. Deze fase is reeds voorbij. Er moet gebouwd, geleefd, gezocht. De zoektocht naar zinnige creatie, het je laten leven door materie, techniek, emotie. De nieuwe vormen zitten in de techniek besloten. De cyborg wordt langzaam realiteit. Mensen raken steeds meer verbonden met machines. Machines en massacultuur. De onvolkomenheid van de machine brengt ons uit ons evenwicht, verstoort het paradijs dat het voorspiegelt. De onvolkomenheid van de materie blijft onze grootste vijand.
Genialiteit op de valreep. Waar veel ruimte is gebeurt niets. De illusie van de tijd nemen voor. Geduld is eindig, de mens beperkt en genialiteit slechts een moment.
een gedachtentrap, ideeenestafette
[3]
hij verloste ons van de dode, een kwestie van vervoegen.
[0]
Al jaren zit ik te foeteren op het holliewoed-oscar-circus, maar vandaag moet ik toch een positief geluid laten horen: door de oscars heb ik Gladiator in de bioscoop kunnen zien. Wat een spektakel, wat een mega-suggestie, wat een totaalervaring. Af en toe ging het wat kort door de bocht ten behoeve van de spanning, maar alla. Ik heb mijn ongeloof toch de hele tijd kunnen opschorten. Ik zou een hele beschouwing kunnen houden over de historische film spiegel van de tijd waarin het gemaakt is, maar dan verniel je de hele film. Het is dan ook geen historische studie het is puur suggestie.
Ga hem kijken zolang die nog draait op het grote doek, en waag het niet te proberen op zo een pisschermpje met haperende video.
[3]
