[Previous entry: ""] [Hoofd Index] [Next entry: ""]

09/29/2001 Entry: ""

stoethaspel zoekt en vindt de grenzen van tolerantie en stuit op de termen: tolerantie en discriminatie. Deze woorden schakelen in onze West-Europees sociaal-liberaal brein een verdedigingsmechanismen van belangrijke heilige huisjes van de naoorlogse geschiedenis. Decennia lang hebben we ons kunnen redden met een politiek van pappen en nathouden: het week maken verharde intolerante elementen. Welvaart voor nagenoeg iedereen en iets meer voor die met een grote bek heeft tot een redelijk stabiele samenleving geleid. Maar, hoe hoog is de prijs en hoelang kunnen en willen we die nog betalen? En hoe kut is het als je als individu in botsing komt met zo een verhard element...

Een nadelig gevolg van vrijheid blijkt nu, dat antidemocratische krachten zich vrij in je samenleving kunnen beweging, zich zelfs te goed doen aan je samenleving. Dat is een klap in het gezicht en van die klap lijken we nog niet echt te zijn bekomen. De heilige huisjes schudden op hun grondvesten, want ons vruchtbaar lapje grond is in het geding.

Een groot deel van de nederlandse bevolking lijkt nu in te stemmen met het inleveren van vrijheid voor veiligheid. Dit leidt volgens mij maar tot een ding: de creatie van een hypermodern westers bastion, een gevangenis voor haar bewoners, een hel en niet eens veilig...

Wat een krachten trekken toch weer aan dit nietig individu niemsz. Gedachten, niet meer dan een wereld in zijn hoofd, want niemand weet wat vrijheid is.