Tegelijkertijd raakte Niemsz geest steeds meer in de ban van het post-modernisme. Veel jonge intellectuelen uit zijn omgeving, maar ook daarbuiten, kregen moeite met zingeving, met de onwezenlijkheid van alle verschijnselen. Niemsz zocht troost in de schoonheid van de dingen, maar ook in de schoonheid van het verschrikkelijke. Steeds meer van zijn tijd ging op aan het zoeken naar wezenlijke schoonheid en in het zelf creeren hiervan. Het ideaal van de autodidact werd geboren.
In het midden van een ingrijpend automatiseringsproces en het maakt me leeg, zo leeg, naast jongensachtig nieuwsgierig.
Met pijn in ons hart nemen wij afscheid van
juli 1999 – januari 2004
Maar niet getreurd, zijn ziel zal voortbestaan
En ik voorspel u een spoedige terugkeer.
Als er alleen winnaars en verliezers zijn, dan zal iedere uitkomst van een situatie door zo een winnaar altijd als gewonnen worden uitgelegd.
Hoewel ik het werk van Mozart adoreer heb ik zojuist pas de film Amadeus bekeken: hij was subliem, maar ook een waardeloos historisch document.
Terwijl Bach de komische perfectie onthulde zo verenigde Mozart deze met het subject, een volmaakte harmonie van mens en natuur. Later nam het subject steeds meer de overhand en was het met de harmonie snel gedaan.
Een hoge lat geeft een laag rendement.
Over niet onaardige Samoerais en onsterfelijke Tom Kroezes en dat battlescenes niet gauw meer goed genoeg zijn sinds LOTR.
De geur van aarde. Een deel van mijn kindertijd bestaat uit het bouwen van hutten. Het zijn perioden waarin hele hordes kinderen aan het bouwen slaan. De meeste hutten zijn niet meer dan een kuil in de grond overdekt met een ratjetoe aan bij elkaar gescharrelde materialen en aarde om het aan het zicht te onttrekken.
Soms kroop je alleen in zo een hol. De geluiden verstommen, er dwarrelt zand in je haar en je ruikt de zure geur van aarde: ik geloof niet dat er nog ooit dichterbij ben geweest.
De storm maakt me rusteloos en vroeg wakker
Tijd om te gaan tranen aan de Zaan
Omdat de laag ligt te vergaan, ju.
Vandaag geef heb ik de behoefte de mensheid in te delen in daders en slachtoffers en me af te vragen tot welke categorie ik het liefst behoor.
Blijft de grote vraag: “waar zit de handel aan de binnenwand, fig.11” ???????????
The great question is: “where is the handle on the moveable insite wall, fig. 11” ???????
Schrijf het in je arm, beest
Heel langzaam aan, scherp en diep
Zo diep, je proeft het bloed in je mondOmdat ik wil dat je het voelt, direct, zonder de grote dramatische vervager.
3 mijlpalen:
- vroeg gaan slapen, want ze zeggen dat dat goed is voor Niemsz
- ik heb vandaag keurig mijn hardloopschema voltooid, op naar de 10 kilometer
- weer eens een prentje gemaakt en ingescand met men nijje skenner: Niemsz kijkt terug op 2003
Sneeuw en ijzig, dat is de winter en niet deze druilerige zomp. Ik ga maar weer eens eeuwen terug, toen de jagers nog terugkwamen van de jacht.
Om de liefde met Hans Teeuwen te bedrijven moet je naar The Industry of Love. Niet zijn beste maar altijd nog beter. En Dee eF-geprueft
DIE SAU…
De taalbanalisering van het huidig journaille: “Deze middag heeft een scholier een conrector een kogel door de kop gejaagd”. Woorden van vergelijkbare strekking kwamen vanavond geregeld langs in de media, net als de verwondering over hun betekenis en oorzaken. Het gebruik van zo een taal bewijst valse verwondering en die het gebruiken bewijzen onderdeel te zijn van onze maatschappelijke misère. Deze taal geeft precies aan wie we zijn en waar we staan nu.
Hoe schoon en stichtelijk waren de volzinnen gebezigd in de tijd dat iemand nog gewoon levensgevaarlijk in het hoofd was getroffen: de tijd van het polygoonjournaal
[ctrl-c-v Cioran]
Woehaaah, ik heb greymatter opgegraven; na anderhalf jaar snort het scriptje weer als vanouds of is het een laatste stuip???
[4]
Zeperd, mijn vriendin is een soapie…
Zoals ik ooit in de ban van het internet was, zo ben ik nu in de ban van het boekbinden. Het is begonnen met het plan om een fotoboek te maken voor ons overleden dochtertje Sterre. Het project is inmiddels helemaal uit de hand gelopen. Het wordt nu een met de hand ingebonden fotoboek, met een beschilderde linnen band, verlucht met aquarels en pentekeningen. Mijn vaardigheden heb ik ervoor moeten reanimeren, dat betekend versneld alle stadia weer eens doorlopen. Het inbinden vraagt om band, een boekenpers, boekbindergaren, linnen, kapitaalband, gaas, boekbinderslijm, stijfsel, bord, afbreekmes, stalen liniaal, vouwbeen. De technieken haal ik uit het enige boek dat momenteel verkrijgbaar is, een handboekbinder in de buurt en het internet:
– Bookbinding at the Recknynge Press
– The book arts web
– Discover bookbinding
– Boekbinden, opknappen van pocketboekjes
Van Altena: ‘Jojo bukte zich om de twaalfduizend gulden op te rapen en in zijn binnenzak te proppen. Voor zijn vertrek ontving Brel van de VPRO ook nog een enorme, platte kaas. Jojo zat aan het stuur van de zwarte DS, met naast zich een tierende Brel met die kaas op z’n knie‰n.’ Brels tirade stopt pas als Van Altena afscheid neemt en in plaats van het gebruikelijk Bon voyage, Allors Jacques, bon frommage zegt. [meer + het werkelijke optreden in real]
75 jaar
Waarom zou ik 2004 niet beginnen met het begin van de mensheid? Vanavond werd het programma in den beginne uitgezonden met Bram Vermeulen over een alternatief scheppingsverhaal gebaseerd op de bevindingen van Zecharia Sitchin. Het verhaal verandert geen zier aan mijn zijnswezen hier en nu maar ik vond het prachtig. En nog leuker: het is niet geheel en al onmogelijk, een mythe opgewaardeerd!!
Zou – kunnen – zijn
de drieeenheid van de dromer