Ik ben net terug van een nachtje film kijken. Aangezien we geen videorecorder hebben, haal ik eenmaal in de zoveel tijd wat achterstand in bij vrienden. Dat wil nog wel eens ten koste gaan van wat nachtrust. Vannacht stonden de volgende films op het programma:
12
monkeys, van Terry Gilliam, met o.a. Bruce Willis en Brad Pitt. Sterk scenario,
spanning 
afgewisseld
met absurde details. Tevens is er veel maatschappijkritiek te bespeuren, vooral
de consumptiemaatschappij moet het weer eens ontgelden. Hierin is zeker een
lijn te trekken met the fight club, waarin Brad Pitt en vergelijkbare anarchistische
sleutelrol speelt.
Ronin, Iets met aktie en Robert de Niro. Wel aardig vond ik de ouderwetse achtervolgingsscenes, die nagenoeg uit de cinema verdwenen zijn. In de jaren zeventig was een film zonder vette achtervolgingsscène bij voorbaad onvoltooid.Voor liefhebber van old-school actie en in de prak gereden Europese auto’s is dit een aanrader. Erg goed vond ik de scene met een oude DAF die over de kop slaat.
Festen, een heuse dogma95 film, van Thomas Winterberg. Echt absoluut top, een meesterwerk. Een film die laat zien dat je zonder veel technische middelen weergaloze cinema kunt maken. Een genadeslag voor al die miljoenenverslindende middelmatige kapot geproduceerde Holliewoed-bagger. De film is een genadeloos geporteerd familiedrama tijdens het 60-jarige verjaardagsfeest van vader. Het drama begint op het moment dat de oudste zoon Christian (de namen zijn al perfect gekozen) het woord neemt tijdens het banket en verklaart verkracht te zijn door zijn verwekker. Zijn tweelingzus heeft naar aanleiding hiervan zelfmoord gepleegd. Akelig treffend en zeker niet zonder humor is de schone schijn in beeld gebracht. Voor degene die het niet nog niet gezien hebben zal ik niet meer verklappen.
Na deze film zijn we wat gaan slapen om weer wakker te worden met goodfellas, de bekende maffiaklassieker, lekker loos geweld, met een prachtrol van Joe Pesci
280800
Ik schakel net naar Nederland 3, het laatste stukje zomergasten, een fantastisch filmpje over pinguïns.
260800
Duizend excuses, sporadische bezoeker, ik sta droog. De machine wuift zichzelf verkoeling toe en lijkt het allemaal wel best te vinden. Ik hoorde dat de nieuwe mac, the cube, geen ventilator meer heeft, maar gebruik maakt van opstijgende lucht. Een compleet stille aanwezigheid. Jammer dat die machines zo onbetaalbaar zijn. Mijn kansen om internetmiljardair te worden lijken ook al verkeken. Laat ik maar gaan feesten.
250800
Iedereen die veel met pc’s werkt kent het gevoel van machteloosheid, dat omslaat in agressie. Pure agressie, pure adrenaline in je aderen die er bijna door je porien uit komt. Net als jij je verslag wilt printen, hup, dat prachtige blauwe dosschermpje.
Ik moet eerlijk toegeven dat windowz 98 een vooruitgang is, zeker nu ik alle extra features verwijderd heb. Ook heb ik de zaak zo vaak versjitterd dat ik nu bijna weet wat ik wel en wat ik absoluut niet moet doen.
Een erg zwakke schakel vormt echter nog steeds mijn Epson printer. Sodeju wat een schijtbak. De klep heb ik er van pure frustratie afgeramd. Het ding heeft namelijk de neiging zelf dingetjes te checken en daaruit conclusies te trekken. Soms zijn dat hele foute conclusies. Ook kost dat denkvermogen een vermogen aan tijd bij het opstarten. Ik heb geen idee wat ie allemaal aan te doen is: bruuuuppp, zwiew zwiew tsj tsj tsj hrechheh jim jim jim jim hegegegegegegegegeg. Kedzjeh zwiew hewehweh. Die foute conclusies kunnen heel vervelend zijn, zeker ook omdat ie nogal halsstarrig is. Je krijgt hem niet snel van zijn stuk. Als jij iets uitprint en ziet dat de rode inkt op is, maar zijne heiligheid denkt dat er nog een druppeltje in zit, mag jij er van hem geen nieuwe patroon inzetten. Nee, echt niet. Net als jij denkt dat je de oude patroon eruit kunt halen, zwiew, zit je er met je klauwen tussen. En het is allemaal ook maar plastic, dat is allemaal zo stuk. Oeps breekt het klepje af. Die eerste printers die waren wel anders, die moesten ze met een takel op de plaats zetten.
240800
Altijd weer een spannend moment: het openen van een KPN-envelop. In deze uithoek des lands zijn de keuzemogelijkheden beperkt. Isdn geldt hier nog als een noviteit. Van kabel en adsl heeft hier nog niemand gehoord en dat zal nog wel even zo blijven. Al het digitale geweld wordt hier door een klein friemel kabeltje geperst. Een kabeltje dat nog dunner wordt gemaakt door de Koninklijke Post zelf. Hoe dunner het kabeltje hoe groter het aantal telefoontikken. Ik durf te stellen dat de KPN de bandbreedte bewust zo laag mogelijk houdt. Adsl is niets meer dan een Isdn verbinding waar de beperkingen uit gehaald zijn. Gedwongen door de hete adem van de concurrentie blijkt het nu ineens mogelijk vele Mb’s meer door zo een piskabeltje te persen. Toen ik dit aan een vertegenwoordiger van Kaapee’en voorlegde kon hij het niet ontkennen. Wanneer komt de verlossing van dat communicatiebastion dat ons belemmert in onze vooruitgang.
230800
De keerzijde van de medaille van de Bx-piloot.
220800
Van die enkele Nederlanders die nog niet in de WAO, VUT, WW, AOW, Bijstand of afgebrand in de ziektewet zitten blijkt 86% plezier in het werk te hebben. Ole.
Vandaag ben ik de trotse bezitter geworden van puik autootje, een Citroen BX. Het enige dat van het machientje gevraagd wordt is om me de winter door te helpen. Hij heeft nogal wat op de teller maar de prijs was dienovereenkomstig: f500,-. Hoewel we hem met veel boenen en poetsen een sterstatus hebben bezorgd hoeven we niet bang te zijn voor een deukje of een krasje. Als het masjien ons een beetje welgezind is, is het een ideale bolide om eens flink in Frankrijk huis te houden. Over meer herkenbare Franse avonturen vond ik via de weblog van Holy Tonie een fantastische column
210800
Gisterenavond was Henk van Os bij zomergasten. Van Dis greep naar alle mogelijke middelen om deze kolos van zijn voetstuk te brengen. Ik ben de man een paar keer in de werkelijkheid tegengekomen en wat opviel was zijn grote postuur. Daarnaast is het ook nog een mega-intellectueel. Die laat zich niet van zijn stuk brengen door Dandy Dis.
Een prachtige metafoor kwam er steeds terug: de ruiter die zichzelf aan zijn haar uit het moeras trekt, afkomstig van de fantasmen van de Baron van Munchhausen. De mens heeft kunstgrepen nodig om zijn hoofd boven water te houden. Een van die kunstgrepen kan de kunst zelf zijn, maar er zijn talloze andere mogelijkheden. Misschien wel evenveel als er mensen zijn.
Al een paar dagen ben ik wanhopig op zoek naar interessante sites. Ik schuim mijn favoriete weblogs af en een aantal nieuwe, maar ook zij kunnen mij niet uit mijn cyberdip helpen. Het lijkt allemaal evenveel op elkaar. De vormgeving van mijn eigen site begint nu ook me te vervelen. Misschien wordt het weer eens tijd om het zaakje op te blazen. Aan de andere kant is het zonde om iets te beeindigen dat nog niet eens de kans heeft gehad om iets te worden. Op de valreep en bij toeval vind ik nu toch een site met content:
Werkstuk 1 - Eliade - Andreus - Lucebert - Schucman Ik heb op het moment niet echt de rust om de tekst op me te laten inwerken, die bewaar ik maar tot morgen.
170800
Mon ami, Rene alias Dr. Kroete het rÖkelieezer has altered his arti-site. Een belangrijk nieuw element is het uitgebreide message exchange department.
Of dat ik al niet genoeg te doen heb ben ik op deze site een nieuw logboek begonnen, eentje waarin ik mijn leeservaringen probeer bij te houden. Registreren lijkt een nieuw doel. Elke activiteit vastgelegd, het www als groot collectief geheugen. Je ziet nu al een opeenstapeling van informatie op servers die nauwelijks opgeschoond lijken te worden. Wanneer zal de eerste digitale archeoloog zijn werkzaamheden beginnen? Ik ben erg benieuwd of de eerste server nog op te sporen is, het eerste html document, de eerste hyperlink, de eerste deeplink? Is er iemand die mij op het spoor kan zetten?
Op het ogenblik
heb ik The ideal crash van Deus op hoog volume.
Wat een ongelofelijk
goede plaat, niet kapot te draaien. Als exportproduct beter dan het bier, een
van de beste bands van de jaren 90 en ik hoop ook van het begin van de 21e
eeuw. Jammer dat Craig Ward de band heeft verlaten, het lijkt me ook niet eenvoudig
om een band met zoveel dominatie creativo’s bij elkaar te houden. In die gevallen
dat het wel lukt krijg je wel de beste kunst, of de grootste bagger. Mais bon.
160800
Adri van der Heijden, een van Nederlands grootste schrijvers krijgt popsterallures. In een artikel in de Gelderlander geeft hij te kennen voortaan als de schrijver A.F.Th. verder te gaan. Alles wijst op een midlife crisis in een vorm die ook Voorheen-Prince-the-symbol eens velde. Dat zo een middelmatige klungelaar als ikzelf zich achter een pseudoniem moet verschuilen is zeerwel te begrijpen, zeker als je mijn echte naam zou kennen, maar een schrijvende god als Adri heeft dat niet nodig. Hij is zijn werk en daarin is ergens zijn naam te vinden.
