24.2.01
Jufrouw Ilona weet wel raad met de kindertjes
Via Reutellog: de Nederlandse stripgeschiedenis, een prachtig overzicht gemaakt door Lambiek, de nestor van het beeldverhaal
23.2.01
jaren geleden waaide de film mee in de nouvelle-violence-storm (in een glas water): Killing Zoe. Toen ik de film voor het eerst zag kreeg ik met mijn kunstbroeders de fantasie om iets soortgelijks te maken: We kwamen al snel op een gijzelingsdrama in een talkshow met Sonja Barend en zo. Helaas is het bij fantasie gebleven. De maker van Killing Zoe, waarvan al veel te lang niets meer is verschenen, Roger Avery, heeft echter een fantastische site. Dat echt laat zien hoe het internet een verlengstuk kan zijn van je creatieve persoonlijkheid.
Vandaag allerlei complimenten van luiden waar ik zelf ook veel respect voor heb. Bedankt voor de extra stimulans. Jullie weten wie jullie zijn. Nu zoetjes aan over op de orde van de dag.
22.2.01
Eindelijk heb ik mijn zaakje een beetje op de rit. Eindelijk is het zover en eigenlijk zou ik een een feeststemming moeten zijn. Want het is er: het virtuele niemandsland: niemsz.com Het is wel een provisorisch feestje want de laatste dagen waren zeer lang, mijn vel loopt bijna van mijn gezicht, absoluut geen tijd voor internetspielerij. Maar het begin is er: Niemsz komt!!!!
19.2.01
Ik kreeg net een mailtje met daarin een verkondiging: binnen 48 uur: niemsz.com
Snobs en ander culturele kommaneukers opgelet, de graadmeter van belezenheid:de honderd mooiste boeken van de eeuw volgens het parool. Hoeveel procent scoor jij? Ik zit op een schamele 12%, een gealfabetiseerde amoebe
18.2.01
17.2.01
Ben Benders heeft me echt helemaal omgekregen: Opera 5.02 is echt supercool, en vooral supersnel. Dit in tegenstelling tot eerder versies die ik wel eens heb geprobeerd.
14.2.01
Ben net terug van de moevies: Crouching Tiger, een arti-chinees-vecht-sprookje. Absoluut geweldige speciale effecten in de vechtscenes, die ook alles te maken hebben dans. De fotografie is werkelijk subliem evenals de transformatie van de chinese beeldtaal in hypermoderne cinema. Wat mij betreft een aanrader. En kom later niet aanzeiken met dat het allemaal wat langzaam ging: let vooral ook op wat er gebeurt in de rustige stukken.
12.2.01
Op het moment ben ik betoverd door de exotische schijnbare eenvoud van Kader Abdolah's Spijkerschrift
Ik heb altijd wel gevonden dat wij als menselijke soort niet zo bijster veel voorstellen, maar nu is er eindelijk maatgeving.
Mens heeft twee keer zo veel genen als fruitvlieg
Mens heeft twee keer zo veel genen als fruitvlieg
11.2.01
Als oude Slayer-rot, gaat mijn hart even sneller kloppen als weer blijkt dat ze nog niet hebben opgegeven. Raining blood en South of heaven staan in Niemsz top 40 gebrand. Persoonlijk ben ik van mening dat ze er sinds het vertrek van Dave Lombardo niet veel meer van bakken, hij was zo een beetje de helft van de band. Maar goed, er komt een nieuw stukje herrie en de opnamen hiervan kun je via een webcam volgen (via Tripleee)
enkele citaten:
Stelletje kut leiers bij Casema, godverdomme kut zooi. alles is daar werkelijk kut, ping is kut, snelheid is kut, betrouwbaarheid is kut, service is kut. die kut baas van casema zouden ze moeten villen
of
Die farizeers sturen een rekening van bijna fl. 500 naar mij toe
of
want vanavond was die k*treklame van mxstream weer op televisie en ik had er bijna een baksteen doorheen gegooid....
De stortbak van www.providerenquete.nl
Stelletje kut leiers bij Casema, godverdomme kut zooi. alles is daar werkelijk kut, ping is kut, snelheid is kut, betrouwbaarheid is kut, service is kut. die kut baas van casema zouden ze moeten villen
of
Die farizeers sturen een rekening van bijna fl. 500 naar mij toe
of
want vanavond was die k*treklame van mxstream weer op televisie en ik had er bijna een baksteen doorheen gegooid....
De stortbak van www.providerenquete.nl
Vandaag heb ik de site weer een beetje omgekloot. Een groot deel van de frivoliteit is verdwenen, moge hij rotten op mijn harde schijf. Het groen op zwart doet me denken aan de eerste cputer waar ik ooit een basic-programaatje op inklopte. Mijn eigen kritiek ten spijt ben ik toch overgestapt op een klein arial lettertype, niets menselijks is mij vreemd.
10.2.01
9.2.01
Het zal toch niet? Waar blijft mijn Oudie
WebWereld Nieuws
WebWereld Nieuws
5.2.01
De bereikbaarheid van dit geschreven kleinnood is de laatste tijd niet gegarandeerd. Volgens mij hebben ze bij wish er een pallet 386's neergezet. Voor mijn problemen is er nergens een luisterend oor te vinden. Emails worden automatisch verwerkt. Wish een duistere bunker van WOII-beton ergens in de polder, vol met computers, waar in 1997 nog voor het laatst een mens is waargenomen.
Eigenlijk mag je ook niet klagen, no pay no rights. Het zal ze daar ook wel niet meer voor de wind gaan. Het wordt zoetjes aan echt tijd voor een meer professionele aanpak. Toe bie kontinjoed.
Eigenlijk mag je ook niet klagen, no pay no rights. Het zal ze daar ook wel niet meer voor de wind gaan. Het wordt zoetjes aan echt tijd voor een meer professionele aanpak. Toe bie kontinjoed.
4.2.01
Het Haags Gemeentemuseum heeft een overzichtstentoonstelling van Francis Bacon, de schilder van de menselijke verschrikking.
3.2.01
2.2.01
Zo een beetje elke dag tuf ik met mijn autootje langs een vesting van Centerparcs, je weet wel zo een aftreksel van het Paradijs. Toevalligerwijs draait er dan ook reclame van op de radio. Zoiets als: Henk is machinebankwerker (hoor je zo een stampende CNC-freesmasjien), maar nu even niet, nu zit ie met duizend anderen op een vierkante kilometer omgeploegd bos te recreeeren. Altijd slingert er dan net zo een afgeladen stationwagon voor me de weg op, afkomstig van dat multiplex in de bosjes. En altijd moet ik op de rem. Die mensen hebben vakantie, hebben obstipatie van eten dat is bereid door uitzendkrachten, hebben last van hun rug als gevolg van een doorgezakt matras waar gisteren nog een Duitser van 150 kilo op heeft gelegen, hebben water in hun benen van honderd rondjes in het subtropisch zwemparadijs, zijn moe van hun kinderen die ze normaal maar een uurtje per dag zien. Die kinderen zitten lekker te etteren op de achterbank. Pa en ma bewonderen het landschap waar net een gierton doorheen trekt, kennen de weg niet, nemen de afslag wat te laat. Volgens mij komt de ene helft van die vakantielijders uit Duitsland en de andere helft uit de Randstad, waar ze niet meer weten dat er meer dan drie versnellingen in een auto zitten. Die mensen zijn het niet gewend dat er niemand voor hun rijdt. Als ze zien dat hun kilometerteller uitslaat stampen ze op de rem. Zoiets als Jaap heeft zijn rijbewijs, maar nu even niet. En daar zit ik dan achter met mijn sjaggarijnige kop. Wordt vervolgd.
1.2.01
30.1.01
Dit schreef ik ooit aan de VPRO naar aanleiding van de beruchte Hitler-in-Wenen-sketsch in Waskracht:
Hartelijke gefeliciteerd met jullie behaalde resultaten in het oprekken van de grenzen van het televisiemaken. Ik heb er tenenkrullend van genoten. Ik zou niet weten hoe jullie dit persoonlijke record nog ooit kunnen verbeteren. Succes in ieder geval
P.M. Niemsz
Dit kreeg ik toen terug:
Geachte heer Niemsz,
Dank voor uw reactie op het programma Waskracht van 21 maart jl. Naar we het goed hebben begrepen vond u het een geslaagde uitzending in de zin van: eindelijk worden de extreem rechtse tendensen in Oostenrijk eens goed aan de
kaak gesteld.
Wel, daarin zijn de programmamakers in kwestie in het geheel niet geslaagd. De hoofdredactie van de televisie en de directie van de VPRO hebben dan ook publiekelijk afstand genomen van de uitzending. Toen was het leed echter al
geschied, met alle gevolgen van dien.
Wellicht kijkt u daar van op. En had u dat niet verwacht van een omroep als de VPRO. En toch is het zo. De VPRO vond en vindt dat het onderwerp zo nooit uitgezonden had mogen worden. Dat het desondanks wel is gebeurd beschouwen
wij als een hoogst pijnlijk bedrijfsongeluk.
Om deze ongelukken in de toekomst te vermijden zijn intern de nodige maatregelen genomen: maatregelen welke ook in het verlengde zullen liggen van een nog meer aangescherpte zelfcontrole van de individuele
programmamaker. Immers, de makers waren en zijn het wezen van de VPRO. En helaas gaat het wel eens mis.
Wellicht bent u het nog niet met ons eens, maar we hopen u hiermee toch te hebben geïnformeerd.
Hoogachtend,
Boudewijn Paans
Hoofd Communicatie VPRO
waarna ik dit weer stuurde:
Geachte heer Paans
Ik begrijp best dat U door druk van binen en van buiten afstand heeft moeten doen van deze extreme uitzending van waskracht. De kritieken zoals die zijn geuit in de media waren erg voorspelbaar. Velen die kritiek hadden hebben gehandeld naar de rol die zij zichzelf in samenleving hebben toegedeeld en dat is ook goed. Ik kan van een vooraanstaande Rabbi of tweede kamerlid onmogelijk verwachten dat zij vol lof zijn over over de Hitlerkarikatuur in de straten van Wenen
Wat me wel tegen is gevallen is de heftige reaktie vauit uw eigen club van televisiemakers, want televie is er gemaakt door de heren Muntz en Van de Wint. Juist vanwege zijn enorme extremiteit past het voor mij bij het imago dat de Vpro in de loop der jaren heeft opgebouwd. Als ik denk aan de Barend Servet show, of de zomergasten met Ian Kerkhoff past deze uitzending wel degelijk in jullie onafhankelijke karakter. Of je de uiting van Muntz en Van de Wint vindt getuigen van smaak staat los van het gegeven dat er wel wezenlijke televisie is gemaakt. Als kijker werd ik geconfronteerd met de grenzen van wat je kunt doen met televisie. Ondanks de smakeloosheid was er wel reden voor ongemakkelijk lachen, een soort van lachen van schaamte om de strapatzen van de Hitlerclown, die al een karikatuur was van zichzelf, maar dit terzijde. Erg interessant vond ik het om te zien hoe de Oostenrijkers op de provocaties van Muntz reageerden. Het feit dat hij niet echt is aangepakt geeft te denken.
Als ik de deze aflevering van Waskracht vergelijk met eerder werk vanhet beruchte duo, zijn de verschillen niet zo groot. Dat juist deze
aflevering tot commotie leidt wijst erop dat we in Nederland nog lang niet hebben afgerekend met de WOII stereotiepen en ons moreel standpunt daaromtrend. Het meest ergerlijke aan de hele affaire vind ik depopulistische criteria van de critici. Het is zo gemakkelijk om je punten te scoren bij zo een duidelijke zaak. Bij programma's van Muntz en Van der Wint zijn de bedoelingen van de makers volledig duidelijk. Datzelfde kan niet gezegd van andere vormen van (commerciele)televisie die evenzo amoreel zijn. Ik denk aan het schaamteloof filmen van een bankafschrift van een alcoholist aan de zelfkant door Menno Buch, of al die Amerikaanse geschiedvervalsende pulp die we elke dag over ons uitgestort krijgen, of zo een compleet gevoelloze klootzak als Carlo Boszhardt, die onder het mom van leuk walst over de meest gemiddelde simpele ziel. Als ik dan denk aan de kijkcijfers die dit soort programma's halen ten opzichte van die van Waskracht, waar zit dan de dreiging van de verloedering.
Een aantal jaar geleden was verloedering nog een thema. Nu zijn we eraan gewend geraakt, we zijn murw. Tegen de aanhoudende stoom commerciele informatie blijkt niemand opgewassen. Misschien dat de Vpro erin op zal gaan. Op den duur zal er dan weer een nieuw onafhankelijk platvorm ontstaan.
We hebben het allemaal al eens eerder gezien.
Met vriendelijke groet,
Peter Niemsz
Vandaag kreeg ik eindelijk een mailtje van Rob Muntz en Paul Jan van der Wint: They are back and they are mean, in ieder gevak met een eigen website: www.muntzvandewint.com
Hartelijke gefeliciteerd met jullie behaalde resultaten in het oprekken van de grenzen van het televisiemaken. Ik heb er tenenkrullend van genoten. Ik zou niet weten hoe jullie dit persoonlijke record nog ooit kunnen verbeteren. Succes in ieder geval
P.M. Niemsz
Dit kreeg ik toen terug:
Geachte heer Niemsz,
Dank voor uw reactie op het programma Waskracht van 21 maart jl. Naar we het goed hebben begrepen vond u het een geslaagde uitzending in de zin van: eindelijk worden de extreem rechtse tendensen in Oostenrijk eens goed aan de
kaak gesteld.
Wel, daarin zijn de programmamakers in kwestie in het geheel niet geslaagd. De hoofdredactie van de televisie en de directie van de VPRO hebben dan ook publiekelijk afstand genomen van de uitzending. Toen was het leed echter al
geschied, met alle gevolgen van dien.
Wellicht kijkt u daar van op. En had u dat niet verwacht van een omroep als de VPRO. En toch is het zo. De VPRO vond en vindt dat het onderwerp zo nooit uitgezonden had mogen worden. Dat het desondanks wel is gebeurd beschouwen
wij als een hoogst pijnlijk bedrijfsongeluk.
Om deze ongelukken in de toekomst te vermijden zijn intern de nodige maatregelen genomen: maatregelen welke ook in het verlengde zullen liggen van een nog meer aangescherpte zelfcontrole van de individuele
programmamaker. Immers, de makers waren en zijn het wezen van de VPRO. En helaas gaat het wel eens mis.
Wellicht bent u het nog niet met ons eens, maar we hopen u hiermee toch te hebben geïnformeerd.
Hoogachtend,
Boudewijn Paans
Hoofd Communicatie VPRO
waarna ik dit weer stuurde:
Geachte heer Paans
Ik begrijp best dat U door druk van binen en van buiten afstand heeft moeten doen van deze extreme uitzending van waskracht. De kritieken zoals die zijn geuit in de media waren erg voorspelbaar. Velen die kritiek hadden hebben gehandeld naar de rol die zij zichzelf in samenleving hebben toegedeeld en dat is ook goed. Ik kan van een vooraanstaande Rabbi of tweede kamerlid onmogelijk verwachten dat zij vol lof zijn over over de Hitlerkarikatuur in de straten van Wenen
Wat me wel tegen is gevallen is de heftige reaktie vauit uw eigen club van televisiemakers, want televie is er gemaakt door de heren Muntz en Van de Wint. Juist vanwege zijn enorme extremiteit past het voor mij bij het imago dat de Vpro in de loop der jaren heeft opgebouwd. Als ik denk aan de Barend Servet show, of de zomergasten met Ian Kerkhoff past deze uitzending wel degelijk in jullie onafhankelijke karakter. Of je de uiting van Muntz en Van de Wint vindt getuigen van smaak staat los van het gegeven dat er wel wezenlijke televisie is gemaakt. Als kijker werd ik geconfronteerd met de grenzen van wat je kunt doen met televisie. Ondanks de smakeloosheid was er wel reden voor ongemakkelijk lachen, een soort van lachen van schaamte om de strapatzen van de Hitlerclown, die al een karikatuur was van zichzelf, maar dit terzijde. Erg interessant vond ik het om te zien hoe de Oostenrijkers op de provocaties van Muntz reageerden. Het feit dat hij niet echt is aangepakt geeft te denken.
Als ik de deze aflevering van Waskracht vergelijk met eerder werk vanhet beruchte duo, zijn de verschillen niet zo groot. Dat juist deze
aflevering tot commotie leidt wijst erop dat we in Nederland nog lang niet hebben afgerekend met de WOII stereotiepen en ons moreel standpunt daaromtrend. Het meest ergerlijke aan de hele affaire vind ik depopulistische criteria van de critici. Het is zo gemakkelijk om je punten te scoren bij zo een duidelijke zaak. Bij programma's van Muntz en Van der Wint zijn de bedoelingen van de makers volledig duidelijk. Datzelfde kan niet gezegd van andere vormen van (commerciele)televisie die evenzo amoreel zijn. Ik denk aan het schaamteloof filmen van een bankafschrift van een alcoholist aan de zelfkant door Menno Buch, of al die Amerikaanse geschiedvervalsende pulp die we elke dag over ons uitgestort krijgen, of zo een compleet gevoelloze klootzak als Carlo Boszhardt, die onder het mom van leuk walst over de meest gemiddelde simpele ziel. Als ik dan denk aan de kijkcijfers die dit soort programma's halen ten opzichte van die van Waskracht, waar zit dan de dreiging van de verloedering.
Een aantal jaar geleden was verloedering nog een thema. Nu zijn we eraan gewend geraakt, we zijn murw. Tegen de aanhoudende stoom commerciele informatie blijkt niemand opgewassen. Misschien dat de Vpro erin op zal gaan. Op den duur zal er dan weer een nieuw onafhankelijk platvorm ontstaan.
We hebben het allemaal al eens eerder gezien.
Met vriendelijke groet,
Peter Niemsz
Vandaag kreeg ik eindelijk een mailtje van Rob Muntz en Paul Jan van der Wint: They are back and they are mean, in ieder gevak met een eigen website: www.muntzvandewint.com
28.1.01
Het wezen is leeg
Alles is in wezen leeg
Er is geen kern
Het beweegt in de tijd
naar buiten toe,
van haar kern af
Dat is het wezenlijke der dingen,
die gaan en gaan.
Alles is in wezen leeg
Er is geen kern
Het beweegt in de tijd
naar buiten toe,
van haar kern af
Dat is het wezenlijke der dingen,
die gaan en gaan.
Ondanks een erg klein lettertype ziet de nieuw vormgegeven alle gekheid, er echt SuperCool uit, helemaal in Flash.
Echt een ongelooflijke kloteweek achter de rug, heheh. Dinsdag mijn white pony naar de sloop gebracht, omdat we een ander autootje hebben gekocht (een tweede Suzuki alto, sssst, niet verder vertellen), ben ik vergeten de cd-wisselaar-kabel eruit te halen. Toen ik erachter kwam als de hel de sloper opgebeld: "Ja kom em er maar uithaluh". Nou prima, mijn pa erop afgestuurd, die heeft toch de hele dag de tijd, was het ding al een pakje, weg kabel. Dat vervloekte ding, als je hem al aan kunt komen, kostte 220 gulden, maar goed. Wordt tot overmaat van ramp het nieuwe autootje afgekeurd voor de APK, kosten, toestanden, vervoersproblemen, Lord Wanhoop. Dankzij mijn Mega-zwager is alles gelukkig nog goed gekomen, maar nondeknetter, hoe zo een kloterige rotmateriaal zo een stempel kan drukken op je gemoed. Ik hoop dat ik via het internot nog aan een nieuwe kabel kan komen, zo niet, dan stelt dat hele netwerk geen zak voor. toe bie kontinjoed.
Is er nog leven na blogvoices? Ja, blogvoices gaat door, maar wanneer er weer leven in het discussie-forum-platform-systeem zit is nog onduidelijk.
24.1.01
23.1.01
Vandaag, een dag gedompeld in rouw. Naar de slachtbank heb ik hem gebracht, de sloop. Onze relatie was maar van korte duur. Liefde en haat wisselden elkaar af. Toch zal ik je altijd blijven missen, mijn witte Citroen BX. Vaarwel.
Voor die mensen die zich irriteerden de jumping poop animatie aan de rechterkant heb ik snel een nieuwe animatie gemaakt, die nog meer beweegt. De kortstondige genotsmomenten van een etterbak.
22.1.01
Dit is ronduit kostelijk. Enkele citaten: "mijn darmen komen omhoog", "Mijn buik blubbert"
My.body deze maand
My.body deze maand
Dit kon wel eens een drukbezochte site gaan worden. Check elke minuut of het tijd wordt om met je autootje je biezen te pakken (via de Cursor)
Where is Mir?
Where is Mir?
21.1.01
Het zal niemand ontgaan zijn dat ik nogal last heb gebrekkige geestelijke vermogens. Dit gebrek stelt me in staat commentaar te leveren op de dingen die me voor de voeten komen zonder dat ik er de andere kanten van bekijk. Het is een manier om tot iets te komen, om in ieder geval in beweging te blijven. Je kunt wel voor een T-splitsing staan en eeuwig blijven twijfelen links of rechts te gaan. Je kunt ook gaan, 50% kans op de goede weg, maar 100% kans op een antwoord op de vraag of je de goede weg bent gegaan. Om niet te ver in de stront te komen is het zaak tijdig in te zien dat je fout zit en als de donder om te keren. Tijd is hier een belangrijke helende factor, zoals het spreekwoord al zegt. Iedere misstap wordt vergeten, als je maar tijdig omkeert. Dit stukje tekst was eigenlijk een inleiding voor iets dat ik nu vergeten ben. Euh.
20.1.01
E-commerce is dood, lang leve de E-commerce. Voor mensen die nog geloven in de dotcom-religie een complete leidraad, zo gratis en voor noppes te raadplegen op het internet: Dotcom
19.1.01
Ik heb echt ergens een probleem mee: onder het mom van een retestrakkuh vormgeving worden de letters steeds kleiner. Met priemoogjes probeer ik de miereneukerige tekentjes te ontcijferen. Vooral veel medeloggers lijden aan deze ziekelijke neiging. Of het voortkomt uit een minderwaardigheidscomplex is me nog niet duidelijk. Of men bang is dat de tekst ueberhaupt gelezen zal worden? In de meest ergerlijke gevallen wordt er aan weerzijde van de tekst een marge van pakweg 200 pixels gebruikt, waar niks staat, dat leeg is. Of dat schermruimte geld kost. Ik zal wel weer Gekke Henkie zijn, maar als iemand mij uit kan leggen welk zaligmakend doel hier gepoogd wordt te bereiken, dan graag.
NIEUWSFLITS: Bill Gates is morsdood!
18.1.01
15.1.01
Hier is het ook druk. Ik heb vooral mijn zinnen gezet op resultaten. Vorig jaar was niks. Zo een half jaar. Van alles begonnen, maar niks afgekregen. Dat moet anders. Ik spreek mezelf moet in, geef mezelf opdrachten, bestraf mezelf als ik weer lig te lamballen. Het jaar is begonnen met de plak. Het heilige moeten, een calvinistische plicht.
En daarna, en daar gaat het om, het genot van de voldoening.
En daarna, en daar gaat het om, het genot van de voldoening.
in memoriam: Johan van der Keuken (1938-2001), een van onze beste filmmakers. Ik kan me nog herinneren dat zijn documentaire over Lucebert insloeg als een bom. Naast andere kunstenaars was hij er een die me heeft leren kijken, mijn ogen heeft geopend. Gisteren was ik aan het zappen en ik herkende eigenlijk meteen zijn stijl. Beschrijvende aftastende beelden, vaak gekleurd door specifieke muziek. Een groot kunstenaar heeft het tijdelijke voor het eeuwige ingewisseld.
http://www.groene.nl/2000/5/ma_vdkeuken.html
http://www.groene.nl/2000/5/ma_vdkeuken.html
12.1.01
Barney(the legend) is out. HAHAHAHAHAHAHA
rectificatie: De schrijver uit het onderstaande log is niet Hans Dekker maar Hans Dekkers en wat betref de beloofde links: er zijn geen links. Dit is dus het eeste stukje erover op internot. Mocht ik ongelijk hebben dan verneem ik dat graag.
11.1.01
Compleet gaar. Blosje op de wangen. Veel tijd verprutst, maar geen spat energie. Een wrak, dat is zo een beetje de staat waarin ik nu verkeer. Lekker onder de wol, lekker warm en zacht. Een boek erbij, op dit moment Het vijfde kwartier van een zeker Hans Dekker geloof ik (de links houd je tegoed). Het is al bijna uit. Het is niet echt geweldig, maar zeker ook niet slecht. Soms een beetje te kort door de bocht, en vaak liggen de citaten uit ander kunst er te dik bovenop. Het boek haalt graag grote kunst aan, Wagner, Mahler, Mann, Shakespear uit een verheven verleden maar is zelf een kind van deze tijd: veel te vluchtig. Een hoofdstuk lijkt soms wel een aflevering van GTST, teveel ontwikkeling in een te korte tijd. Maar goed. Toch bevat het zeer aardige passages en goede dialogen, vooral die onstaan als een van de hoofdpersonen, de onaangepaste Tiber Veld, flink tekeer gaat. Kijken hoe het afloopt.....
10.1.01
Opvallende originele log: Zidouta
7.1.01
er is weer een terminologiecrisis: weblog, lifelog, een op een weblog gelijkend internetdagboek dat soms neigt naar een pseudo-lifelog, surfreport, webschrift, dailyweb, dagelinks, wwwgezever, log, bolgschrzenf, samen lekker webberen, webberen.
mijn favo zoekmachine google is vandaag de weg kwijt.
Warner Brothers heeft de rechten gekocht van zo een beetje alles dat met Harry Potter te maken heeft en bestookt nu iedereen die uit liefhebberij er publiek mee bezig is met dreigbrieven, waaronder de 15 jarige Claire Warner heeft aangeboden de site te hosten als ze wel de eindredactie mogen voeren. Het is toch om te janken. Warner get your ass van het internet en laat ons een beetje lekker hobbyistisch aankloten. Volgens mij is het allemaal wroeging, Wroeging omdat ze teveel poen hebben uitgegeven, ik geloof dat ze zo een beetje 2000 termen uit de boeken heeft vastgelegd, terwijl een 15-jarige puber succes heeft zonder de marketingstrategie en andere fabels van het stropdastuig. Ik vind dat ieder oprechte logger steun aan Claire moet betuigen en als het kan een mirrorsite maken zodat onafhankelijkheid rules op het www.
Oefening van berouw. Ik heb een paar dagen geleden nogal negatief uitgelaten over Blogger. Ik wist toen nog niet dat het ernstig onder vuur lag en met bestaan wordt bedreigd. Zo een nobel streven om gratis topsoftware ter beschikking te stellen mag ik natuurlijk niet veroordelen. Laten we maar zeggen dat het de woede van het moment was. Zojuist heb ik binnen een 10 seconden een berichtje gepost, zo, tjoep. Echt een machtig hulpmiddel, mijn welgemeende excuses. Ik vraag me wel af hoe lang het duurt voordat we overspoelt worden met reclame of ervoor moeten gaan betalen. Gisteren las ik de term penetratiestrategie. Shit ik neig weer naar het negatieve, het kwaad neemt weer bezit van mij: Berouw.
Over berouw gesproken gisteren heb ik nog intens genoten van de uiterst bizarre post-nouvelle-violence film The boondock saints. Een verrijking voor de liefhebbers van extreem geweldadige actie met absurde humor. Goede rol van Willem Dafoe.
Over berouw gesproken gisteren heb ik nog intens genoten van de uiterst bizarre post-nouvelle-violence film The boondock saints. Een verrijking voor de liefhebbers van extreem geweldadige actie met absurde humor. Goede rol van Willem Dafoe.