40′ interval, 3′ vol en 1,5′ halfvol. Ging erg lekker, zou vaker tussendoor intervallen moeten trainen. Vaker is een voornemen van te weinig,
Jaar: 2008
Open deuren intrappen
Je zag het van mijlenver aankomen en dan die verbazing op die smoelwerken, vleesgeworden achterlijkheid. De stank van varkens in pak, presenteert pof, want met pof wordt altijd afgerekend, of met diens kinderen, of met diens kinders kinderen.
Duurloop van een ruim 70′. De eerste 11 kilometer gingen geweldig, maar daarna kwam de pap in mijn benen, mede veroorzaakt door een paar uur snoeien in de tuin. Dankzij een heerlijk zonnetje lekker nog een keer in de korte broek kunnen lopen. Langzaam wordt het eens tijd ergens een wedstrijdje uit te zoeken om serieus tegen de klok te lopen.
week 41
film: Batman Returns **(*)
film: Batman Forever **
film: Die Ehe der Maria Braun ***(*)
40′ vlotte duurloop. Te weinig gegeten en stramme benen, nee dit was niet mijn prettigste loop van het jaar.
Week 40
serie: Lebbis, Zwart ***
boek: Uit liefde van het volk, James Meek ***(*)
40′ interval, 3′ vol en 1,5′ halfvol. Ging soepeltjes. Extra gelet op loophouding en pasfrequentie.
Duurloop van ruim een uur. Veel regen, veel wind en een kwartier over blubberige bospaden, heerlijk. De batterij was maar driekwart vol, maar toch nog wel kunnen genieten. Lopen met extreem weer geeft extra motivatie.
Vlag van de volksrepubliek Wallstreet
Een kleine 40′ lopen. En lekker een verfrissende plensbui op het einde.
Week 39
film: Batman ***
film: Heimat-fragmente: Die Frauen **
Een kleine 40′ tempolopen. Na ruim twee kilometer een fors tempo, waarmee ik twee fietsers een kleine twee kilometer aardig wist bij te houden. Daarna was het vat behoorlijk leeg.
40′ interval van 3′ tempo en 1,5′ joggen. Zwaar maar lekker gelopen en vooral ook snel.
week 38
boek: Dokter Glas, Hjalmar S?derberg ***(*)
Een klein uur door bos en veld rondom ons vakantiehuisje in Brock. Ging alleraardigst. Toen ik in de verte een groep herten zag voelde ik me gelijk een prehistorische jager, een oergevoel.
Een klein uurtje rondom ons vakantiehuisje in Brock. Ging geheel en al niet onaardig. Het is wel een kunst niet te verdwalen in dit onbekende bosrijke gebied.
Tomorrow never knows
en als je nog meer wilt weten is er nog wiki.
week 37
film: Heimat 3, episode 6: Abschied von Schabbach (1999) ****(*)
boek: What I talk about when I talk about running, Haruki Murakami **(*)
Duurloop van ruim 90′. Veel bos en grindpaden. Ging best aardig, vooral gedurende de tweede helft kwam ik in een flow die me de illusie gaf oneindig door te kunnen gaan. De flow werd echter doorbroken door een zeurend gevoel in mijn rechter bovenbeen. Ik besloot gaandeweg de plaatselijke golfbaan aan te doen, om me te goed te doen aan het zielige beeld van volwassen mensen die een potje knikkeren. Zo goed voelde ik me.
Het einde van Heimat
Heimat zit er op. Gisteren hebben we de laatste aflevering gekeken van Heimat 3 met zijn laatste indringende beeld van het huilende gezicht van Lulu, Hermann’s dochter. Het is een indringend beeld en slaat over op de kijker die met eenzelfde gevoel achterblijft, verder met een leven zonder Heimat. Het individu is aan het einde van de twintigste eeuw los van zijn wortels, stuurloos richting een nieuw millennium. Van de eenentwintigste eeuw zijn inmiddels acht jaar verstreken en het oppervlak wordt als maar losser en droger, een proces van vernietiging van wat Heimat zou kunnen zijn, globalisering. Het is moeilijk wortel schieten.