Ik denk dat ik besta

[5]

De voorpagina’s van de kranten en het televisienieuws worden weer eens gedomineerd door Het Nederlands Voetbal en vooral de verschillende visies van verschillende connaisseurs. Mijn visie laat zich het best verwoorde door Thao Maassen: voetbal.

[0]

IK HEB ER NU AL DE PEST OVER IN. Na jarenlang trouw en tevreden gebruik te hebben gemaakt van een dure doch zeer goede provider ben ik, om me een paar knaken te besparen, overgestapt op planet. Taferelen die zich jaren geleden voordeden. Een oud wijsje: kan niet inbellen, ondanks de optie extra bandbreedte is het zaakje niet voorruit te branden. Lijkt wel of ik via een 386 de planet besurf. Ze krijgen nog een maandje de kans anders gaat de stekker eruit.

[0]

Tijd om weer eens een tank benzine te gaan verrijden:

[0]

tot februari te zien in het Fries Museum

[0]

ueberfoegel

Bij de overburen patrouilleren een paar kraaien. Ze groeperen, formeren zich. Met scherpe blikken bespeuren ze de omgeving, hun verenpak als lange leren jassen.

[0]

Heel Nederland schijnt moeiteloos te accepteren dat een energiebedrijf wil helpen met energiebesparing o.a. d.m.v. een energiebesparingsplan. Mijn paranoide geest maakt overuren, hier klopt iets niet. Is het een maatschappelijk verantwoorde dekmantel waaronder je naar hartelust genaaid wordt? Het moet wel: eerst ervoor zorgen dat de mensen minder energie verbruiken, dan de energie duurder maken….tada…. meer winst!

[0]

Ik loop weer eens achter: shockmetal, Tanzmetal: mechanische metal met sample-achtige powerakkoorden -een muzikaal huwelijk tussen de Newyorkse indus trialband White Zombie en de omstreden Sloveense rockgroep Laibach, ‘gewone’ metal. Dat alles in het artikel: Rammstein provoceert graag

[0]

Door gebrek aan tijd en energie teer ik momenteel een beetje op het werk van anderen. Er zijn meer Webloggers die dat doen, dus ik hoef me nergens voor te schamen.

[2]

Vandaag een corpus-zidouta-in-flux-bom in mijn mailbox. Parels van een worstelende Zidouta

[0]

niks heerlijker dan om eens goed aangepakt te worden.

[0]

The Jim Jarmusch Resource Page

[0]

In de ban van Jarmush Ghostdog meteen Hagakure – The Book of the Samurai besteld:

The philosophy of Hagakure is typical of the unique blend of Zen and Confucianism that was prevalent during Edo Era (1600-1868) Japan. This particular social system was promulgated by the Tokugawa Shogunate because it added to the focus of Zen the Confucian emphasis on ancestor worship, which strengthened the status quo and the concept of feudal class systems. I.e. by preaching filial piety and devotion to one’s father’s trade, it further entrenched the idea that farmers beget farmers and warriors beget warriors. To complain about one’s position would be to discredit one’s parents, and to break laws would be to bring unbearable shame upon all of one’s family and associates.


The end is important in all things.

[0]

Al enige dagen wordt ik een belaagd door een naargeestige vorm van hoofdpijn. Hoe meer ik me op iets concentreer hoe zwaarder mijn hoofd. Er komt daarom ook niet veel uit de pen op dit moment. Verder is het werken, werken en werken.

[0]


“Bij die beek zat vaak, als het wat later op de middag werd, een merel te fluiten. Op de een of andere manier werd ik gelukkig van dat geluid. En omdat ik mijn grootvader bij andere gelegenheden had horen zeggen dat hij naar Merelbeke moest, begon ik me die gemeente voor te stellen als het paradijs op aarde, zoiets als een plek waar de mooiste beek met duizend merels was.

[0]

Het jaar loopt weer op zijn einde: Raoul maakt daarom ruimt voor Reminisce

[0]

Na een tank benzine verreden kwamen we wel in het walhalla voor de filmfreak: cinematheek. Vanavond staat op het programma:
Pola XGhostdogDellamorte dellamoreMauvais Sang

[0]

Stiekem ben ik toch een vaste kijker van Expeditie Robinson geworden. Erg aardig is het om te zien dat moraliteit de strijd aan gaat met het spel. Mensen die morele waarden voorop plaatsen versus mensen die het spelletje willen winnen. Je ziet dan ook dat de laatste groep op het eiland de sterkste is terwijl mensen die tot de eerste groep behoren vaak de sympathie van de kijker hebben. Net echt..

[0]

Het is nog wel niet zover, maar ik vond dit fantasische kerstgedicht van Hans op mijn harde schijf en vond dat het een plaatsje op het www verdient….

21-11-1988 (BH.1, p.151-153)

GEDICHT AAN DE ALWETENDE

Ik heb dit jaar weer lang zitten denken,
Wat moet ik verdomme nu dan tanken?
Moet het diesel zijn of misschien gas?
Ik wou dat dat eens wat duidelijker was.

Elk jaar is het weer even rot,
Dan gaan die verrekte rendieren kapot,
Dus dan ga ik weer nieuwe kopen,
Maar waarop zouden die dan lopen?

Ik heb al van alles geprobeerd,
Ook met mijn nieuwe schimmelpeerd,
Maar wat ik ook in die tank laat smijten,
Het enige wat die beesten doen is schijten!

Ik wil u, alwetende, dan ook vragen,
Bij wie moet ik me hierover beklagen?
Niemand gelooft nog in mijn bestaan,
Mijn grieven komen nergens echt aan.

Stuur mij uw antwoord maar graag vlug.
Anders kan ik niet naar de Noordpool terug,
En als ik niet op tijd trug ben daar,
Wat moet dat dan worden, het volgend jaar?

De Kerstman

P.S. Het schimmelpeerd kreeg ik van de Sint,
Het was hem niet meer goed gezind,
Hij heeft toen weer een nieuw gekocht,
Maar dat is net zo’n vuil gedrocht.

Voor kerstmis 1988, geschreven in Nijmegen op 21 november 1988, om 20 voor 7 ’s avonds, direct na het tentamen Biochemie II.

[0]

Mijn armen en handen zijn verwond. Het bloed gutst eruit. Ik loop in paniek door het huis. Alles wordt smerig. Snel pak ik een dekbedovertrek en druk er mijn bebloede kloppende stomp in. Van achteren hoor ik iets. In een flits, een zwarte vluchtige schaduw. Een stekende pijn in mijn nek, Een beet. Paniek. Ik sla wild om me heen. Ik weet dat het afgelopen is. “Scully foei..Scully FOEI..SCULLY FOEI” Het is afgelopen. Ze begint langzaam te luisteren.

[0]

Graag wil ik als antiman, Zeekrut Pleez bedanken voor dat fantastische verfotoshopte stuk van kunst dat ze me geleverd hebben…Het past helaas niet op mij scanner anders had ik de goegemeente laten delen…

[0]

SHEILA
You’ve been acting strange lately…
like the other night
PETE
What night?
SHEILA
Last time I saw you.
PETE
I don’t remember…what happened that night?
SHEILA
You sure weren’t acting like the Pete Dayton I’ve always known.
PETE
Whatya mean?
SHEILA
You were acting like a different person.
Pete laughs, but Sheila doesn’t.
PETE
Who else could I be?
Sheila stares seriously at Pete, but then laughs too.

Zouden nu dan toch al mijn vragen beantwoord worden
Wil ik dat eigenlijk wel???

[0]

De engel bracht ons: er is alles in de wereld het is alles

[0]

Ik hoorde net een klein stukje, achtergrondmuziek, en ik herkende

Er is nog zoveel in de wereld het is soms bijna teveel.

[0]

Dat ik daar na 3 jaar pas achter kom:
Inhoud Kort nieuws

Alfred Schnittke (64) overleden
HAMBURG, 3 AUG. De Russische componist Alfred Schnittke is op 64-jarige leeftijd in Hamburg overleden. Van hem is meer muziek op cd verschenen dan van enig andere hedendaagse componist.

[0]

#@**:-(((( ik had een contactlens v.v.t.

[1]

Een herinnering is een zeer waardevolle inspiratiebron. Op de eerste plaats ben je er emotioneel bij betrokken, op de tweede ben jezelf de enige eigenaar en daarmee de eerste deskundige, tevens is materiaal waaruit een herinnering bestaat erg flexibel en is het vaak door de tijd vervormt waardoor nieuwe interessante vormen ontstaan. Een ander boeiend gegeven is het feit dat je een profeet bent geworden in de wereld van je herinneringen, je weet wat er op bepaalde herinnerde gebeurtenissen uit het verleden volgde. Dat ik dat niet eerder allemaal heb gezien.

[0]

Internet blijft toch een beetje een inferieur platform: het heeft me nog nooit kunnen onroeren. Zoals een ceedee, film, een boek, een schilderij of een documentaire over Leonard bernstein deze middag.

[2]

Zoethoudertje: Criticism.Com

[0]

Gisteren heb ik de dubbelganger van Dostojevski uitgelezen. De roman heeft me redelijk verward achtergelaten, waardoor ik op zoek ben gegaan naar achtergrondinformatie en interpretaties. What does ik mean?. Na kort gegoogle stuitte ik op een alleraardigst stukje van Max Pam: Max Pam & Max Pam, kom ik terecht, vanzelfsprekend zou ik zeggen, bij een andere tweeling, Twin Peaks, en een groene beschouwing over goed en slecht, nog een lotgenoot, en uiteindelijk een gedegen beschouwing

[5]