280203

Raoul brengt een kleine fraaie wijziging aan in zijn lay-out. Ik voorspel een opleving van camouflage gecombineerd met zandtinten en verwrongen staal de komende weken.


270203

Niemsz heeft de hand weten te leggen op 4 originele handgeschreven pagina's uit de Movo Tapes van A.F.Th. Het gaat om pagina 313 tot en met 316, waarvan pagina 313 een artistiek voorblad is van het hoofdstuk dat wel zwaar op de voet moet heten, met een tekeningetje van de hand van de meester, gedateerd 22-XI-02 16:20 genummerd 002240. De vlijt is eruit af te lezen, echt.


250203

Daar ben ik op dit moment: in de muziek van Neil Young in de film van Jim Jarmush: Dead Man.


230203







Digitaal wandelen op zondagmorgen in een uiterst pittoresque landschap, een prachtig lente-suggererend zonnetje, je kent het wel, maar een monotone bedoeling had zich in me vastgezet.


220203

Albert Verlinde: 10% (35)
Chazia Mourali: 17% (58)
Oswald Schwirtz: 9% (31)
Sylvana Simons: 19% (65)
Katja Schuurman: 46% (158)


200203


Soms moet je gewoon weer eventjes geijkt worden. Je pakt eventjes de rand van de tafel en zegt:"tafel", je zet jezelf in beweging en zegt:"lopen", je loopt naar buiten voelt de wind en zegt:"wind". En omdat het zo tering koud is vlucht je weer naar binnen en installeert jezelf om weer verder te verdwalen.


De Geschiedenis van de Nederlandse literatuur
Radioserie van zeven delen van elk een uur, nu te beluisteren in RealAudio


190203








d3db
zet zijn vrouw aan het werk


V2_Organisation, Institute for the Unstable Media



Soms herinner ik het me ineens weer. Dagen, weken, maanden kan ik het vergeten zijn maar dan opeens staat het me onomstotelijk voor de geest - ik zou er zelf van omvallen; dat de mensheid mooi is en de wereld, het leven prachtig. Men moet het alleen leren zien wil men er van genieten kunnen.

[meer]


170203

jane's addictions [ctrl-c-v kunsten]


Dat je de Duitse kanalen langszapt en dat je dan Rüdiger Safranski en Peter Sloterdijk een programma ziet presenteren en dat je dan denkt: "dat zullen wij hier wel nooit krijgen... "


160203

Al snel kwam ik weer eens terecht op de site van Roger Avery, de regisseur van de nouvelle-violence-classic killing zoe, die ook een weblog blijkt te draaien en al een tijdje een nieuwe film uit heeft:the rules of attraction


Ik heb me een uurtje beziggehouden met iets dat ik gewoon nooit doe: lezen in mijn eigen archieven. De aanleiding was eigenlijk een mailtje met de vraag wat eigenlijk het concept is van de hele zaak? Als die vraag al te beantwoorden is dan moet de oplossing toch te vinden zijn in de kelders van Niemsz-punt-com.


De kelders van Niemsz.com: Kelderlog deel 1

(op zoek naar tred en rede, er zullen acht delen volgen waarvan de laatste zal gaan over de lotgevallen en de wijdsheid)

 

120600

1.00u

Dit is de dag dat ik met dit logboek op internet begin. Ik houd al jaren met vlagen een dagboek bij. Ik heb een tijdje getwijfeld om dit op het WWW te zetten, maar ik heb toch besloten een compleet nieuwe logboek te maken. Zodat ik meer kan regisseren, rekening kan houden met publicatie.

Het heeft te maken met angst, angst dat derden een deel van je heimelijkste gedachten kunnen lezen en zo een ander beeld van je krijgen dan die van de rol die je normaal met hen speelt. Het spelen met deze angsten is een spannende bezigheid. Deze spanning wordt verhoogd door de gedachte het geheel op het internet te zetten zodat het voor iedereen op deze aardkloot toegankelijke wordt. Mega-exhibitionisme, een narcistisch hoogtepunt. Het is een manier om jezelf te verspreiden, te verstuiven, digitale verstuiving van je persoonlijkheid. De grenzen van de stoffelijke lichaam en geest worden vaporeus, je ziel verspreidt zich over talloze computers, wordt deel van andere virtuele werelden. Deze ziel is bewerkelijk, dupliceerbaar, eenvoudig te conserveren. De machines waar deze zielen in huizen zijn vervangbaar in tegenstelling tot de organische behuizing, het menselijk lichaam in ons geval. De organische ziel leeft voort in ander lichamen en de sporen van zijn daden. Verspreiding in een machine is zo een daad van vereeuwiging.


160700

Na een beetje surfen ben ik er nu achter dat dit schrijfsel geen weblog avant la lettre is. Een web log is meer een verslag van bij elkaar sufgesurfte links voorzien van persoonlijk commentaar. Dit is meer een webdagboek met hyperlinks, een pseudo-weblog. Natuurlijk heb ik geen ene reet te maken eventuele dogma’s omtrent cyberspaceterminologie en daarom zal ik de benaming handhaven. Vooral ook omdat ik geen zin heb om mijn navigatiebalk te veranderen. Een pure vorm van eigenwijze cyberluiheid.


170700

Content is een schaars goed op het www. Misschien zoek ik niet goed of is mijn verwachtingspatroon te hoog opgeschroefd, who dares to tell me. Ik las ooit dat het internet een vlinderpatroon heeft en dat de meeste hyperlinks maximaal 19 stappen van elkaar verwijderd zijn. Deze informatie haal ik uit de nevel van mijn geheugen, maar het komt erop neer dat de meeste surfers in een beperkt deel van het www ronddansen. Hoe voorkom je gaar te koken in je sopje van hyperlinks. Het gevaar dreigt dat je strand in de wereld van het commerciële internet, omdat deze zich het meest agressief aan je opdringt. Onder deze commerciële schil bevind zich een wereld van non-commerciële sites in elkaar geknutseld door liefhebbende bezielden. Op deze gedachte is mijn geloof, hoop en liefde voor het internet gebaseerd. Enkele pasontdekte middelen om nieuwe in www-werelden te ontdekken zijn de e-zines en de weblogs. Voor meer tips en suggesties staat mijn mailbox altijd open.


020900

Als ik zo eens dit logboek overlees moet ik concluderen dat het vrij bloedeloos dreigt te worden. Deels wordt dat veroorzaakt door de oppervlakkige leegheid van mijn bestaan op dit moment, maar ook doordat ik weet dat het door enkele verdwaalde zielen gelezen wordt. Hierin zit natuurlijk ook de thrill. Het mag natuurlijk nooit zo worden dat eventueel publiek je creativiteit verstikt. Het wordt denk ik dan ook belangrijk om mijn doelstellingen te herdefiniëren.


110900

Vertwijfeling slaat toe bij Smoel (10 september). Ik moet zeggen dat ik niet geheel en al oneens kan zijn met zijn kritisch commentaar op de huidige weblog ontwikkelingen. Het is wel allemaal erg veel van hetzelfde en het zijn vooral de wat oudere rotten continuïteit bieden en interessant blijven.

Ik ben zelf nog maar zeer kort bekend met het fenomeen webloggen en het was never de bedoeling om een weblog avant la lettre te beginnen. Er zijn luiden die daar veel beter in zijn en veel meer tijd voor hebben dan ik. Het is eigenlijk te wijten aan een terminologische fout in mijn navigatiebalk dat ik dit schrijfsel weblog ben gaan noemen. In die paar maanden dat ik nu bezig ben dreigt er een soort weblogverslaving en krijg ik de neiging dit logboek steeds meer op een echte weblog te laten lijken. Het betoog van smoel heeft me weer op het juiste pad gebracht. Dit wordt weer gewoon een internetdagboek met hyperlinks. Het belangrijkste doel van deze site blijft het leggen van contact met geestgenoten, mensen die in staat zijn mij te stimuleren meer uit mezelf te halen. Dat is voor mij een ideale toepassing van het internet en eigenlijk ook de rede dat ik me er ooit mee ben begonnen.

Het overgrote deel van het internet is platte inhoudsloze slecht vormgegeven sjit. Door andere weblogs na te apen, wat er teveel doen, draag je alleen maar bij aan het sjit-overschot. Er is nu zelfs al een ultraschijt weblog. Niemand vind zijn eigen stront stinken, soms moet je er met je smoel in.


7.1.01


er is weer een terminologiecrisis: weblog, lifelog, een op een weblog gelijkend internetdagboek dat soms neigt naar een pseudo-lifelog, surfreport, webschrift, dailyweb, dagelinks, wwwgezever, log, bolgschrzenf, samen lekker webberen, webberen.

10.1.01

Opvallende originele log: Zidouta

11.2.01

Vandaag heb ik de site weer een beetje omgekloot. Een groot deel van de frivoliteit is verdwenen, moge hij rotten op mijn harde schijf. Het groen op zwart doet me denken aan de eerste cputer waar ik ooit een basic-programaatje op inklopte. Mijn eigen kritiek ten spijt ben ik toch overgestapt op een klein arial lettertype, niets menselijks is mij vreemd.


18.2.01

"Ach alles is toch al geschreven," zuchtte hij," het gaat om het om het hier, het nu, om mij."


26.2.01


Blogger down dus moevuh met blogger. Ik stap weer over op het old-school-html-wiesiewieg-kloten-met-driemweaver-en wat ik niet al nog meer voor tinnef op deze cputermeuk heb staan. blebs.


7 March 2001

moet toch niet erger worden met mijn internet verslaving: zit nu met mijn winterjas en das aan achter een bord piepers te internetten. Waar is mijn webcam???


5 April 2001

Misvorming vormt de kunst van nu. De kunst van de afbraak. Om daarna niets meer op te bouwen. Deze fase is reeds voorbij. Er moet gebouwd, geleefd, gezocht. De zoektocht naar zinnige creatie, het je laten leven door materie, techniek, emotie. De nieuwe vormen zitten in de techniek besloten. De cyborg wordt langzaam realiteit. Mensen raken steeds meer verbonden met machines. Machines en massacultuur. De onvolkomenheid van de machine brengt ons uit ons evenwicht, verstoort het paradijs dat het voorspiegelt. De onvolkomenheid van de materie blijft onze grootste vijand.
Genialiteit op de valreep. Waar veel ruimte is gebeurt niets. De illusie van de tijd nemen voor. Geduld is eindig, de mens beperkt en genialiteit slechts een moment.

een gedachtentrap, ideeenestafette


28 April 2001

Heb het gehad,
het hangt me allemaal de strot uit,
geef de pijp aan Maarten,
interesseert me allemaal geen zier meer,
heb het gewoon echt gehad,
bloedeloze bedoening,
schiet allemaal voor geen meter op,
van die sneue types,
kan der niks mee,
zootje hopeloos,
wordt er echt compleet helemaal down van,
ga wat anders doen,
zoals een pot bier drinken,

de groeten

2 May 2001

Het schrijven voor het www heeft niet echt een goede invloed op mijn schrijfwijze. Rusteloosheid en gebrek aan concentratie leiden tot een soort van telegramstijl. Het medium kenmerkt zich door zijn vluchtigheid. Ik zal nieuwe manieren moeten zoeken om tot een meer geschikte vorm te komen.


14 May 2001

Niemsz en Neo-E-Optimisme (NEO)

Ondanks al het gezeur ben ik toch behoorlijk optimistisch gestemd de afgelopen 12 minuten: er is al zoveel op het internet gedaan, maar nog veel meer is er nog niet gedaan. Hup, de handen uit de mouwen....

18 June 2001

Zidouta experimenteert, vooral met taal, en waren er maar meer die dat deden

31 July 2001

Niemsz.com is nu helemaal gestript. Mijn logje ligt er wat naak bij met zijn kale HTML 1.0.

In den beginne was er weinig, maar het werd alengs meer.....

12 August 2001

Ik las net wat door de archieven van dit los zand en dacht: goh toen deed ik nog echt mijn best om er iets leuks van te maken.


24 August 2001

cioran zit in een post-vacante-williknogwelloggen-crisis, maar gaat gelukkig "gewoon" door en schaart zich daarmee bij de rij der groten die doorgaan, ook als het even tegenzit.

3 September 2001

Het afwegen van woorden. Rust en tijd vinden om taal tot je te laten doordringen. Veel ervaringen heb ik inmiddels ver achter me gelaten. Te ver. Door me op enkele zaken te storten ben ik vergeten de bordjes te laten draaien. Als alle ingrediënten voor handen blijven is echter niets onherstelbaar. Het belang van het stellen van vragen. Ik heb me al lang niet meer afgevraagd: waarom?

15 October 2001

Opwelling: de behoefte om onverantwoorde dingen te doen. Om de zaak te gaan slopen, helemaal in elkaar te stampen. Of een liter wodka naar binnen gieten. Of je als een zwakzinnige kwijlend door een druk winkelcentrum in een rolstoel te laten vervoeren. Of om het gemeentehuis binnen te gaan en een hele moeilijke vraag te stellen. Of te urineren in dat prachtig bijgehouden tuintje. Of de gitaarversterker vol los zetten. Of een George Doebajoe Bush masker maken en ermee door de stad rennen. Of...Of...


22 October 2001

Een leven zonder gebruiksaanwijzing en een hoogst originele log, die ik nog niet kende: Puck's Podium

26 October 2001

Net was het er weer, een hardnekkig terugkerende gedachte, die de binnenkant van mijn schedel verlicht als ik zo mijn bescheiden website beschouw: wat een ongelooflijk treurige sjit. Ik troost me dan door te dromen dat ik best in staat ben een supersite te maken, eentje waarover gesproken wordt, maar dat dat toch wel heeeel veeeel werk is.

Langzaam maar zeker lummelen we verder.

27 October 2001

Dat je niets meer uitlegt

18 December 2001

De plurale taal: Het voorbeeld van het dagboek: voor de een is het dagboek de uitdrukking van bepaalde sociale e.a. omstandigheden, voor de ander is het een soort poging door angst bepaald, om in de schrijfwijze de eenzaamheid uit te stellen: sign 6

26 December 2001

Naar aanleiding van het uitlezen van De geschiedenis van mijn kaalheid, het lezen van Zidouta’s slotmanifest en de normale eindejaarsherbezinning:

Wie met het woord leeft heft de grens tussen fictie en werkelijkheid op. Na jaren zou ik bijna zeggen, logisch. Ik schrijf hier woord, maar ik kan beter schrijven afspiegeling. Woorden, foto’s, schilderijen. beelden, film, televisie, internet, het geheugen, allemaal afspiegelingen van een werkelijkheid. Het materiaal waarin we afspiegelingen maken is een ander dan die waaruit de werkelijkheid is gemaakt. Daarom is zo een afspiegeling altijd onvolkomen en die onvolkomenheid leidt altijd tot miscommunicatie, maar het creëert ook speelruimte, fictie, kunstenaars. Een mooi voorbeeld vind ik Arnon Grunberg, die nog een stapje verder gaat en naar zijn eigen fictie gaat leven en dan wordt het hele leven een roman. In De geschiedenis van mijn kaalheid, schrijft hij als Marek van der Jagt:

Hoe voelt het als jouw leugen de waarheid van de rest van de wereld wordt, een waarheid die zelfs de kranten heeft gehaald?
Het voelt niet.
In het begin voelt het onbehaaglijk, maar die onbehaaglijkheid is van korte duur.
Als mijn leugen de waarheid van anderen is geworden, een waarheid die ze voelen, zien , horen en waar ze om huilen, hoe zat het dan met wat ik zag, voelde, hoorde, en wat was de status van mijn tranen?

Ja, hoe zat dat dan? Een vraag met een onmogelijk antwoord.

Ik heb altijd erg te doen kunstenaars voortdurend hun vingers branden aan de hete kern van de waarheid.
Die de werkelijkheid waarachtig zien of de onwerkelijkheid die wij als werkelijk ervaren.
Het zijn de tobbers, de Van Goghs, de Kurt Kobains en ik zal niet zeggen dat hun lijden geen grootse kunst heeft opgeleverd. Maar sneu blijft het en het had niet veel gescheeld of ik had in hetzelfde schuitje gezeten. Soms vaar ik nog even met dat schuitje mee als het me allemaal te levenloos wordt.

Dat wat ik hier doe zie ik niet als een eindproduct, mijn einddoel. Het is mijn speelplaats, het ermee bezig zijn mijn dagelijks speelkwartiertje, en het spel mijn buitenboordmotor. Het schuitje moet blijven varen, de geest geprikkeld. En dat brengt me meteen op een cruciaal punt: hoe prikkelend is het internet??

Ik moet Zidouta gelijk geven als hij stelt dat het internet momenteel een dooie boel is:

Internet gebeurt niet. In afwachting van nieuwe tijden gebeurt internet niet. Niet alleen de dot-com kent malaise, het ganse internet kent malaise en staat stil op de plaats rust. Het is ongeduldig wachten op The Next Big Thing, wat dat ook moge worden. Niks gebeurt dan hetzelfde, niks gebeurt dan internet zelf, maar internet gebeurt niet. En dat maakt moe en zat. Helaas

Ik heb regelmatig op het punt gestaan de automatische betaling van internetservicelaarbeek (uitstekenden provider trouwens) in te trekken. Dan maak je de balans op en dan ga je door vanwege:

het doorgaan zelf, continuïteit,
de ontiegelijk lage drempel om iets te publiceren,
de vrijheid,
de kleine groep vaste bezoekers, voornamelijk webloggers, waarmee een wederzijds respect bestaat,
de hoop op dat het allemaal nog ooit iets wordt,
de hoop op het (virtueel) ontmoeten van nieuwe prikkelende geesten
een onmetelijke ijdelheid.

En er is een gefingeerd personage dat de waarheid bijna dagelijks liegt. Niet zo consistent, consequent, grillig, waarin de ernst regeert, soms de slapte, soms leegte, soms de humor, soms de moedeloosheid, soms de beschouwer en dat gefingeerde personage beseft zich op dit moment ernstig dat er wat van hem wordt verwacht en niemand zal ooit weten wat dat was.

13 January 2002

Sikkema verleent Zero virtueel asiel, die niet meer vraagt dan de bescheiden ruimte van een kladblok.

hieronder Zero's statement

kladblok
Ik heb het gisteren uitgerekend: In de 2,5 jaar dat ik nu online ben, heb ik ongeveer 5000 uur achter mijn PC gezeten. (5000!) Mijn telefoonrekeningen spreken boekdelen. De dikke Van Velthoven is er niks bij. In al die tijd heb ik mij voornamelijk bezig gehouden met het zoeken naar een optima forma om mezelf en mijn werk te presenteren.
Ik dacht dat ik mij vooral met flash en ingewikkelde java-scripts bezig moest houden om een zekere tevredenheid te bereiken. Of héél veel hits krijgen. Niks is minder waar.

Na het open trappen van kladblok vandaag, was er plotseling weer de oude drift om gewoon een eind weg te tikken. Eenvoudige platte tekst op een digitaal wit velletje. Niks geen cgi, greymatter, php, flash, photoshop en al die overbodige luxe. Beperken heet de nieuwe kunst.

Over: Deze pagina dient - na het sluiten van nakedself - als opstartpagina voor mezelf, maar U mag natuurlijk ook klikken. Eenmaal per maand zal een nieuwe, aangepaste versie verschijnen: een linkdump, beetje tekst her en der, dit alles samen geperst op één blaadje. Het hele jaar door kladblokken tot dat ik een ons weeg. Heerlijk.

3 February 2002

Last van blogspots? II

20 March 2002

Lezen, lezen waartoe, met welk doel. Niets nieuws onder de zon, het onbekende onbegrepen, de betekenis in een dikwandige stalen kist gegoten in meters stenig hard beton.
Schrijven, de toetsen laten rammelen. Al het aanwezige herschikken. Alternerende denotaties. Vertrekkend vanuit een monadische substantie, meer dan 1 punt, al het ander ervanuit beziend. Beweging maakt betekenis. Waarom staat hier alles stil, betreed slechts het leven, zijn platgetreden gang in.

Woorden consumeren, woorden produceren. De ultieme verdraaier en onschuldige verrader.

Ik ben een denker. Ik vergat te denken. Niet te ver. Altijd een fractie minder. De motor moet draaien, het vliegwiel rond.

Hoe krijg je een vastgelopen motor weer aan de gang? Met kennis, een combinatie van opleiding gevolgd door de ervaring van oeverloos gepruts. Met chaos en geweld, vuur, hamers, kruupollie, beweging, zoveel dat op een gegeven moment als alle mogelijkheden tot star volhouden zijn verbruikt, hij wel weer op gang moet komen. Met een tegenstrijdige kracht, juist karakteristiek te noemen. En dan aan de praat houden, want dat is de kunst: de motor aan de praat houden.

22 March 2002

Materie in beweging. Niet te voorziene energiestromen. Een schakelpatroon, een omzetten van de ene materie in de andere; transsubstantiatie. Een subject neemt een verzameling van objecten waar. Deze verzameling wordt een waarneming van welke materiële samenstelling dan ook. Transsubstantiatie. Een kopie met een andere materiële samenstelling. Op het moment dat een subject iets met de waarneming gaat doen wordt de transsubstatiatieketen langer. Hij beschrijft de waarneming. De beschrijving kent weer een andere materiële structuur. Het geschrevene is eenvoudig te dupliceren. De keten wordt langer, oneindig langer. Verscheidene ketens kruisen elkaar, vervormen elkaar, misvormen elkaar. Verrijkende en verarmende transsubstantiaties. Bij een eenvoudig proces kan het algebraïsch aantoonbaar worden gemaakt, op zichzelf ook weer een transfiguratie. Ooit was er een begin. Een kort klein matjes flitsend onbeduidend schijnend moment was er een omzetting van materiaal, waarbij het oorspronkelijke materiaal bleef bestaan. De materie deelde zich, werd steeds kleiner, maar er stond niets of niemand boven, die dat kleiner worden zou kunnen opmerken. Een oneindig vergrotende microscoop maakt een oneindig klein object oneindig groot. De complexie, om gek van te worden.

22 June 2002

De geest bewerken met deformatie, concentratie en constructie machinerieën, bemesten met herinneringen, ideeen en observaties. Dan moet er nakendeju toch iets uitkomen.

2002 July 16

Een medium dat heet vluchtig te zijn dien je ook overeenkomstig te gebruiken. Geen doorwrochten teksten, geen doorwerkte beelden, geen diepe gedachten. In cyberspace is alleen plaats voor toekomst. Heel anders dan het geduld van een geboekdrukte tekst of een voorstelling onder een laag vernis. In dit bilateraal universum is een zwakte net zo veel een kracht. Halve zinnen, goed of slecht Nederlands, prille gedachten, geleende beelden, willekeurige verwijzingen draai ik als bonte greymatter in de pot van mijn domein. Schoon en zonder stank.


2
002 August 21

Niemsz' s'nederlands eerste Lieglog


2002 November 19

community, der is geen community, alleen ik, hier, alleen, achter een cputer en jij, jij zit daar ook maar in je uppie.


"THE AUTODIDACT PROJECT"


150203


gehse inne stadt
wat macht dich da satt
'ne currywurst

kommse vonne schicht
wat schönret gibt et nich
als wie currywurst

mit pommes dabei
ach, dann gebense gleich zweimal currywurst

bisse richtig down
brauchse wat zu kaun
'ne currywurst

willi, komm geh mit
ich krieg appetit
auf currywurst

ich brauch wat in bauch
für mein schwager hier auch noch ne currywurst

willi, is dat schön
wie wir zwei hier stehn
mit currywurst

willi, wat is mit dir
trinkse noch n' bier
zur currywurst

ker scharf is die wurst
mensch dat gibt'n durst, die currywurst

bisse dann richtig blau
wird dir ganz schön flau
von currywurst

rutscht dat ding dir aus
gehse dann nach haus
coll currywurst

aufm hemd auffer jacke
ker wat ist dat ne k.... alles voll currywurst

komm willi
bitte, bitte, komm geh mit nach hause
hörma ich kriegse wenn ich so nach hause komm
willi, willi, bitte, du bisn kerl nach mein geschmack
willi, willi komm geh mit, bitte willi



110203


Liefhebbers van dit boek bestelden ook...


Het volgende zinnetje zal ik de komende tijd zodanig schaven en slijpen tot een fantastische zin. Bedenk dus dat je nu nog een tussenvorm leest:

Dat wat eens pritt was geweest lag als een klein hard klompje langs zijn houder alwaar het kunststof schroefdraadje niet meer bij machte was het vast te houden



regels zijn er juist voor orde en rust. En chaos natuurlijk en destructie en haat, ja dat natuurlijk allemaal ook. sh sh.


Hij dijde uit in al zijn geledingen. Zelf zijn teennagel, die we aanbaden, bleek bij nadere beschouwing nog een miniuniversum te omvatten. Het afknippen van zijn buitenste rand, een algemeen aangenomen ongewenst onderdeel, leek op een abortus. Toch voelden we vooral hoop en dankbaarheid want we hadden zojuist geleerd een deel van hem los te laten


100203




Binnenkort te koop, als je tenminste niet al je movo's aan deel 0 hebt gepegeld.


http://www.idleworm.com/nws/2002/11/iraq2.shtml

[thnx 2 @je]




090203

Ik moet altijd oppassen dat ik zo een gelovig zieltje knak. Het is me al een paar keer overkomen: opeens knapt er iets en langzaam verdwijnt de grond onder zijn voeten: hij zakt langzaam weg in het twijfelmoeras. Maar ik wil dat niet, ik vind het prachtig als mensen ergens in geloven, maar ze willen er dan met je over praten, ze gaan er zelfs iedere zaterdag voor langs de deuren. Oog in met de geest die de anomalie heeft toegelaten, er zijn identiteit omheen heeft gesmeed. Hoe zij verbranden in het vuur van tegenstrijdigheden terwijl jij daar zo koel staat, een demon van asbest. En als ik dan de deur sluit dan word ik droevig en vervloek mezelf: ik heb me weer laten verleiden.


kunsten, een oorspronkelijke kunstlog met veel aandacht voor outsiderart.

Terwijl verstandige geesten de dada opzochen om tot waanzinnige vernieuwing te komen zitten deze geesten er middenin, als ware insiders


060203

‘Je werkt vanaf nu dus voor Sargasso punt nl, als je even meeloopt met de secretaresse, dan zal ze je naar je kantoor brengen. Onze marketing director zal even wat puntjes met je doornemen. Doe je best’. Vanaf dat moment was ik lucht voor de heren, die een discussie begonnen over ‘targets’, ‘strategies’, ‘hits’, doelgroepen en ‘content’.


ik wil ##@@$^'me geen top 60 van de best verkopende boeken maar van de 60 beste, spannendste, koddigste, zwaarste, leerzaamste, heilzaamste, saaiste, slechtste, overbodigste, nieuwste, dunste, blauwste boeken, SUBJECTIEVE CRITERIA wil ik ,want een boek is BELEVING. Straks zijn er nog maar 60 boeken:"nummertje 14 met nasi, und zwar jetzt"


050203

wie volgt?



Op zoek naar de grenzen van het voorwenden in dit lichaamloze medium, want ik kom niet verder dan het glas van jouw monitor, maar, Puck is terug, AR een vrouw en Niemsz in verwachting.

dus: mens huldig de leugen want wij wonen in de waarschijnlijkheid


020203


Ik zal het nog één keer uitleggen: De VS zit financieel aan de rand van de afgrond, zij leven, produceren bij gratie van de investeerders. Een akelig groot deel van die productie zijn militaire middelen. Dus, je hebt enorme schulden, een beroerde economie, maar een enorme massa wapentuig, dan kan kun je nog maar één ding doen: oorlog voeren. En het liefst er nog geld aan verdienen, aan olie bijvoorbeeld, in Irak bijvoorbeeld. Voor een oorlog moet je natuurlijk wel de bevolking zo gek krijgen, bang maken, een vijand creeren, van de toren blazen dat je superieur bent. Ik zal wel simpel zijn, maar dit lijkt toch erg op wat er in de dertigerjaren bij onze oosterburen gebeurde?


Je zet een eerste streek en nog een en er is relatie. Waar relatie is zijn vragen en waar vragen zijn begint een verhaal.


vorige