nieuw projekt: de benzo werkgroep kult, gangg.
[0]
God moet ook wel een dwerg zijn: machtswil als compensatie voor het klein zijn, zoals je dat ook wel ziet bij “grote” heersers.
[0]
Mulholland drive
Al een uur in gepieker verzonken. Lynchpuzzelen, oftewel alt0169 my ass. Een belangrijke vraag is: wie is wie en wanneer. Je hebt een donkere en een blonde. Het geheel lijkt zich af te spelen in de verbeelding van de blonde. Het lijkt me dat ze zichzelf in het eerste stuk, vanaf haar aankomst in hollywood, verwisseld met de donkere. De donkere die in alle opzichten succesvoller is. De donkere is waarschijnlijk ook de vroegere hoofdrolspeelster van de jaren 50 film, en na de dood van haar, de donkere, moet er een nieuwe hoofdrolspeelster gezocht worden. De blond verbeeld zich een verrot hollywood achter de schermen waar het geld en onzichtbare hogere machten, in dit geval een dwergachtige god-manager, de dienst uitmaken. De blonde is net als Betty en vele andere mislukte hollywoodactrices serveerster in de lunchroom. Dat de blonde in het eerste deel de donkere is blijkt uit het feit dat ze kennismaakt met coco, die de moeder is van de regisseur, die natuurlijk een alter ego is van Lynch. De blonde wordt daarna nog een keer geïntroduceerd. Belangrijke vragen die open blijven zijn: is de donkere vermoord? Is ze omkomen door een auto-ongeluk? Zijn de donkere en de blonde een en dezelfde persoon? In ieder geval is dit zo in de verbeelding van de blonde, de hele film is tenslotte haar verbeelding, ze laat de donkere zich een blonde pruik opzetten. En dan zijn er nog een tig aantal zijpaden, bijvoorbeeld waarin wordt uitgelegd wat cinema is: een illusie, een idee dat onacceptabel is voor de blonde. Er is een houterige cowboy die ons en de regisseur eventjes fijntjes confronteert met het verschil tussen iets voor waar of waarachtig nemen. Ambiguïteit, droom en werkelijkheid, schuld, tijd, repetitie en incident, timing en humor, timing en horror, ik gooi der nog maar wat termen tegenaan. En in welke mate zijn de koffiekoppen indicatoren van het werkelijkheidsniveau. En nondeknetter wat kan die blonde acteren en dat het nummer crying van Roy Orbisson in het Spaans ook heel overweldigend kan zijn. En dat Gorecki ook nog regelmatig om de hoek komt kijken.
Ga der nog maar eens een nachtje over slapen.
[0]
