Het haar van Tonny.

Tonny heeft een bos haar. Het is lang gegroeid kort haar in verzet. Hij strijkt er op gezette tijden met de volle hand doorheen. Hij schept er zo lucht in, klopt het op met harkende halen. Het haar van Tonny helt voor over zijn houding, zijn voorhoofd rimpelt onder het gewicht. De luchtigheid is maar schijn.

2


www.attentionbrand.com

1


Black Thoughts en meer duister fraais op nowwashyourhands.com/downloads.html

1

Ik doe nog wel eens een vage belofte. Het is vaak meer een poging toch iets van druk op mezelf te zetten, om iets te bewegen, door bij anderen een verwachting te creeren. Waar ik me vervolgens maar bar weinig van aantrek waardoor er niets gebeurd en uiteindelijke niemand meer iets verwacht. Beloftes die ik doe zijn ook altijd vaag. Ik geloof er zelf niet in maar ik hoop dat iets van uit komt en dat is dan winst. Beloven is het voeden van de hoop.

3

Een lichte verschuiving bespeurbaar. De cellen komen langzaam op gang. Ook is er weer een sprankje spiritualiteit in de lucht en de grote thema’s zijn weer uit hun kooien gekomen.
Energie begint weer op te borrelen. Hoe aan een stuk door te gaan, hoe de motor te laten draaien?
Bezieling en begeestering, waar is de bron ervan te vinden? Gebeurtenissen komen bij elkaar en er begint energie te stromen. Een kwestie van de juiste polen op de juiste afstand in tijd en ruimte tegenover elkaar plaatsten en de energie begint te stromen.
Hoe vaak ik het ook gezegd of geschreven heb. Je moet je hersencellen blijven kietelen. Omdat je druk bent met je dagelijkse zaken heb je snel de neiging in je vrije tijd je lichaam en geest te ontzien. Waardoor je juist een rem op het systeem gooit. Je moet de machine laten draaien.


Waar veel ruimte is gebeurt niets.

Gusto09 (85k image)

Vandaag weer stap xxx in de bad en kleine kamer verbouwing. Meer materialen aangeschaft en eindelijk maar eens het tuinhuis opgeruimd. Ik dacht in een uurtje ermee klaar te zijn, maar dat viel vies tegen: na een kleine vier uur was alles spik en span. Alle gereedschappen op de plaats, voor een groot deel in een nieuwe gereedschapskist. Schroeven en ander klein grei gesorteerd. Onbruikbaar materiaal in een zak gestampt: hard geworden cement, isdn en ander antieke elektronica, knoepharde kwasten, glad schuurpapier, een botte zaag, emmertje en potjes en bakjes, dopjes en nippeltjes en teep, een verkalkte kraan, een waterslagdemper, harde lijm, delen van een krabpaal en zo voorts en zo voorts. Houd uw werkplaats schoon en zuiver!

Gisterenmiddag ben ik met H. naar een optreden van Maarten van Rozendaal gegaan in de oude Maria Roepaen. De kleine huiskamerachtige setting gaf de toch al sublieme uitvoering een extra laag. Het begon sterk me red mij niet, een nummer dat nauw aansluit bij mijn alle dagen doorleefde levensgevoel. En natuurlijk was er ook Anniek.


weet_pack (12k image)

Weetabix

The world’s finest breakfast cereal, originating in the United Kingdom, Weetabix is available in many places in the United States but is a little hard to find in your typical supermarket. It is like the Nabisco Shredded Wheat product, but with the wheat flaked rather than “shredded,” yielding a greater propensity to get soggy very quickly in milk. (This is neither a bug nor a design flaw; it’s a feature.)

The flaked wheat is pressed into oblong blocks about 1.5″x3″x0.5″ (perhaps 4cm x 7.5cm x 1.5cm) that give it the distinct appearance of particle board. [link]

De voortdurende vernieuwing binnen het modernisme is een middel om bepaalde systemen, zoals bijvoorbeeld het kapitalistisch systeem, onveranderlijk te laten. Vernieuwing is een afleidingsmiddel van de krachtige systemen die ons leven bepalen, zodat die zelf niet hoeven te vernieuwen.

Ik heb werkelijk een heerlijke scheet gelaten, die ruikt naar poezie!!!


Het wezen van de mens is zijn lichaam, ofwel zit niet zo te zeiken lege driepuntenbaloom.

Een zeer nare bijwerking van het schrift is abstractie in de bloedbaan. Ik wil zin, ik wil zinnelijk zijn. Als een ziekte hebben ze me met taal besmet en ongewild deelgenoot gemaakt van dit leger leprozen. Van kindsbeen af besmet met dezelfde taal, die heeft zich zo diep in ons gevreten dat de kleur van je velletje nauwelijks toe doet. De doodzieke maakt van wit zwart en omgekeerd. Met minder geest minder aangetast, dan heb je al gauw een punt.


Vroeger was niet alles beter, nee. Misschien dat er wel eens wat aardigs tussen zat, maar in ieder geval niet genoeg om niet zo nu een dan het boeltje aan de straat te zetten. Het probleem is ook dat wat voor de ene persoon een waardevolle collectie is, voor de ander een zootje rambam is. Zo scharrelen en sjacheren we ons een weg door de tijd. En als ik wil lachen dan lees ik Nietzsche.