300900

Ik lees nooit de Trouw. Ze zeggen zelf dat ze misschien wel de beste krant van Nederland zijn. Misschien wel. Ik weet het niet. Ik wil het ook niet weten. Ik hoef het niet te weten. Ik heb er eigenlijk geen behoefte aan. Ik ken er niemand van, ik weet niet wie ze zijn, ik weet niet waar ze staan, er is al zoveel, ik heb maar zo weinig tijd. Nu hebben ze een behoorlijk aantal boekrecensies op het www gezet. http://boekrecensies.trouw.nl/ Het is hard werken om misschien wel de beste te zijn.

290900

De vlieg zweeft. Hij ging heen om te kleven. In nostalgische sferen is ie gebleven, vast aan de vliegenvanger.

Op het moment ben ik een alleraardigst boek aan het lezen Picknick op het ijs, van de moderne Russische schrijver Koerkov. Als boekverkoper kreeg het als leesexemplaar van de vertegenwoordiger. Het belandde eigenlijk een beetje op de grote hoop, maar naar nu blijkt, geheel onterecht. Tering , wat goed geschreven. Volledig in de lijn van de Russische vertelkunst. Alleraardigst is het geven van de pinguïn die de hoofdpersoon Victor in huis heeft genomen, wegens financiële problemen van de plaatselijke dierentuin. De roman bevat vele aandoenlijke scenes, absurde humor en de bikkelharde realiteit van het Rusland van nu. Ik weet nog niet hoe het afloopt, maar ik reserveer mijn donkerste gevoelens. Vandaag is trouwens de nieuwe roman van Peter Verhelst, Zwellend fruit verschenen, van de openingszin kreeg ik al kippenvel. Het is minimaal zwak te noemen dat de titel nog niet te vinden is bij de grotere internetboekhandels, als bol dot kont en boekniet. Lekker snel medium, Pfffff.

270900

Ondanks de welvarende tijden blijft het tijd voor rake taal: www.pakdedief.nl . Want die welvaart hebben we echt niet aan de overheid te danken, maar aan het knoephard werken van de eigen bevolking. Dat al natuurlijk niet zonder eigen belang.

Waar ik me onder andere aan stoor zijn de spijkerharde snelheidcontroles in dit land. Het gaat al lang niet meer om de verkeersveiligheid. Het gaat ze alleen nog maar om de poen, anders zouden ze de grenzen niet zo strikt naleven. Nu het laserpistooltje is goedgekeurd is het hek helemaal van dam. Deze week ben ik hier in dit landelijk stukje Nederland 5 controles tegengekomen. Aan mij zullen ze niets verdienen, ik zet mijn autoradio op tien ga lekker toeren. Relaxen in het verkeer.

De overheid als eeuwige remschoen van de vooruitgang. Vooral in de lokale politiek zie je dat: talentlozen met een overschot aan tijd, vaak leraren, die opeens macht krijgen en zich belangrijk maken. De pest is dat ze opereren uit een minderwaardigheidcomplex: ze hebben nooit echt iets zinnigs voor elkaar gekregen. Met veel gedraai en gekonkel zijn ze op de wethoudersstoel gekomen en eenmaal op die plaats kunnen ze zicht niet meer los maken uit hun zelfgemaakte net van beloftes aan Jan en alleman. De macht in een kleine gemeenschap is vaak in handen van een kleine groep die het spel weet te spelen. Het spelen van het spel kost veel energie en veel tijd en staat gedegen besturen in de weg. Behoor jij niet tot het kliekje huichelaars of tot een levensbedreigende groep dan ben de uitermate geschikt afleiding van de frustraties van wethouder en gemeenteambtenaar.

260900

Vandaag heb ik mijn windows maar eens opgepoetst. Opgespaarde zooi verwijderen, het register opschonen en ik heb zelfs het register opnieuw op laten bouwen, een handleiding hiervoor vond ik op de volgende pagina: http://home-1.worldonline.nl/~hviets/page9.htm.

De bestanden system.dat en user.dat waren te groot om met het standaard del-commando te verwijderen, waardoor ik het ganze internet, inclusief de napster-servers, heb afgeschuimd om een oude file-manager voor dos te vinden. Uiteindelijk vond ik het programmaatje tdel266 op downloads dot com . Het blijft tobben.

De dikke kop van de kunstkenner. De snob, de herkauwer. Kennis is al waarop de roem zich baseert, de feitjes van de encyclopedie. Heerlijk om te zien hoe snel die op hun gezicht gaan.

Naar aanleiding van een aflevering per tien secondene wijzer

Ecce homo

Vertrouw het toch aan het papier. Dat nat in de kop is maar week en snel vergaan. Iedere ochtend: mueslibol en banaan.

Ecce homo

Is naar de kapper gegaan.

Ecce homo

Een of andere onverlaat heeft een megafile in mijn mailbox gepropt. Het is een mp3’tje afkomstig van vriend met zelfkennis, Eikel van Lebbis en Janssen. Bedankt Hermann voor de bijdrage.

Misschien voor sommigen een afgezaagde link, maar het blijft toch een alleraardigst surfhulp voor geduldlozen als ik: www.quickbrowse.com. Vooral aardig is het programmaatje QB-easy dat er te downloaden is. Hiermee kun je een hele rits bookmarks in een keer binnenhalen en het werkt ook nog. Ben benieuwd hoe snel ik op dit speeltje uitgekeken raak.

240900

Ik erger me al een tijdje aan de zonnet-server waar ik ooit deze thuispagina op heb gezet. En als je je ergens aan ergert dan moet je daar uiting aan geven. Dit blijkt al jaren het beste medicijn tegen tobberige gevoelens. Omdat het gebakje inmiddels toch wel wat Mb’s in beslag neemt probeer ik hier even mijn tijd vol te schrijven. Ik zou natuurlijk kunnen beginnen met te vertellen wat voor een ballenfirma Zonnet is, dat ze me op onkosten jagen. Ik zou daaruit kunnen concluderen dat gratis internet onmogelijk is, zoals ik altijd al heb gezegd.Dat zou ik allemaal kunnen doen. Het probleem is dat mijn vaste provider te weinig Mb’s weggeeft zodat ik toch weer uitwijk naar een gratis verschaffer. Ditmaal wordt het een semi-gratis exemplaar, wish, waar ik in de vorige eeuw eens f19.95 naar heb overgemaakt. Eens kijken of ze deze diepte-investering waar maken.

Gisteren een gedeelte van de vierde man gekeken. Toch wel een aardige film, ondanks de homo-erotische aspekten. Het aardige dat ik eruit heb kunnen destilleren is een levenshouding die ik een beetje uit het oog ben verloren, namelijk te leven in een door de fantasie vervormde werkelijkheid. Ik lieg mijn waarheid is een uitspraak van de hoofdpersoon Gerard Reve. De dagelijkse banaliteiten kunnen wonderlijke vormen aannemen als je er je fantasie op loslaat. Je kunt zo je eigen mythe creëren. Dit idee heeft me ook altijd aangesproken in de door mij verafgoodde soap-noir Twin Peaks, of eigenlijk al het werk van David Lynch, volgens mij een van de grootste kunstenaars van de twintigste eeuw. Mais bon.

230900

Via Smoel kwam ik op de volgende site: Bubblegum Tv. Als achter-in-de-twintiger  kreeg ik een brok in mijn keel bij zoveel beelden uit een tijd dat alles nog goed leek. Snotter.

220900

De eerste stap in het afkicken is het erkennen van je verslaving, zeggen ze.

Krijg je toch nog het idee, dat er buiten toch nog zoiets is als herfst

210900

Prachtig dat veel artikelen gewoon op het www blijven staan. Op den duur komt er ruimte voor een nieuw soort wetenschapper, de cyberhistoricus. Erg aardig vind ik het om te kijken hoe er een aantal jaren geleden tegen de digitale revolutie werd aangekeken.

Echt iets voor de digitale pervert, met trilmechanisme

Gisteren Oase van Van Weelden uitgelezen, voor een overzicht van zijn oeuvre en een prachtige foto: http://www.meulenhoff.nl/cgi-bin/Meulenhoff.storefront/39ca764f004ba97a273f0a0a64320668/UserTemplate/38

Een prachtige selectie boekbesprekingen vind je op deze link

190900

Als je niet veel geld hebt moet je hard werken. Vandaag de onze halve hal afgebroken en gedeeltelijk opnieuw gestukadoord. Nooit gedacht dat ik dat zelf zou kunnen. En dat alles vanwege een granolfobie. Verder heb ik niet veel te melden. Ik ben total loss. Morgen wacht er weer een zware dag, dan is er weer een boekenbeurs.

170900

Een lekkere zondagochtend. Knus achter de cv en de pc. Buiten zit de dauw op de struiken. Ik heb nu twee dagen achter elkaar vrij. Kortom al zal kom wel.

In de nabije omgeving van mijn ouderlijk huis zijn ze begonnen met het afbreken van de papierfabriek, de Page. Het complex is altijd een markant gegeven in mijn jeugdherinneringen geweest. Al was het alleen al om de voortdurende aanwezige gesuis van de metershoge ventilatoren. Nu wordt het stil. De kolos gaat neer, maakt plaats voor woningbouw. Honderden gezinnen die papier verbruiken met hun geschijt en honderden pc-ventilatoren laten loeien.

Niemand gelooft hopelijk dat dit echt is: mslinux

De drie vaste lezers van mijn relaas op dit adres weten dat nogal een ouwe lul ben, op permanente voet van oorlog met overbodige vernieuwing. En overbodig zijn ze, meer dan drie van de zoveel Nederlandse televisienetten. Nu gaat dezelfde pot met geld naar teveel programma’s, zodat er nergens genoeg geld is om iets fatsoenlijks te maken. Mijn stelling is: terug naar drie netten en geef ieder programma de maximale middelen. Houd de goede programmamakers hier en zet de rest op de boot naar dat verloren continent aan de andere kant van de plas.

Gelukkig zijn er inmiddels zijn er al een flink aantal “sterren” gedumpt bij rtl’s inteelt-teevee-industrie. Ik koesterde de hoop dat het door mijn meest vervloekte programma eige hews en tewn het veld moest ruimen, maar tot mijn grote ontzetting verschenen gisteren Nico, Rob en Myrna zwelgend in hun eigen leukigheid op het scherm. Mijn aandacht brandde vast aan deze hel zoals je ook met een stroomkabel kunt versmelten. Vooral als Nico een leuke opmerking probeert te maken slaan bij mij de stoppen door. Het wordt tijd om stelling te nemen, om te kijken of het via de nieuwe media mogelijk is de oude te lijf te gaan. Gelukkig sta ik niet alleen,  samen staan we sterk: rtlramp

140900

Zo ik heb eindelijk weer eens tijd om wat te schrijven. Het waren overvolle dagen, die me het gevoel gaven van volledig leven.

Gisteren heb ik met Kroete een wandeling door de binnenstad van Nijmegen gemaakt. De nieuwe Marikenstraat is echt fantastisch geworden. Het stikt er van de boeiende doorkijkjes, lichteffecten, materialen en vormdetails. Ik heb Nijmegen altijd al een speeltuin voor volwassenen gevonden en dat is de laatste jaren toegenomen. Toen we er gisteren zo rondslenterderden was het verschil met het verpauperde stadje dat ik 4 jaar geleden heb achtergelaten overduidelijk. Die nieuwe autocad-architectuur is een aanwinst voor de  vormgeving van onze leefomgeving. Je ziet de mensen die zich erin bevinden zichtbaar genieten.

Vandaag heeft Macrosof zijn nieuwste zeepbel gelanceerd: Windoowz Mielenijum, koowdneejm Windoowz ME. Schijnt fantastische verbeteringen te bevatten. Veeel stabieler, met allerlei handige fietsjurs. Sure, Bill.

Het wordt alweer vroeg donker. De dagen korten zeggen ze. Het licht wordt dan minder en minder lang. Niets wijst er nog op dat ook de temperatuur zal afnemen, vrij onverwacht. De mensen worden dan weer naar binnen gedreven. Warmtekernen, een concentratie van licht. De verspreiding van de zomer balt zich samen. Ik wordt warm, mijn gezicht gloeit. De kleuren van de herfst.

Ik heb nog wel wat strijkwas en liggen en oh ja, de afwas moet ook nog gedaan worden. Tijd voooorrr ai-robot

110900

Vertwijfeling slaat toe bij Smoel (10 september). Ik moet zeggen dat ik niet geheel en al oneens kan zijn met zijn kritisch commentaar op de huidige weblog ontwikkelingen. Het is wel allemaal erg veel van hetzelfde en het zijn vooral de wat oudere rotten continuïteit bieden en interessant blijven.

Ik ben zelf nog maar zeer kort bekend met het fenomeen webloggen en het was never de bedoeling om een weblog avant la lettre te beginnen. Er zijn luiden die daar veel beter in zijn en veel meer tijd voor hebben dan ik. Het is eigenlijk te wijten aan een terminologische fout in mijn navigatiebalk dat ik dit schrijfsel weblog ben gaan noemen. In die paar maanden dat ik nu bezig ben dreigt er een soort weblogverslaving en krijg ik de neiging dit logboek steeds meer op een echte weblog te laten lijken. Het betoog van smoel heeft me weer op het juiste pad gebracht. Dit wordt weer gewoon een internetdagboek met hyperlinks. Het belangrijkste doel van deze site blijft het leggen van contact met geestgenoten, mensen die in staat zijn mij te stimuleren meer uit mezelf te halen. Dat is voor mij een ideale toepassing van het internet en eigenlijk ook de rede dat ik me er ooit mee ben begonnen.

Het overgrote deel van het internet is platte inhoudsloze slecht vormgegeven sjit. Door andere weblogs na te apen, wat er teveel doen, draag je alleen maar bij aan het sjit-overschot. Er is nu zelfs al een ultraschijt weblog. Niemand vind zijn eigen stront stinken, soms moet je er met je smoel in.

100900

Het sleutelwoord in de e-mallemolen is: content

Nondegodver de teering mijn BX heeft er de brui aan gegeven. Waarschijnlijk een kapotte accu. Vorige week ben ik een keer vergeten de lampen uit te doen. Leeg. Dat doet zo een batterij geen goed. Alle lampjes zijn in het dashboard gesprongen. Even met een zaklamp kijken hoe hard we gaan. Nu heb ik al mijn halve dashboard gesloopt om de lampjes te vervangen , die ik niet heb. En natuurlijk is er weer wat afgebroken. En natuurlijk is het zondag. En natuurlijk zijn er dan geen winkels open. En nu ben ik Satan, de hulk en Hitler in het kwadraat. Wel eens een BX zien fikken of beter smelten want het is maar een kunststof poppenkraam. Maar goed dat mijn zwager me maandag uit de brand komt helpen. De engel.

Via LTP, het flashfilmfestival, er zijn luiden die er echt iets van bakken.

Gisteravond was het weer eens tijd voor soldaat van Oranje. Een film die ik regelmatig herzie. De muziek van Rogier van Otterloo, die ik nu al de hele ochtend naneurie, en dat wil je echt niet horen, is er geen onbelangrijk ingrediënt van . De schaduwzijde van de film is natuurlijk de bal-cultuur van het Leidens Studentenbestaan. Ze mogen Paul Verhoeven en Erik Hazelhoff Roelfsema op hun blote knieën danken dat ze er nog zo een heroische wending aan hebben kunnen geven. Puur vakmanschap. 

070900

Laatst reed er zo een geluidswagen door de straat, met een aankondiging van een optreden van Basjie en Adrian. Die knakkers hebben echt slecht voor hun pensioen gezorgd. Op de radio hoorde ik dat er extra beveiligingsmensen op de been waren bij zo een voorstelling vanwege een verhoogde pedofielenconcentratie. De angstmachine draait op volle toeren. Geen ouder stuurt hun kid nog naar die opgeschilderde dakloze en tweedehandse-nep-acrobaat-op-zijn-retour. Toch vind ik het erg sneu voor die twee. Wat er ook gebeurd altijd blijven lachen.

060900

De consumentenbond werkt me al een tijdje op de zenuwen. Ze schijnen steeds harder te gaan schreeuwen om hun eigen bestaan te rechtvaardigen zonder ook maar een gram resultaat. Als ik aan de consumentenbond denk zie ik ook meteen die kop van een Felix Meurders voor me, met van die sensatiebeluste priemoogjes. Het gaat al lang niet meer om het belang van de consument, de consumentenbond is een bedrijf geworden waar de schoorsteen moet blijven roken. Daarom mag het nooit goed gaan met consumerend Nederland. Nu schijnen ze toch de toorn van een groep hackers op zich hebben afgeroepen. Gnuif

040900

In mijn dagboek vond ik het volgende stuk prozaïsche verdichtsel.

Een prachtige zin zat er in mijn hoofd, zojuist nog. Hij bleef maar half aan de eiwitten kleven. Voor geen eeuwigheid beschreven. Slechts afgeleide stukjes, brokstukken van eens een geheel. Een zwakke langzame kracht verplaatst ze. Ze maken een figuur, een fraktal? een exploderende chalenger? De willekeur kent dezelfde vorm: de geen-vorm. Mijn gedachten dreven naar deze hoek, een weidse hoek met nauwelijks obstakels. Een mooie weidse hoek. De grenzen zijn zacht. Abstractie in de kunst; waar bleef de abstractie de taalkunst? Beckett, Joyce, Lucebert, Schierbeek. Die konden er wat van. Het is bij een paar gebleven. Het theekransje, de oude vorm, houdt stand.

Computers, de verbeelde abstracte ruimte. Verbeelde abstractie is nog niet het abstract voelen, het wezen. Vormen zijn immer abstract. The grid is in your mind. De procedure van het vervormen. Het vervormen van de rasters. Verschuivende denotaties, meebewegende connotaties. Een nieuwe visie, een nieuwe kijk, nieuwe beschouwingen. Doch de vormen blijven. Zij staan al eeuwen en eeuwen. Een eeuwig kabinet.

Een werkelijke deformatie berekend in kleinste eenheden verzacht de pijn van de stilstand van alles.

Experimenteren met de abstracte vermogens van de taal. Een soort van  Mondriaan. Zoveel later.

via Punckey: webdesignbureautjes

Aaaarrgh. Dit is niet waar. Mijn doemdenken krijgt weer voeding: Billyboy slokt Linux op. Ze zijn er toch achter dat hun eigen zaakje in de kern niet deugt. De kernel van Linux deugt alleen de toepassingen voor de gemaksgebruiker ontbreken nog. Ik heb zelf een hele tijd linux op mijn machine gedraaid maar op een gegeven moment was ik het moe om steeds maar weer van alles uit te moeten zoeken voordat ik aan de slag kon gaan. Op het moment dat mijn harde schijf te klein werd om twee besturingsystemen herbergen heb ik op een zeer duister dag in mijn leven de pinguïn de toegang tot mijn digitale woning ontzegd. In een verre toekomst hoop deze oude bak als webserver te laten draaien. Een prachtig voorbeeld van hergebruik van pensioengerechtigd materiaal is de reïncarnatie van Ladder in eendvogel.

030900

Als je echt geen ruk te doen hebt kun je altijd nog het spelletje wat is waar doen.

Vanmiddag ben ik met mijn vriendin H2 voor het eerst naar de autocross gegaan hier net buiten het dorp. Ronkende motoren, kapot gereden blik. Vlak voor onze neus sloeg er een stockcar over de kop. De broer van H2 deed ook mee met wat vrienden. Nadat die hun drie auto’s in de soep hadden gereden zijn we zelf weer naar huis gecrost, waar nog een lay-out opdrachtje op me lag te wachten, waar ik momenteel tegenaan zit te hikken.

De klus is geklaard. Tijd voor een beetje content: the autodidact project

020900

snotter snotter, heppie een zadoek foomuh. Misschien dat er nog wat te leren valt van het verleden. Via watnou weblog kwam ik het volgende op het spoor J. Het is allemaal een kwestie van aan de stroom gaan hangen. 

Als ik zo eens dit logboek overlees moet ik concluderen dat het vrij bloedeloos dreigt te worden. Deels wordt dat veroorzaakt door de oppervlakkige leegheid van mijn bestaan op dit moment, maar ook doordat ik weet dat het door enkele verdwaalde zielen gelezen wordt. Hierin zit natuurlijk ook de thrill. Het mag natuurlijk nooit zo worden dat eventueel publiek je creativiteit verstikt. Het wordt denk ik dan ook belangrijk om mijn doelstellingen te herdefiniëren.

In een grijs verleden heb ik nog wat klassieke archeologie gestudeerd, of beter een poging gedaan tot. Gortdroge stof gegeven door een ongelooflijke fascistoïde fluim, Jake. De ramp had het zelfs tot professor gebracht. Deze grijze bladzijde werd weer opgeslagen door een site die ik via reutellog vond over de Forma Urbis Romae. In dit vakgebied lijkt het een sport om jezelf belangrijk te maken met iets waarvan niemand kan controleren of het juist is wat je beweert. Toch aardig als je zo een ton per jaar kunt verdienen.

310800

Ik dreig nu toch serieus verkouden te worden. Wat ik me dan altijd weer afvraag is: hoe kan het zo zijn dat op een planeet, waar er duizenden knappe koppen dagelijks al eeuwen bezig zijn met geneeskunde,  een eenvoudige verkoudheid niet tot het verleden behoord.  Wat stelt die kunde dan eigenlijk voor? Het is uiterst knap dat ze je kniegewricht achterstevoren aan je reet kunnen bevestigen, maar die kleine beestjes lijken ze nauwelijks baas te kunnen. Het schijnt zelfs dat ze steeds sterker worden, steeds complexer. Dat kleine gespuis dat zit niet stil, terwijl wij ons leegconsumeren ontwikkeld het ongeziefer zich tot grote hoogten.

Een citaat, zojuist opgevangen van mijn eega, over Louis van Gaal: die man ziet er nou altijd uit of die gedronken heeft .

300800

He is back and he is mean