De
attractie van de grens. De grens tussen verschillende morfologieen,
maar ook hun uiterste grens met het niets. In het alledaagse
is een grens zelden louter lijn; het is meestal een morfologisch
overgangsgebied waar doorgaans verrassende attractieve combinaties
te bewonderen zijn.
In
deze samenleving, een collectieve arena van betekenisgeving
en herkenning, dienen alle leden zich te onderwerpen aan de
gezamenlijke erkenning van bepaalde legitieme, al dan niet
fictionele verklaringen. De gezamenlijk erkende standaard
oefent een druk uit op elke individuele deelnemer, die
zelf onderdeel is van die druk. Wie zich onttrekt aan de collectieve
standaard riskeert:
- te
vervallen in onbegrijpelijkheid,
- het
contract te breken met de secundaire dominerende macht en daarmee
met de stabiliteit van de sociale formatie.
Het
is dan ook onnodig afwijkend gedrag te onderdrukken (censuur),
daar het toch niet door het collectief begrepen wordt.
260204
Zonder
kleurenruis vorm en toon beleven
Om
de zoveel tijd overkomt me het monochome gevoel. Het is als wandelen
in de schemering, in het niemandsland tussen dag en nacht.
240204
Dit
postje is Macproof, want deze letters zijn er eigenhandig op ingeklopt.
Dit
machientje kreeg ik van een ware liefhebber, die zijn oogappel
een tweede leven gunde. Ik ben er nu al een dagje zoet mee. Toen
ik gisteren zijn nieuwste
imac bewonderde kreeg ik spontaan de neiging mijn PC zo in
de zink te mieteren.
Al
die in een viskom onder water: zwem naar boven.
170204
120204
Tegelijkertijd
raakte Niemsz geest steeds meer in de ban van het post-modernisme.
Veel jonge intellectuelen uit zijn omgeving, maar ook daarbuiten,
kregen moeite met zingeving, met de onwezenlijkheid van alle
verschijnselen. Niemsz zocht troost in de schoonheid van de dingen,
maar ook in de schoonheid van het verschrikkelijke. Steeds meer
van zijn tijd ging op aan het zoeken naar wezenlijke schoonheid
en in het zelf creeren hiervan. Het ideaal van de autodidact
werd geboren.
110204
In
het midden van een ingrijpend automatiseringsproces en het
maakt me leeg, zo leeg, naast jongensachtig nieuwsgierig.
Als
er alleen winnaars en verliezers zijn, dan zal iedere uitkomst
van een situatie door zo een winnaar altijd als gewonnen
worden uitgelegd.
060204
Hoewel ik het werk van Mozart adoreer heb ik zojuist pas de
film Amadeus bekeken: hij was subliem, maar ook een waardeloos
historisch document.
Terwijl
Bach de komische perfectie onthulde zo verenigde Mozart deze
met het subject, een volmaakte harmonie van mens en natuur.
Later nam het subject steeds meer de overhand en was het
met
de harmonie snel gedaan.
050204
Een hoge lat geeft een laag rendement.
040204
Over
niet onaardige Samoerais en onsterfelijke Tom Kroezes en dat
battlescenes niet gauw meer goed genoeg zijn sinds LOTR.
010204
De
geur van aarde. Een deel van mijn kindertijd bestaat uit
het bouwen van hutten. Het zijn perioden waarin hele hordes
kinderen aan het bouwen slaan. De meeste hutten zijn niet
meer dan een kuil in de grond overdekt met een ratjetoe aan
bij elkaar gescharrelde materialen en aarde om het aan het
zicht te onttrekken.
Soms kroop je
alleen in zo een hol. De geluiden verstommen, er dwarrelt
zand in je haar en je ruikt de zure geur van aarde: ik geloof
niet dat er nog ooit dichterbij ben geweest.
